Reddedilenler Salonu - Reddedilenler Salonu Nedir? (Salon Des Refusés) Hakkında

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-19-2012

Reddedilenler Salonu - Reddedilenler Salonu Nedir? (Salon des Refusés) Hakkında

Reddedilenler Salonu (Salon des Refusés)
Vikipedi, özgür ansiklopedi

Reddedilenler Salonu ya da Reddedilenler Sergisi (Fransızca: Salon des Refusés), Fransa'da açılan Paris Salonu'na jüri tarafından kabul edilmemiş eserlerin sergilendiği sergi

Ayrıca, özel olarak 1863'teki Reddedilenler Salonu için de kullanılan bir terimdir

On dokuzuncu yüzyılda, Paris şairler, ressamlar, heykeltraşlar gibi sanatın her dalında eser veren sanatçılar için bir merkezdi

Şehir, sanatçıların çoğu orada yaşamak istediği için sanatın başkenti kabul ediliyordu

Bazı sanatçılar için açılan sergilere kabul edilmek hayatta kalma yoluydu

Ünleri ve kariyerleri, sergilere, özellikle de Paris Salonu'na kabul edilmeleri ile başlayabiliyor ya da bitebiliyordu

1863 yılındaki sergide yer alan Manet'nin Kırda Öğle Yemeği isimli tablosu

1863'te yılın en gürültü koparan aktivitesine ise bizzat Fransız devleti sponsor oldu

O yıl, sanatçılar 3000'den fazla eseri reddeden salon jürisini protesto ettiler

İmparator III

Napolyon "Bu şikayetlerin meşruluğuna halk karar versin" diyerek reddedilen sanatçıların eserlerini başka bir salonda sergilemesine izin verdi

İçlerinde Édouard Manet'nin "Kırda Öğle Yemeği" (Le déjeuner sur l’herbe) ve "Victorine Meurent İspanyol Kıyafetleri İçinde" ile James McNeill Whistler'ın "Beyazlı Kız"ı gibi sonradan çok meşhur olmuş eserlerin de bulunduğu sergiyi gezen eleştirmenler ve halk sergideki çalışmalarla alay etti

Yine de resim sanatındaki avangartlaşmanın oluşumu dikkatleri çekti

Manet'yi örnek alan izlenimciler 1874'ten itibaren eserlerini Salon dışındaki sergilerde sergilediler

1874, 1875 ve 1886'da açılan Salons des Refusés'nin ardından Paris Salonu'nun prestiji ve etkisi büyük ölçüde zarar gördü

Émile Zola, 1863'te yaşanan skandalı romanı "L'Oeuvre"da (1886) kurguladı

Bugün, jürili sanat gösterilerine kabul edilmeyen eserlerin gösterildiği sergiler için salon des refusés terimi kullanılır

Steven James tarafından, 2001'de Kanada'da kurulan "Salon des Refusés Atlantique" ise Atlantic Film Festivali'ne kabul edilmeyen film yapımcılarının çalışmalarını gösterebilmeleri için açılmış bir salondur

James McNeill Whistler'ın "Beyazlı Kız" tablosu da 1863'teki sergide yer aldı

08-19-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Reddedilenler Salonu - Reddedilenler Salonu Nedir? (Salon Des Refusés) Hakkında Reddedilenler Salonu - Reddedilenler Salonu Nedir? (Salon des Refusés) Hakkında Reddedilenler Salonu (Salon des Refusés) Vikipedi, özgür ansiklopedi Reddedilenler Salonu ya da Reddedilenler Sergisi (Fransızca: Salon des Refusés), Fransa'da açılan Paris Salonu'na jüri tarafından kabul edilmemiş eserlerin sergilendiği sergi Ayrıca, özel olarak 1863'teki Reddedilenler Salonu için de kullanılan bir terimdir On dokuzuncu yüzyılda, Paris şairler, ressamlar, heykeltraşlar gibi sanatın her dalında eser veren sanatçılar için bir merkezdi Şehir, sanatçıların çoğu orada yaşamak istediği için sanatın başkenti kabul ediliyordu Bazı sanatçılar için açılan sergilere kabul edilmek hayatta kalma yoluydu Ünleri ve kariyerleri, sergilere, özellikle de Paris Salonu'na kabul edilmeleri ile başlayabiliyor ya da bitebiliyordu 1863 yılındaki sergide yer alan Manet'nin Kırda Öğle Yemeği isimli tablosu 1863'te yılın en gürültü koparan aktivitesine ise bizzat Fransız devleti sponsor oldu O yıl, sanatçılar 3000'den fazla eseri reddeden salon jürisini protesto ettiler İmparator III Napolyon "Bu şikayetlerin meşruluğuna halk karar versin" diyerek reddedilen sanatçıların eserlerini başka bir salonda sergilemesine izin verdi İçlerinde Édouard Manet'nin "Kırda Öğle Yemeği" (Le déjeuner sur l’herbe) ve "Victorine Meurent İspanyol Kıyafetleri İçinde" ile James McNeill Whistler'ın "Beyazlı Kız"ı gibi sonradan çok meşhur olmuş eserlerin de bulunduğu sergiyi gezen eleştirmenler ve halk sergideki çalışmalarla alay etti Yine de resim sanatındaki avangartlaşmanın oluşumu dikkatleri çekti Manet'yi örnek alan izlenimciler 1874'ten itibaren eserlerini Salon dışındaki sergilerde sergilediler 1874, 1875 ve 1886'da açılan Salons des Refusés'nin ardından Paris Salonu'nun prestiji ve etkisi büyük ölçüde zarar gördü Émile Zola, 1863'te yaşanan skandalı romanı "L'Oeuvre"da (1886) kurguladı Bugün, jürili sanat gösterilerine kabul edilmeyen eserlerin gösterildiği sergiler için salon des refusés terimi kullanılır Steven James tarafından, 2001'de Kanada'da kurulan "Salon des Refusés Atlantique" ise Atlantic Film Festivali'ne kabul edilmeyen film yapımcılarının çalışmalarını gösterebilmeleri için açılmış bir salondur James McNeill Whistler'ın "Beyazlı Kız" tablosu da 1863'teki sergide yer aldı