Hısnul-Müslim

------------------------------ DELİL-------------------------------------------
[-1] Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (11/203); = Müslim, “İçerisinde Allah’ın zikredildiği ev ile içerisinde Allah’ın zikredilmediği evin benzeri, ölü ile diri gibidir” lafzıyla rivayet eder (1/539)

[2] Tirmizi (5/459), İbn Mace (2/1245) Bkz Sahih-i İbn Mâce (2/326); Sahih-i Tirmizi (3/139)

[3] Buhari (8/171), Müslim (4/2061) Lafızlar Buhari

[4] Tirmizi (5/458), İbn Mâce (2/1246) Bkz Sahih-i Tirmizi (3/139), Sahih-i İbni Mâce (2/317)

[5] Tirmizi (5/175), Bkz Sahihü’t Tirmizi (3/9), Sahih-i Camiu’s-Sağir (5/340)

[6] Buthan ve Akik, Medine çevresinde bulunan iki vadinin adıdır

[7] Müslim (1/553)

[8] Ebu Dâvud (4/264) ve diğerleri Bkz Sahihu’l Câmi (5/342)

[9] Tirmizi Bkz Sahih-i Tirmizi (3/140)

[10] Ebu Dâvud (4/264), Ahmed (2/389) Bkz Sahihu’l Cami (5/176)

[11] Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (11/113); Müslim (4/2083)

[12] “Kim böyle derse bağışlanır, dua ederse duası kabul edilir Eğer kalkar ve abdest alır, sonra namaz kılarsa namazı kabul edilir” Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (3/39) ve diğerleri Lafızlar İbn Mâce Bkz Sahih-i İbn Mâce (2/335)

[13] Tirmizi (5/473) Bkz Sahih-i Tirmizi (3/144)

[14] Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (8/237); Müslim, (1/530)

[15] Nesâi dışında diğer sünen sahipleri tahric etmiştir Bkz İrvâu’l Galîl (7/47)

[16] Ebu Dâvud, Tirmizi, Bağavi Bkz el-Elbâni, Muhtasaru Şemâili’t-Tirmizi (s47)

[17] Ebu Dâvud (4/41) Bkz Sahih-i Ebu Dâvud (2/760)

[18] İbn Mâce (2/1178); Bağavi (12/41) Bkz Sahih-i İbn Mâce (2/275)

[19] Tirmizi (2/505) ve diğr Bkz İrvâu’-l Galîl (h49), Sahihü’l Cami (3/203)

[20] Buhari (1/45); Müslim (1/283) [Bismillah/Allah’ın adıyla] ziyadesini ise Said b Mansur tahric etmiştir Bkz Fethü’l-Bâri (1/244)

[21] Nesâi ‘den başka diğer sünen sahipleri tahric etmiştir Nesâi ise Amelül Yevm vel Leyle’de tahric etmiştir Bkz Zâdü’l-Meâd (2/387)

[22] Ebu Dâvud, İbn Mâce, Ahmed; Bkz İrvâu’l Galîl (1/122)

[23] Müslim (1/209)

[24] Tirmizi (1/78) Bkz Sahih-i süneni Tirmizi (1/18)

[25] Nesâi, Amelu’l Yevm ve’l Leyle (s173) Bkz İrvâu’l Galil (1/135 - 2/94)

[26] Ebu Dâvud (4/325), Tirmizi (5/490), Bkz Sahih-i Tirmizi (3/151)

[27] Sünen sahipleri; Bkz Sahih-i Tirmizi (3/152), Sahih-i İbn Mâce (2/336)

[28] Ebu Dâvud (4/325) tahric etti Allâme b Baz, (Tuhfetü’l Ahyar s28) isnadının hasen olduğunu söyler Bir diğer sahih hadis de şöyledir; “Kişi evine girerken ve yemek yerken Allah’ı zikrettiğinde şeytan (ashabına) “Size ne geceleyecek yer var, ne de akşam yemeği” der” Müslim, (h2018)

[29] Bu hasletlerin hepsi için Buhari (11/116; h6316) ve Müslim (1/526, 529, 530; h 763)

[30] Tirmizi h3419 (5/483)

[31] Buhari, Edebü’l-Müfred (s258; h695) el-Elbâni “hadis sahihtir” der, Bkz Sahihu Edebi’l-Müfred (h536)

[32] İbn Hacer Fethu’l-Bâri ve Kitabu’d-Duâ’da ibn Ebi Âsım’a isnaden Bkz Fethu’l Bâri (11/118): “Çeşitli rivayetlerde yirmibeş haslet toplandı” demiştir

[33] Ebu Dâvud, Bkz Sahihü’l Câmi (h4591)

[34] İbn es-Sünnî (h88); el-Elbâni “hadis hasendir” der

[35] Ebu Dâvud (1/126) Bkz Sahihu’l Cami (1/528)

[36] Müslim (1/126) İbn Mâce’nin Sünen’inde Fâtıma Radıyallahu anhâ’nın hadisinden: “Allah’ım günahlarımı bağışla ve bana rahmetinin kapılarını aç” el-Elbâni, Şevahidi dolayısıyla sahih olduğunu söyler Bkz Sahih-i İbn Mâce (1/128, 129)

[37] Bkz (20) rakamlı hadis rivayetlerinin tahrici [Allahım! Beni kovulmuş şeytandan koru] ziyadesi İbn Mâce’de Bkz Sahih-i İbn Mâce (1/129)

[38] Buhari (1/152); Müslim (1/288)

[39] Müslim (1/290)

[40] İbn Huzeyme, es-Sahih (1/220)

[41] Müslim (1/288)

[42] Buhari (1/152); Tırnak içindeki kısım Beyhaki’den (1/410) Allâme Abdullah b Baz, (Tuhfetu’l Ahyar s38) bu ziyadenin geldiği isnadın hasen olduğunu söyler

[43] Tirmizi, Ebu Dâvud, Ahmed; Bkz İrvâu’l-Galil (1/262)

[44] Buhari (1/181); Müslim (1/419)

