Konu
:
Anlatabildim Mi?
Yalnız Mesajı Göster
Anlatabildim Mi?
03-31-2007
#
1
davut
Anlatabildim Mi?
Ben kendimi her seferinde anlatabildim de sana sen hiç kendini anlatamadın bana
Senden daha önce sadece beni sev demiştim ama anladım ki senden çok şey istemişim
Yavaş yavaş azaldı isteklerim en sonunda senden çıkıp da karşıma ya seni seviyorum ya seni sevmiyorum ya da bir sevgilim var demeni bekliyordum yani artık her şey benden çıkmıştı ben sözlerle şiirlerle kendimi tam anlamıyla ifade etmiştim sana
Söylemen gereken bir cümleydi sen onu da çok gördün bana
Yaptığın her şeyle dokunuyorsun gururuma zedeliyorsun kişiliğimi zoruma gidecek ne varsa hiç düşünmeden yapıyorsun
Sanki ben bu dünyaya seni bir ömür sevmek kahrını çekmek için sende beni hiç sevmeyip ahımı almak için gelmişsin
Verdiği sözleri yerine getiren söylediğinden asla vazgeçmeyen bir insandım fakat sen beni sözlerden döndürdün her şeyden vazgeçirdin bir kendinden vazgeçiremedin beni
Muazzam bir kişiliğin muhteşem bir güzelliğin yoktur elbette ben senin neyine aşık oldum bilemiyorum sen hayalinde nasıl birini düşlüyorsun onu da bilmiyorum
Çocukluk aşkımdın ve gençlik sevdamsın sence bu ihtiyarlığa kadar gider mi?Bence bu aşk bi ömür sürer ama ya ölünce sevemezsem seni
Yalan olan aşklar içinde bu gerçek sevda,şu seni kendime yazdığım mukadder alın yazısı çok mu göze batıyor? Sen yalan aşkların insanı mısın? Yalancı bir sevgili mi bekliyorsun? Sanki sana değil de duvarlara konuşuyor sadece kağıtlara yazıyorum gibi
Bu aşk yüzsüzleştirdi beni artık ne retlerin ne de kalp kıracak sözlerin eskisi gibi bir anlamı yok
Beni en çok yaralayan en dayanılmaz durum nedir biliyor musun? 16 yaşımdan beri ha bire bir yerlere gidiyorum
Ben sizin gibi her zaman ailemle birlikte değilim
Otobüse bindiğim zaman hani uğurlayanlar atık olmadığı zaman aklıma ne aile ne çevre ne de arkadaşlar geliyor
Yalnızca sen geliyorsun aklıma ve o an göğsüm daralıyor soluduğum hava volkan gibi parçalıyor ciğerlerimi
Kendime yakıştıramadığım,acizlik olarak gördüğüm gözyaşlarını tutuyorum göz bebeklerimde
Sadece hıçkırıklar oluyor dudaklarımda
Bu hal yılda iki kere oluyordu çünkü ben yılda sadece iki kere evime geliyordum
Sekiz aylık bir zamandan sonra tekrar gideceğim ve dayanılmaz acıları tekrar yaşayacağım
Bu söylediklerim yazıldığı kadar kolay değildir yaşamayan bilemez
Dayanamamış intihar etmiştim uzun zaman değil bundan dokuz ay önce
Demek ki daha çekilecek çok çilem akıtacak çok gözyaşım varmış ki yaşıyor yazıyorum
Sen benim hayat felsefemsin ve her şeyin sebebi sensin
Sen kurtuluşsun,sen özgürlüksün,sen alışkanlıklara başlama sebebim ve yine sen alışkanlıklarımı bitirecek tek kişisin
Birazdan şafak sökecek saat gecenin dördü
Sen kalkıp okuluna,kimileri de işine gidecek
Ben ise gecenin gam ve kederini üzerimden atmak için uyumaya çalışacağım
Sana en son verdiğim şiir yazdığım son şiirdi bundan sonra hayatım boyunca şiir yazmayacağım
Çok ağır bir sevda bende ki her yönüyle her şeyi kabullenmeye hazır bekliyor
Sanma ki ben seni seviyorum diye beni seven olmadı,senden daha iyileri çıktı karşıma hatta bir kaçı şiir mektup falan da yazıyordu bana fakat ben seni yaşamak gibi yediğim ekmek içtiğim su gibi sevmişim imkansızdır başkasını sevmem başkasının sevgisini kabul etmem karşılık vermem imkansızdır işte
Aslında ikimiz de birbirimizi tamamlıyoruz her yönüyle
Benim insanlara karşı sergilediğim acımasız tutumu ve sana karşı olan merhametimi senin bana karşı acımasızlığın ve insanlara olan merhametin tamamlıyor
Benim mahpushane duvarı gibi suratımı senin gülümsemen tamamlıyor
Benim her yönüyle pisliğe batmış hayatımı fakat ellerimde kirlenmeyen berrak sevdamı senin bana karşı Kur-an hükmü gibi olan değişmez tutumun ve masumluğun tamamlıyor
Seninle bir bütün olabilirdik eğer sen isteseydin
Seni seviyorum fakat kimse bilmesin gizli bir sır olarak kalsın deseydin kabul etmez miydim sanıyorsun? Şu kadar zaman bekle seni sevmeye çalışacağım deseydin beklemez miydim sanıyorsun? Senden nefret ediyorum yok et intiharlara götür kendini deseydin hiç düşünmeden yapmaz mıyım sanıyorsun? Dedim ya çok ağır bir sevda abartısız kül elenmemiş ağırlığından bazen ben bile korkuyorum
İşte sonunda şafak söküyor bak sabah oldu
Şimdi siz dinç bir şekilde uyanacaksınız ben ise harap ve berbat bir şekilde kaybolmuşken erin düşüncelerde bilmem ki nasıl uyuyacağım
Dünyada kimsesiz insan yoktur ama mahşerde herkes yalnızdır
O yüzden kendimi şimdiden kimsesizliğe alıştırarak seni kimsesizler kimsesi olan Yüce Allah’tan her gece diliyorum
Sen aklıma günde yalnızca bir kere geliyorsun yani seni günde yalnızca bir kere düşünüyorum o da 24 saatimi alıyor
Hey güzel insan sana aşığım sana aşık olmak benim Allaha olan sevgimi daha da çok arttırıyor çünkü seni Yaradandan ötürü seviyorum
Allahı çok seven kişinin aşkı çok büyük olurmuş ben de seni severken bunu daha iyi anlıyorum
Yıkılmaz sanırdım kendimi ve yıkılmazdım da fakat sen yıkılmaz sanılan bu insanı çökerttin
Aleme aptal aşık diye madara oldum
Olsun gözüm olsun ne olacaksa bana hep senden olsun
Neyse güzel kız benim yazacaklarıma sayfalar yetmez fakat yorgunluk ağır bastırdı
Kalemi tutacak mecal kalmadı
Şimdilik hoşça kal
davut