Gittim...

Sana yazılan mektupların, hayal kırıklığı vardı suratlarındaUtandım onları bu halde görünceBaşımı eğdim, usulca arkamı dönüp gittim

Hayal meyal hatırlıyorum arkamdan seslendikleriniBeni kaybetmek istemedikleriniBiliyorum, senden çok daha onurluydu sahiplenmediğin mektublarınAma…Ama ben layık değildim ne senin kaybına, ne mektupların sahiplenmesineBen…Ben sadece yazdım işteSonra çekip gittim sana tapan putperest duyguların diyarından

Şimdiyse yeni bir diyardayım, tanrısız kelimelerin sensiz yataklarında

Sensiz diyorum ya gerçektende sensiz işteBak kelimeler tanımıyor bile seni ve hatta hiç biri mektup isimli bir ülkede yaşamamışÖyleeeee bakıyorlar suratımaMerakla, saygıyla ve hala senin tanıyamadığın onurlarıylaGülümsüyorum…Etrafımda toplanıyor bir çoğu, bir çoğu ayyaş ki devriliyor aralardaBir kaçını tanır gibiyim sankiEvet evet tanıyorum işte bazılarını ama onlar hatırlar mı seni, bilmiyorumBak şu soldan ikincisinin adı ŞarapOnun hemen arkasındaki de Kızıl

hmm dur bakayım şu sağdan baştaki de MelankoliAaaaa bak bu da Çelişki işteYine karışmış aralarınaHıh…Ne garip, her biri büyüttüğüm sen gibiydin oysaŞimdiyse ne seni hatırlıyorlar ne beniNankör’de buralarda olsa gerek!

Neyse işte , dedim ya gittim diye…Bak seni tanımayan yeni geleceklerim var artık Sensiz kelimeler…