[45] Sünen sahipleri Bkz Sahih-i Tirmizi (1/77); Sahih-i İbn Mâce (1/135)

[46] Müslim, (1/534)

[47] Müslim, (1/534)

[48] Ebu Dâvud (1/203); İbn Mâce (1/265); Ahmed (4/85) Müslim, İbni Ömer Radıyallahu anhümâ’dan benzerini tahric etmiştir, onda bir de kıssa zikredilir (1/420)

[49] Nebî Sallallahu Aleyhi Vesellem, bu duâyı gece kalktınca teheccüd namazında okurdu

[50] Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (3/3 - 11/116 - 13/371, 423, 465); Müslim, özetle benzerini rivayet etmiştir (1/532)

[51] Sünen sahipleri ve Ahmed Bkz Sahih-i Tirmizi (1/83)

[52] Buhari (1/99); Müslim (1/350)

[53] Müslim (1/353); Ebu Dâvud (1/230)

[54] Müslim (1/534); İbn Mâce dışında diğer sünen sahipleri (Tirmizi, Ebu Dâvud, Nesâi) tahriç etmiştir

[55] Ebu Dâvud (1/230); Nesâi; Ahmed İsnâdı ise hasendir

[56] Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (2/282)

[57] Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (2/284)

[58] Müslim, (1/346)

[59] Sünen sahipleri ve Ahmed tahric etmiştir Bkz Sahih-i Tirmizi (1/83)

[60] Buhari, Müslim Tahrici geçti (Bkz 34, s39)

[61] Müslim (1/533) Tahrici geçti (Bkz 35, s39)

[62] Müslim (1/534) ve diğr

[63] Ebu Dâvud (1/230), Ahmed, Nesâi el-Elbâni, “Sahihtir” demiştir; Bkz Sahih-i Ebi Dâvud (1/166)

[64] Müslim (1/350)

[65] Müslim (1/532)

[66] Ebu Dâvud (1/231) Bkz Sahih-i İbn Mâce (1/148)

[67] Nesâi dışında diğer sünen sahipleri tahric etmiştir Bkz Sahih-i Tirmizi, Sahih-i İbn Mâce (1/148)

[68] Tirmizi (2/474); Ahmed (2/30); Hâkim “hadis sahihtir” demiş ve İmam Zehebî de buna muvafakat etmiştir (1/220) lafızdaki ziyâde Hâkim’in rivayetine aittir

[69] Tirmizi (2/473); Hakim “hadis sahihtir” demiş ve İmam Zehebî de buna muvafakat etmiştir (1/219)

[70] Buhari, Bkz Feth’ul-Bâri (1/13); Müslim (1/301)

[71] Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (6/408)

[72] Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (6/407); Müslim (1/306) Lafızlar Müslim

[73] Buhari (2/102); Müslim (1/412) Lafızlar Müslim

[74] Buhari (2/202); Müslim (1/412)

[75] Buhari (8/168); Müslim (4/2078)

[76] Müslim (1/534)

[77] Ebu Dâvud (2/86); Nesâi (3/53); el-Elbâni, “hadis sahihtir” der Bkz Sahih-i Ebi Dâvud (1/284)

[78] Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (6/35)

[79] Ebu Dâvud Bkz Sahih-i İbn Mâce (2/328)

[80] Nesâi, (4/54-55); Ahmed (4/364); el-Elbâni, “hadis sahihtir” der; Bkz Sahih-i Nesâi (1/281)

[81] Nesâi, lafzıyla tahric etmiştir (3/52); Ahmed (4/338); el-Elbâni, “hadis sahihtir” der, Bkz Sahih-i Nesâi (1/280)

[82] Sünen sahipleri rivayet etmiştir Bkz Sahih-i İbn Mâce (2/329)

[83] Ebu Dâvud (2/62), Tirmizi (5/515), İbn Mâce (2/1267), Ahmed (5/360), Bkz Sahih-i İbn Mâce (2/329); Sahih-i Tirmizi (3/163)

[84] Müslim (1/414)

[85] Buhari (1/255); Müslim (1/414)

[86] Müslim (1/415)

[87] Müslim, (1/418); “Her namazın arkasından böyle söyleyenin günahları, deniz köpüğü kadar bile olsa affedilir” Müslim, (1/418)

[88] Ebu Dâvud (2/86), Nesâi (3/68); Bkz Sahih-i Tirmizi (2/8), bu üç sûreye “muavvizât” denir Fethu’l-Bâri (9/62)

[89] Kürsü, Allah’ın arşından bir önceki katmandır Kürsü ve arş kavramları için sahih akide kitaplarına başvurulabilir

[90] Bakara, 255 (Âyete’l-Kürsî) Kim bunu her namazın arkasından okursa cennete girmesiyle arasında anca ölümü kalır; Nesâi, Amelu’l-Yevm ve’l-Leyle (h100); İbn es-Sünnî (h121) el-Elbâni, “hadis sahihtir” der; Bkz Sahihu’l Câmi (5/339), Silsiletu’l-ehâdisi’s-Sahiha (2/697-h972)

[91] Tirmizi (5/515), Ahmed (4/227) Bkz Zâdü’l-Meâd (1/300)

[92] İbn Mâce ve diğerleri Bkz Sahih-i İbn Mâce (1/152), Mecmeu’z-Zevâid’e (10/111)

[93] Buhari (7/162)

[94] Enes b Mâlik Radıyallahu anh ’den; Resûlullah Sallallahu Aleyhi Vesellem’e isnâden şöyle dediği rivayet edilmiştir: “Sabah namazından güneş doğana kadar Allah’ı zikreden bir topululukla oturmam, İsmâil soyundan dört kişiyi azad etmemden bana daha sevimlidir İkindi namazından güneş batana kadar Allah’ı zikreden bir toplulukla oturmam dört kişiyi azad etmemden bana daha sevimlidir” Ebu Dâvud, (h3667) el-Elbâni, hadisin hasen mertebesinde olduğunu söyler Bkz Sahih-i Ebu Dâvud (2/698)

