Andre Bazin Film Eleştirmenliği

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-20-2012

Film eleştirmenliği
Bazin II

Dünya Savaşı sonrası film çalışmaları ve film eleştirmenliğinin başlıca güçlerinden biriydi

Ölümüne kadar Cahiers dergisinde yazmaya devam etmiştir

Ölümünden sonra yazıları 1958'den 1962'ye kadar Qu'est-ce que le cinema? (Sinema Nedir?) adı altında dört ciltlik bir kitap dizisi olarak basılmıştır

Bazin kendisinin "nesnel gerçeklik" olarak adlandırdığı şeyi yansıtan filmleri (belgesel filmler ve İtalyan yeni gerçekçilik filmleri) ve Howard Hawks gibi kendilerini "görünmez" kılan yönetmenleri savunmuştur

Derin odak (Orson Welles) ve geniş açı çekimleri (Jean Renoir) kullanılması taraftarı olmuş ve kurgu ve görsel efektler kullanılmaksızın "gerçek devamlılık" olarak adlandırdığı biçimin yaratılmasını tercih etmiştir

Bu duruşu onu, 1920 ve 1930'ların sinemanın gerçekliği nasıl yönlendirebileceğini vurgulayan hakim film kuramına karşı muhalif olarak konumlandırmaktadır

Bazin'in düşüncelerini nesnel gerçekçilik, derin odak ve kurgunun olmaması üzerine yoğunlaştırması, onun bir filmin ya da sahnenin yorumunun izleyiciye bırakılması yönündeki inancının bir sonucudur

Bazin, bir filmin; yönetmeninin kişisel bakışını yansıtması gerektiğini düşünür

Bazin'in bu düşüncesi, Truffaut'un Cahiersdeki bir yazısında ortaya attığı Auteur kuramının (yaratıcı yönetmenlik kuramı) gelişmesinde önemli bir rol oynamıştır

Bazin aynı zamanda "beğeni eleştirisi" taraftarı olarak bilinir

Beğeni eleştirisine göre, yalnızca bir filmi beğenen eleştirmenler o film için eleştiri yazısı yazabilir, böylece yapıcı eleştiri teşvik edilmektedir

Kaynak : Wikipedia

08-20-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Andre Bazin Film Eleştirmenliği Film eleştirmenliği Bazin II Dünya Savaşı sonrası film çalışmaları ve film eleştirmenliğinin başlıca güçlerinden biriydi Ölümüne kadar Cahiers dergisinde yazmaya devam etmiştir Ölümünden sonra yazıları 1958'den 1962'ye kadar Qu'est-ce que le cinema? (Sinema Nedir?) adı altında dört ciltlik bir kitap dizisi olarak basılmıştır Bazin kendisinin "nesnel gerçeklik" olarak adlandırdığı şeyi yansıtan filmleri (belgesel filmler ve İtalyan yeni gerçekçilik filmleri) ve Howard Hawks gibi kendilerini "görünmez" kılan yönetmenleri savunmuştur Derin odak (Orson Welles) ve geniş açı çekimleri (Jean Renoir) kullanılması taraftarı olmuş ve kurgu ve görsel efektler kullanılmaksızın "gerçek devamlılık" olarak adlandırdığı biçimin yaratılmasını tercih etmiştir Bu duruşu onu, 1920 ve 1930'ların sinemanın gerçekliği nasıl yönlendirebileceğini vurgulayan hakim film kuramına karşı muhalif olarak konumlandırmaktadır Bazin'in düşüncelerini nesnel gerçekçilik, derin odak ve kurgunun olmaması üzerine yoğunlaştırması, onun bir filmin ya da sahnenin yorumunun izleyiciye bırakılması yönündeki inancının bir sonucudur Bazin, bir filmin; yönetmeninin kişisel bakışını yansıtması gerektiğini düşünür Bazin'in bu düşüncesi, Truffaut'un Cahiersdeki bir yazısında ortaya attığı Auteur kuramının (yaratıcı yönetmenlik kuramı) gelişmesinde önemli bir rol oynamıştır Bazin aynı zamanda "beğeni eleştirisi" taraftarı olarak bilinir Beğeni eleştirisine göre, yalnızca bir filmi beğenen eleştirmenler o film için eleştiri yazısı yazabilir, böylece yapıcı eleştiri teşvik edilmektedir Kaynak : Wikipedia