[95] Bakara, 255 (Âyetu’l-Kürsî) Kim bunu sabahladığı zaman okursa akşam oluncaya kadar cinden kuronur Kim de nakşamladığı zaman bunu okursa sabah oluncaya kadar cinlerden korunur; Hakim (1/562) el-Elbânî, hadisin sahih olduğunu İmam Nesâi ve Taberâni’ye isnâd ederek söyler ve Taberâni’nin senedinin ceyyid olduğunu ekler Bkz Sahihu’t Terğib ve’t Terhib (1/273)

[96] Kim bunu sabahladığı ve akşamladığı zaman üç kere okursa her şeye karşı onu korur; Ebu Dâvud (4/322), Tirmizi (5/567) Bkz Sahih-i Tirmizi (3/182)

[97] Akşam olunca; “Mülk, Allah’a ait olduğu halde akşamladık” şeklinde söylenir

[98] Akşam da; “Rabbim Senden bu gece olan ve bu geceden sonraki hayrı ister; bu gecenin şerrinden ve bu geceden sonraki şerden de Sana sığınırım” şeklinde söylenir

[99] Müslim (4/2088)

[100] Akşam olunca; “Allah’ım Senin yardımınla akşamlar ve yine Senin yardımınla sabahlarız Senin yardımınla yaşar ve yine Senin yardımınla ölürüz Ve dönüş Sanadır”

[101] Tirmizi (5/466), Bkz Sahih-i Tirmizi (3/142)

[102] “Kim bunu akşamladığı vakit içtenlikle inanarak söyler de o gece ölürse cennete girer Sabahladığı vakit yaparsa da böyledir” Buhari, (7/150)

[103] Akşam da; “akşamladım” şeklinde söylenir

[104] “Kim sabahladığı veya akşamladığı zaman dört kere bunu söylerse Allah onu cehennemden azad eder” Ebu Dâvud (4/317), Buhari, Edeb’l- Müfred (h1201); Nesâi, Amelu’l-Yevm ve’l-Leyle (h9); İbn es-Sünnî, (h70) Allâme b Baz, Nesâi ve Ebu Dâvud’un isnadlarının hasen olduğunu söyler; Bkz Tuhfetu’l-Ahyâr (s23)

[105] Akşamleyin; “akşama çıkan” şeklinde söylenir

[106] “Kim bunu sabahladığı vakit söylerse gününün şükrünü eda etmiştir kim de bunu akşamladığı vakit söylerse gecesinin şükrünü eda etmiştir”; Ebu Dâvud (4/318), Nesâi, Amelu’l-Yevm ve’l-Leyle (h7), İbn es-Sünnî (h41), İbn Hibbân, Mevârid (h2361) Abdullah b Baz, isnadın hasen mertebesinde olduğunu söyler; Bkz Tuhfetu’l-Ahyar (s24)

[107] Ebu Dâvud (4/324), Ahmed (5/42), Nesâi, Amelu’l-Yevm ve’l-Leyle (h22), İbn es-Sünnî (h69), Buhari Edebu’l-Müfred Allâme b Baz, isnadın hasen mertebesinde olduğunu söyler; Bkz Tuhfetu’l-Ahyar (s26)

[108] “Kim bunu sabahladığı ve akşamladığı zaman yedi kere söylerse, onu üzen dünya ve ahiret işlerine Allah kâfidir” İbn es-Sünnî (h71) merfû, Ebu Dâvud (4/321) mevkûfen tahric etmiştir Şuayb ve Abdülkâdir el-Arnavût isnadının sahih olduğunu söylemişlerdir Bkz Zâdu’l-Meâd (2/376)

[109] Ebu Dâvud, İbn Mâce; Bkz Sahih-i İbn Mâce (2/332)

[110] Tirmizi, Ebu Dâvud; Bkz Sahih-i Tirmizi (3/142)

[111] “Sabah ve akşam üç kere söyleyene bir şey zarar vermez” Ebu Dâvud (4/323), Tirmizi (5/465), İbn Mâce, Ahmed tahric etti Allâme b Baz, isnadının hasen olduğunu kaydeder; Tuhfetu’l-Ahyar (s39) Bkz Sahih-i İbn Mâce (2/332)

[112] “Bunu sabah ve akşam üç kere söyleyeni razı etmesi, kıyamet günü Allah üzerine hak olur” Ahmed (4/337), Nesâi, Amelu’l-Yevm ve’l Leyle (h4), İbn es-Sünnî (h68), Ebu Dâvud (4/418), Tirmizi (5/465); b Baz, “hadis hasendir” der, Tuhfetu’l-Ahyar (s39)

[113] Hakim’in sahih olduğunu söylemesine, İmam Zehebi muvafakat eder, (1/545) Bkz Sahihu’t-Terğib ve’t-Terhib, (1/273)

[114] Akşamleyin: “Mülk, Alemlerin Rabbi Allah’ın olduğu halde akşamladık” şeklinde söylenir

[115] Akşam: “Allahım! Senden bu gecenin hayrını, fethini, zaferini, nûrunu, bereketini ve hidâyetini dilerim Ondaki ve sonrasındaki şerden sana sığınırım” şeklinde söylenir

[116] Ebu Dâvud (4/322); Şuayb ve Abdülkâdir el-Arnavût, isnadının hasen olduğunu söylemişlerdir; Bkz Zâdu’l-Meâd (2/273)

[117] Ahmed (3/406-407); İbn es-Sünnî, Amelu’l-Yevm ve’l-Leyle (h34) Bkz Sahihu’l-Câmî (4/209)

[118] “Sabahladığı veya akşamladığı zaman yüz kere bunu söyleyen kimse, başkası da onun kadar veya daha çok söylemedikçe; kıyamet günü’ne onun getirdiğinden daha faziletli bir amel getiremez ” Müslim (4/2071)

[119] Nesâi, Amelu’l-Yevm ve’l-Leyle (h24) Bkz Sahihu’t -Terğib ve’t-Terhib (1/272); B Baz, Tuhfetu’l-Ahyâr (s44); fazileti hk bkz age (s146, h255)

[120] Ebu Dâvud (4/319), İbn Mâce, Ahmed (4/60) Bkz Sahihu’t-Terğib ve’t-Terhib (1/270), Sahih-i Ebu Dâvud (3/957), Sahih-i İbn Mâce (2/331), Zâdü’l-Meâd (2/377)

[121] “Bunu bir günde yüz kere söyleyen on köle azad etmiş kadar sevap alır Bununla ona yüz hasene yazılarak ondan yüz günah silinir Akşamlayıncaya kadar o gün şeytandan korunur Bundan daha çok amel işleyen bir adamdan başka hiç kimse onun getirdiğinden daha faziletlisini getirmez” Buhari (4/95), Müslim (4/2071)

[122] Müslim (4/2090)

[123] İbn es-Sünnî, Amelu’l-Yevm ve’l-Leyle (h54), İbn Mâce (h925) Şuayb ve Abdulkâdir el-Arnavût, isnadının hasen oldunu söylemişlerdir Bkz Zâdü’l-Meâd (2/375)

[124] Bkz Buhari, Fethu’l-Bârî 11/101 Müslim (4/2075)

[125] “Kim akşamladığı zaman bunu üç kere söylerse o gecenin humması ona zarar vermez” Ahmed (2/290), Nesâi, Amelu’l-Yevm ve’l-Leyle (h590), İbn es-Sünnî (h68) Bkz Sahih-i Tirmizi (3/187), Sahih-i İbn Mâce (2/266), Tuhfetu’l-Ahyar (s45)

[126] “Kim sabahladığı zaman on kere ve akşamladığı zaman on kere bana salât getirirse kıyamet günü şefaatim ona ulaşır” Hâdisi Taberâni, biri “Ceyyid” olmak üzere iki senedle hadisi tahric etmiştir Bkz Mecmeu’z-Zevâid (10/120), Sahihu’t-Terğib ve’t-Terhib (1/273)

[127] Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (9/62), Müslim (4/1723)

[128] (Âyetu’l-Kürsî) “Yatağına uzanınca bunu okuyanın üzerinde sabaha kadar Allah tarafından koruyucu bir-melek-bulunur ve şeytanı ona yaklaştırmaz” Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (4/487)

[129] “Kim bunu okursa gecesi boyunca ona yeter” Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (9/94), Müslim (1/554) Ayetler; Bakara, 2/285-286

[130] “Biriniz yatağından kalktıktan sonra tekrar dönerse elbisesinin kenarı ile yatağını üç kere süpürsün ve Allah’ın adını zikretsin Kendisinden sonra yatağın üzerinde neyin kaldığını o bilemez Bu yüzden yatağa uzanınca şöyle desin: hadis zikredilir”;

[131] Buhari (11/126), Müslim (4/2084)

[132] Müslim (4/2083) ve Ahmed lafzıyla (2/79) tahric etti

[133] “Resûlullah Sallallahu Aleyhi Vesellem yatacağı zaman sağ eline yanağının altına koya ve şöyle derdi:hadis zikredilir”

[134] Ebu Dâvud, lafzıyla (4/311); Bkz Sahih-i Tirmizi (3/143)

[135] Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (11/113), Müslim (4/2083)

[136] “Fâtıma Radıyallahu anhâ, elindeki bir değirmenle Nebî Aleyhisselâm’a gelerek şikayette bulundu ve bir hizmetçi istedi Bunun üzerine Resûlullah Sallallahu Aleyhi Vesellem şöyle buyurdu: “Sizi, istediğinizden daha hayırlı bir şeye sevk edeyim mi? Yatağınıza girdiğiniz zaman otuzüç defa tesbih, otuzüç defa tahmid, otuzdört defa tekbir getirin Bu sizin için hizmetçiden daha hayırlıdır” Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (7/71), Müslim (4/2091)

[137] Müslim, (4/2084)

[138] Müslim, (4/2085)

[139] Ebu Dâvud, (4/317); Bkz Sahih-i Tirmizi (3/142)

[140] Tirmizi, Nesâi Bkz Sahihu’l-Câmi (4/255)

[141] Yatacağın zaman, namaz için abdest alır gibi abdest al ve sağ tarafına yat; sonra şöyle de:hadis zikredilir”

[142] Resûlullah Sallallahu Aleyhi Vesellem bunu söyleyen birine: “Ölürsen, fıtrat üzere ölürsün” demiştir; Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (11/113), Müslim (4/2081)

[143] “Gece bir yandan diğer bir yana dönünce denir” Hakim, sahih olduğunu söyler ve İmam Zehebi de buna muvafakat etmiştir, (1/540) Nesâi, Amelu’l-Yevm ve’l-Leyle, İbn es-Sünnî, Bkz Sahihu’l-Câmi (3/213)

[144] Ebu Dâvud, (4/12), Bkz Sahih-i Tirmizi (3/171)

[145] Müslim, (4/1772)

[146] Müslim, (4/1772, 1773)

[147] Müslim, (4/1772)

[148] Müslim, (4/1773)

[149] Müslim, (4/1773)

[150] Sünen sahipleri, Ahmed, Dârimi, Beyhaki; Parantez [ ] içindeki lafız Beyhaki’nin rivâyetidir Bkz Sahih-i Tirmizi (1/144), Sahih-i İbn Mâce (1/194), İrvâu’l-ğalîl (2/172)

[151] Sünen sahipleri, Ahmed Bkz Sahih-i Tirmizi (3/180), Sahih-i İbn Mâce (1/194), İrvâu’l-ğalîl (2/175)

[152] Beyhaki, isnadının sahih olduğunu söyler, Sünenü’l-Kübrâ (2/211) Allâme el-Elbâni, “İsnâdı sahih ve Ömer Radıyallahu anh’a mevkûf bir rivâyettir” der, İrvâu’l-ğalîl (2/170)

[153] Nesâi (3/244), Darekutnî ve diğerleri Parantez [ ] içi Darekutnî rivayetinin ziyâdesidir ve isnadı sahihtir, (2/31) Bkz Zâdu’l-Meâd, (ilgili hadisin tenkidi; Şuayb ve Abdülkâdir el-Arnavût) (1/337)

[154] Ahmed, (1/391) el-Elbâni, tashih etmştir

[155] Buhari, (7/158) Resûlullah Sallallahu Aleyhi Vesellem bu duayı çokça yapardı Bkz Fethu’l-Bâri (11/173)

[156] Buhari, (7/153), Müslim, (4/2092)

[157] Ebu Davud (4/324), Ahmed (5/42) el-Elbâni, hadisin hasen olduğunu söyler; bkz Sahih-i Ebi Dâvud (3/959)

[158] Tirmizi, (5/529) Hâkim, sahih olduğunu söylemiş, İmam Zehebi de buna muvafakat etmiştir; (1/505) Bkz Sahih-i Tirmizi (3/168)

[159] Ebu Davud, (2/87); bkz Sahih-i İbn Mâce, (2/335)

[160] Ebu Dâvud, (2/89); Hâkim, sahih olduğunu söylemiş,İmam Zehebî de buna muvafakat etmiştir

[161] Ebu Davud (3/42), Tirmizi, (5/572); bkz Sahih-i Tirmizi, (3/183)

[162] Buhari, (5/172)

[163] Buhari, Edebu’l-müfred, (h707); el-Elbâni, sahih olduğunu söylemiştir, bkz Sahihu edebi’l-müfred, (h545)

[164] Buhari, Edebu’l-müfred, (h708); el-Elbâni, sahih olduğunu söyler; bkz Sahihu edebi’l-müfred, (h546)

[165] Müslim, (3/1362)

[166] Müslim, (4/2300)

[167] Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (6/336); Müslim (1/120)

[168] Buhari, Bkz Fethu’l-Bâri (6/336); Müslim (1/120)

[169] Müslim, (1/119-120)

[170] Hadid, 57/3 Ebu Dâvud el-Elbâni, hadisin hasen olduğunu söyler; bkz Sahih-i Ebi Dâvud (3/962)

[171] Tirmizi, (5/560); Bkz Sahih-i Tirmizi, (3/180)

[172] Buhari, (7/158)

[173] Müslim, (4/1729); Osman b A’s Radıyallahu anh, “böyle yaptım ve Allah, vesveseyi benden giderdi” demiştir

[174] İbn Hibban, es-Sahih (Mevarid) (h2427) ve İbn es-Sünnî, (h351) Hafız İbn Hacer, “Bu sahih bir hadistir” der Abdülkadir El-Arnavût, e-Ezkâr’ın tahricinde sahih olduğunu söyler (s106)

[175] Ebu Dâvud, (2/86), Tirmizi (2/257); el-Elbâni, tashih etmiştir; bkz Sahih-i Ebu Dâvud (1/2837)

[176] Ebu Dâvud (1/206), Tirmizi Bkz Mü’minûn, 23/98-99, Sahih-i Tirmizi (1/77)

[177] Buhari, (1/151); Müslim, (1/291),

[178] “Evlerinizi kabirlere çevirmeyin Şeytan içinde Bakara sûresi okunan evden kaçar”; Müslim (1/539) Sabah ve akşam, uykudan önce ve uyanınca okunan zikirler, yine eve girerken ve evden çıkarken, mescide girip çıkarken yapılan zikirler şeytanı uzaklaştırır Aynı zamanda sahih olan başka zikirler; uykudan önce “Ayete’l Kûrsî” (Bakara, 2/255) ve “Âmene’r-Resûl”yü (Bakara, 2/285-286) okumak ta şeytanı uzaklaştıran şeylerdendir Kim yüze kere: “Allah’dan başka ilah yoktur O, tekdir ve ortağı yoktur Mülk, O’nundur ve hamd O’nadır O, her şeye gücü yetendir” derse bu, günü boyunca onu şeytandan korur Ayrıca ezan da şeytanı defeder

[179] “Kuvvetli mümin Allah’a zayıf müminden daha hayırlı ve daha sevimlidir Hepsinde de hayır vardır Yararına olan şeyde hırslı ol Allah’dan yardım dile, aciz olma! Sana bir şey isabet ederse “keşke şöyle şöyle yapsaydım” deme Fakat “Allah’ın takdiri, ne dilediyse onu yaptı” de Çünkü “keşke” şeytanın ameline yol açar” Müslim, (4/2052)

[180] Bkz Nevevi, el-Ezkâr (s349), Selim el-Hilâli, Sahihu’l-ezkâr (2/713)

[181] Buhari, (4/119), İbn Abbas Radıyallahu anh, hadisi

[182] Buhari, bkz Fethu’l-Bâri (10/118)

[183] “Müslüman bir kul eceli gelmemiş bir hastayı ziyaret eder ve yedi kere bunu derse hasta şifa bulur Hadis zikredilir” Tirmizi, Ebu Dâvud Bkz Sahih-i Tirmizi (2/210), Sahihu’l-câmi (5/180)

[184] Tirmizi, İbn Mâce, Ahmed Bkz Sahih-i İbn Mâce (1/244), Sahih-i Tirmizi (1/286) Merhum Ahmed Şâkir de sahih olduğunu söylemiştir

[185] Buhari, (7/10); Müslim, (4/1893)

[186] Buhari, bkz Fethu’l-Bâri, (8/144)

[187] Tirmizi, İbn Mâce el-Elbâni, sahihtir der Bkz Sahih-i Tirmizi (3/152), Sahih-i İbn Mâce (2/317)

[188] Ebu Dâvud, (3/190) Bkz Sahihu’l-câmi (5/432),

[189] Müslim, (2/632)

[190] Müslim, (2/634)

[191] Müslim, (2/663)

[192] İbn Mâce, (1/480), Ahmed (2/368); Bkz Sahih-i İbn Mâce, (1/252)

[193] İbn Mâce, Ebu Dâvud, (3/211); Bkz Sahih-i İbn Mâce, (1/251)

[194] Hâkim, sahih olduğunu söylemiş İmam Zehebi de muvafakat etmiştir, (1/359); el-Elbâni, Ahkâmu’l-cenâiz (s125)

[195] “Said b Müseyyib şöyle der: Ebu Hureyre’nin arkasında günahsız bir sabînin namazını kıldım ve onu şöyle derken işittim: hadis zikredilir” Mâlik, el-Muvattâ (1/288), İbn Ebî Şeybe, el-Musannaf, (3/217), Beyhaki, (4/9) Şuayb el-Arnavût, hadisin sahih olduğunu söyler; bkz Bağavi, Şerhu’s-Sünne (ilg hadis tenkidi: 5/357)

[196] Bkz İbn Kudâme, Muğni (3/416); Abdülaziz b Baz, Durûsu’l-mühimme (s15)

[197] “Hasan, çocuğun cenazesinde Fatihâ’yı okur ve şöyle derdi Hadis zikredilir” Bağavi, Şerhu’s-Sünne; Abdürrezzak (h6588); Buhari, Kitabu’l-Cenâiz (h65): ta’likan, Cenazeye Fatiha okuma babı, (2/113)

[198] Buhari, (2/80); Müslim, (2/636)

[199] Nevevi, el-Ezkâr (s126)

[200] Ebu Dâvud, (3/314); Ahmed: “Allah’ın adıyla ve Resûlullah’ın milleti üzere” lafzıyla İki sened de sahihtir; Nebî Sallallahu Aleyhi Vesellem mevtânın defnini bitirince başında durur ve şöyle derdi: “Kardeşiniz için bağışlanma isteyin ve onun için sebat dileyin Çünkü o şu anda sorguya çekiliyor” Ebu Dâvud, (3/315); Hakim, sahih olduğunu söylemiş, İmam Zehebi de buna muvafakat etmiştir

[201] Ebu Dâvud, (3/314); Ahmed: “Allah’ın adıyla ve Resûlullah’ın milleti üzere” lafzıyla İki sened de sahihtir; Nebî Sallallahu Aleyhi Vesellem mevtânın defnini bitirince başında durur ve şöyle derdi: “Kardeşiniz için bağışlanma isteyin ve onun için sebat dileyin Çünkü o şu anda sorguya çekiliyor” Ebu Dâvud, (3/315); Hakim, sahih olduğunu söylemiş, İmam Zehebi de buna muvafakat etmiştir

[202] Müslim, (2/671); İbn Mâce (1/494), Büreyde Radıyallahu anh’dan lafızlar, İbn Mâce Parantez [ ] arası; Müslim, Aişe Radıyallahu anhâ’dan (2/671)

[203] Ebu Dâvud, (4/326); İbn Mâce, (2/1228)

[204] Müslim, (2/616); Buhari, (4/76)

[205] Abdullah b Zübeyr Radıyallahu anh gök gürültüsünü işitince konuşmayı terkeder ve şöyle derdi:Hadis zikredilir” Muvatta, (2/992) el-Elbâni, “Mevkuf olarak isnadı sahihtir” der

[206] Ebu Dâvud (1/303) el-Elbâni, sahihtir der; bkz Sahih-i Ebi Dâvud (1/216)

[207] Buhari, (1/224); Müslim, (2/613)

[208] Ebu Dâvud (1/305) el-Elbâni, hadisin hasen olduğunu söyler; bkz Sahih-i Ebi Dâvud (1/218)

[209] Buhari, bkz Fethu’l-Bâri (2/518)

[210] Buhari, (1/205); Müslim, (1/83)

[211] Buhari, (1/224); Müslim (2/614)

[212] Tirmizi, (5/504); Dârimi, lafzıyla (1/336); bkz Sahih-i Tirmizi (3/157)

[213] Ebu Dâvud, (2/306) ve diğerleri Bkz Sahih-i-Câmi (4/209)

[214] İbn Mâce, (1/557), Abdullah b Amr Radıyallahu anh’ın duasından Hafız İbn Hacer, hasen olduğunu söyler, el-Ezkâr bkz şerhi (4/342)

[215] Ebu Dâvud, (3/347); Tirmizi, (4/288) Bkz Sahih-i Tirmizi (2/167)

[216] Tirmizi, (5/506) Bkz Sahih-i Tirmizi, (3/158)

[217] Nesâi dışında diğer sünen sahipleri Bkz Sahih-i Tirmizi (3/159)

[218] Buhari, (6/214); Tirmizi, lafzıyla (5/507)

[219] Müslim, (3/1615)

[220] Müslim, (3/126)

[221] Ebu Dâvud, Sünen (3/367); İbn Mâce, (1/556); Nesai, Amelu’l-Yevm ve’l-Leyle (h296-298): Sallallahu Aleyhi Vesellem’in bunu bir ev halkı yanında iftar ettiği zaman söylediğini belirtir el-Elbâni, sahih olduğunu söyler; bkz Sahih-i Ebi Dâvud (2/730)

[222] Nafile oruç tutarken, iftardan önce yanında sofra kurulan

[223] Müslim, (2/1054

[224] Buhari, bkz Fethu’l-Bâri (4/103); Müslim, (2/806)

[225] Müslim, (2/1000); Sa’ ve Müdd, bir tür hacim ölçüleridir

[226] Buhari, (7/125)

[227] Tirmizi, (5/82); Ahmed (4/400); Ebu Dâvud (4/308); bkz Sahih-i Tirmizi (2/354)

[228] Nesâi hariç diğer sünen sahipleri Bkz Sahih-i Tirmizi (1/316)

[229] Ebu Dâvud, (2/248); İbn Mâce (1/617); bkz Sahih-i İbni Mâce (1/324)

[230] Buhari, (6/141); Müslim, (2/1028)

[231] Buhari, (7/99); Müslim, (4/2015)

[232] Tirmizi (5/494); (5/493); bkz Sahih-i Tirmizi (3/153)

[233] Tirmizi ve diğerleri; bkz Sahih-i Tirmizi (3/153), Sahih-i İbn Mâce (2/321) Lafızlar Tirmizi

[234] Sünen sahipleri Bkz Sahih-i Tirmizi (36153); Aişe Radıyallahu anhâ’nın şöyle dediği sabit olmuştur; “Resûlullah Sallallahu Aleyhi Vesellem bir mecliste oturduğunda, Kur’an okuduğunda ve namaz kıldığında mutlaka sonunu şu kelimelerle tamamlardı: (Hadis zikredilir)” Nesâi, Amelü’l-Yevm ve’l-Leyle (h308); Ahmed (6/77) Dr Faruk Hammâde, sahih olduğunu söyler; bkz Amelü’l-Yevm ve’l-Leyle, thk

[235] Ahmed, (5/82); Nesâi, Amelü’l-Yevm ve’l-Leyle, thk; Dr Faruk Hammâde (s218, h421)

[236] Tirmizi, (h2035) Bkz Sahihu’l-Câmi (h6244), Sahih-i Tirmizi (2/200)

[237] Müslim, (1/555); Bir başka rivayette, “Kehf sûresinin sonundan denilir”, (1/556)

[238] Tahrici geçti, ( Bkz s, h55-56)

[239] Ebu Dâvud, (4/333); el-Elbâni, hasen olduğunu söyler, bkz Sahih-i Ebi Dâvud (3/965)

[240] Buhari, bkz Fethul-Bâri (4/88)

[241] Nesâi, Amelu’l-Yevm ve’l-Leyle (s300); İbn Mâce (2/809) Bkz Sahih-i İbn Mâce (2/55) bak

[242] Ahmed (4/403) ve diğerleri Bkz Sahihu’l-Câmi (3/233), Sahihu’t-terğib ve’t-terhib (1/19)

[243] İbn es-Sünnî, (s138, h 278) Bkz İbn el-Kayyim, el-Vâbilu’s-Sayyib, thk: Beşir Muhammed Uyûn (s304)

[244] Ahmed, (2/220); İbn es-Sünnî (h292) el-Elbâni, sahihtir der; bkz el-Ehâdîsu’s-Sahiha (3/54) İyimserlik/hayra yormak ise Nebî Sallallahu Aleyhi Vesellem’in hoşuna giderdi Bu nedenle bir adamdan iyi bir söz işittiğinde bu söz hoşuna gitti ve ona: “Ağzından çıkan iyimserliğin bizi etkiledi” dedi; Ebu Dâvud, Ahmed; el-Elbâni, sahih olduğunu söyler, es-Sahiha (2/323)

[245] Ebu Dâvud, (3/34); Tirmizi (5/501); bkz Sahih-i Tirmizi (3/157)

[246] Müslim, (2/998)

[247] Hakim, sahih olduğunu söylemiş İmam Zehebi de muvafakat etmiştir, (2/100); İbn es-Sünnî (h524); Hafız, hasen olduğunu söyler, el-Ezkâr’, thk, (5/154) B Baz; “Nesâi, hasen bir isnadla rivayet etmiştir” der bkz Tuhfetu’l-Ahyar (s37)

[248] Tirmizi, (5/291); Hâkim, (1/538); el-Elbâni, Sahih-i İbn Mâce (2/21); Sahih-i Tirmizi (3/152)

[249] Ebu Dâvud, (4/296); el-Elbâni, sahihtir der Bkz Sahih-i Ebi Dâvud (3/941)

[250] Ahmed, (2/403); İbn Mâce (26943) Bkz Sahih-i İbn Mâce (2/133)

[251] Ahmed, (2/7); Tirmizi, (5/499) Bkz Sahih-i Tirmizi (2/155)

[252] Tirmizi Bkz Sahih-i Tirmizi (3/155) bak

[253] Buhari, bkz Fethu’l-Bâri (6/135)

[254] Müslim, (4/2086) "Feale vezni üzere okunduğunda; "Üzerimize olan güzel muâmele ve nimetleri için Allah'a yaptığımız hamde bir şahit şahitlik yaptı" anlamına gelir "Tef’îl vezninde okunduğunda ise; "Bu sözü işiten, onu bir başkasına iletti ve aynısını söyedi" anlamındadır Bu, seher vaktinde zikir ve dua yapmanın öneminin beyanı içindir "Rabbimiz! Bize yoldaş ol ve bize ihsanda bulun" sözü ise; hoşa gitmeyen şeyleri bizden uzaklaştır, bizi koru, üzerimize nimet, lütuf ve fazlını ihsan et" anlamındadır Bkz Nevevi Şerhi (17/39)

[255] Müslim, (4/2080)

[256] Resûlullah Sallallahu Aleyhi Vesellem, hac veya bir gazve için gittiği sefer dönüşünde bu duayı yapardı Buhari, (7/13); Müslim, (2/980)

[257] İbn es-Sünnî, Amelu'l-Yevm ve'l-Leyle; Hâkim, tashih eder el-Elbâni de sahih olduğunu söylemiştir; Bkz Sahihu'l Câmi (4/201)

[258] Müslim, (1/288)

[259] Ebu Dâvud, (2/218); Ahmed, (2/367); el-Elbâni, "sahihtir" der; Bkz Sahih-i Ebu Dâvud (2/383)

[260] Tirmizi, (5/551) ve diğr Bkz Sahihu'l Câmi (3/25); Sahih-i Tirmizi (3/177)

[261] Nesâi, Hâkim, (2/421); el-Elbâni, "sahihtir" der; Bkz Sahih-i Nesâi, (1/274)

[262] Ebu Dâvud, (h2041); el-Elbâni, tahsin etmiştir; Bkz Sahih-i Ebu Dâvud (1/383)

[263] Müslim, (1/74) ve diğr

[264] Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (1/82); Ammâr Radıyallahu anh'dan mevkuf olarak, ta’lîkan

[265] Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (1/55); Müslim, (1/65)

[266] Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (1/42); Müslim, (4/1705)

[267] Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (6/350); Müslim, (4/2092)

[268] Ebu Dâvud, (4/327); Ahmed, (3/306); el-Elbâni, "sahihtir" der; Bkz Sahih-i Ebu Dâvud (3/961)

[269] Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (11/171); Müslim, (4/2007), "Bunun onun için temizlik ve rahmet kıl" lafzıyla

[270] Müslim, (4/2296)

[271] Buhari, Edebu'l-müfred (h761); el-Elbâni, senedinin sahih olduğunu söyler, bkz Sahih-i Edebu'l-müfred (h585) [ ] Parantez içindeki kısım, Beyhaki'nin bir başka rivayetinin ziyadesidir, bkz Şuabu'l-îman (4/228)

[272] Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (4/408); Müslim, (2/841)

[273] Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (3/476)

[274] Ebu Dâvud, (2/179); Ahmed, (3/411); Bağavi, Şerhu's-Sünne (7/128); el-Elbâni "hasendir" der, bkz Sahih-i Ebu Dâvud (1/354) Ayet: Bakara, 2/201

[275] Müslim, (2/888)

[276] Tirmizi, el-Elbâni, hasen olduğunu söyler; Bkz Sahih-i Tirmizi (3/184), Ehâdis es-Sahiha (4/6)

[277] Müslim, (2/891)

[278] Buhari, lafız için bkz Fethu'l-Bâri (3/583-584); Aynı şekilde, Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (3/581); Müslim

[279] Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (1/210-414); Müslim, (4/1857)

[280] Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (4/441); Bkz Sahih-i Tirmizi (2/103); Ahmed, Müsned (5/218)

[281] Nesâi dışında diğr sünen sahipleri Bkz Sahih-i İbn Mâce (1/233), İrvâu'l-Galîl (2/226)

[282] Müslim, (4/1728)

[283] Ahmed, Müsned (4/447); İbn Mâce, Mâlik; el-Elbâni, tashih etmiştir; Bkz Sahihu'l Câmi (1/212); Bkz Zâdü'l-meâd, thk Abdülkâdir el-Arnavût (4/170)

[284] Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (6/181); Müslim, (4/2208)

[285] Müslim, (3/1557); Beyhaki, (9/287); [ ] Parantez içindeki kısım Beyhaki ve diğr'nin, (9/287); son cümle anlam olarak Müslim rivayetinden

[286] Ahmed, (3/419) sahih bir isnadla; İbn es-Sünnî, (h637); Abdülkâdir el-Arnavût, tashih etmiştir; bkz thk Tahâvi (s133); Mecmau'z-Zevâid, (10/127)

[287] Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (11/101)

[288] Müslim, (4/2076)

[289] Ebu Dâvud, (2/85); Tirmizi, (5/69); Hâkim, tashih etmiş, Zehebi de muvafakat etmiştir (1/511) el-Elbâni de tashih eder; Bkz Sahih-i Tirmizi (3/182); Câmiu'l-Usûl, thk el-Arnavût (4/389-390)

[290] Tirmizi, Nesâi, (1/279); Hâkim Bkz Sahih-i Tirmizi (3/183); Câmiu'l-Usûl, thk el-Arnavût (4/144)

[291] Müslim, (1/350)

[292] Müslim, (4/2075); İbn el-Esîr, hadisteki ifadesi hakkında şunları söyler: Bundan maksat dalmak ve unutmaktır Çünkü Resûlullah Sallallahu Aleyhi Vesellem, çokça zikir ve ibadet yapardı, bazı zamanlar bunlardan unuttuğu da olurdu Bu yüzden, unuttuğu şeyi günah sayar ve derhal istiğfâra yönelirdi Bkz Câmiu'l-Usûl (4/386)

[293] Tesbih, Sübhânallah; Tahmid, Elhamdülillah; Tehlil, Lâ ilâhe illallah; Tekbir de, Allahu Ekber demek anlamındadır

[294] Buhari, (7/168); Müslim, (4/2071) Sabah ve akşamları bu zikri yapmanın fazileti hk bkz s84

[295] Buhari, (7/67); Müslim, lafzıyla (4/2071) Bunu yüz defa demenin fazileti hk bkz s85

[296] Buhari, (7/167); Müslim, (4/2072)

[297] Müslim, (4/2072)

[298] Müslim, (4/2073)

[299] Tirmizi, (5/511); Hâkim, (1/501); tashih etmiş, Zehebi de buna muvafakat etmiştir Bkz Sahihu'l-Câmi (5/531), Sahih-i Tirmizi (3/160)

[300] Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (11/213); Müslim, (4/2076)

[301] Müslim, (3/1685)

[302] Müslim, (4/2072); Ebu Dâvud, [A’rabî dönüp giderken, Resûlullah Sallallahu Aleyhi Vesellem, "Elleri gerçekten hayırla doldu" buyurdu] ziyadesiyle, (1/220)

[303] Müslim, (4/2073); bir başka rivayeti, "Bunlar sana dünya ve ahireti birleştirir" şeklindedir

[304] Tirmizi, (5/462); İbn Mâce, (2/1249); Hâkim, (1/503) tashih etmiş, Zehebi de buna muvafakat etmiştir Bkz Sahihu'l Câmi (1/362)

[305] Ahmed, Ahmed Şâkir tertibi ile (h513); isnadı sahihtir Bkz Mecmau'z-Zevâid (1/297) İbn Hacer, Ebu Said'in rivayetini Nesâi'ye isnad ederek hakkında İbn Hibbân ve Hâkim'in tashihlerini zikreder, Buluğu'l-Merâm

[306] Ebu Dâvud, lafzıyla (2/81); Tirmizi, (5/521)); Bkz Sahihu'l Câmi (4/271, h4865)

[307] Buhari, bkz Fethu'l-Bâri (10/88); Müslim, (3/1595)

​