Doğum Hikayeleri ,Anıları - Huzurlu Ve Güven Dolu Bir Doğum

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-18-2012

HUZURLU VE GÜVEN DOLU BİR DOĞUM

Annemiz: GÜLNİHAL ÇAPACIOĞLU

Bebeğimiz: TİBET TUNA

Doğum Uzmanı: DR

N

T

Doğum tarihi: 26

03

2007

20 mart 2007 tarihinde hastaneye gittiğimde doktoruma sezaryenle doğum yapmak istediğimi ancak tam olarak bayılmak istemediğimi belirttiğimde bana bunun uygun olup olmayacağına karar verecek kişinin Nezih Bey olduğunu ve kendisiyle beni görüştüreceği söyledi

Nezih Bey'le karşılaşacağımız ana kadar eşime eğer Nezih Bey bana güzel bir açıklama yapmaz ve kafamda soruları cevapsız bırakırsa ben burada doğum yapmam dedim

Koridorda Nezih Beyi beklerken; güleç yüzlü, karşısındaki insana huzur ve güven veren bir bey bize doğru yaklaştı ve "Buyurun ben Dr

Nezih, sizinle şu odada görüşeceğim" dedi

Kısa, öz ve güven dolu bir konuşmadan sonra Nezih Bey bir takım sorular sordu ve doğumumu istediğim şekilde yapabilmem için bir sorun olmadığını belirtti

Öyle mutlu olmuştum ki

26 Mart 2007 pazartesi günün anneanne,dede,babamız ve ben hastanedeydik

içimde tuhaf bir bekleyiş vardı

İlk çocuğumdu ve merak ediyordum; 9 ay boyunca beklediğimiz ufaklık nasıl bir şeydi

Garip bir masalın içindeydim

Şu ana kadar masalı okumuştum ama şimdi sonunu görecektim

gökten düşen elma az sonra kollarımda olacaktı

Hastane (Türkiye Gaz

Hastanesi) personeli o kadar içten, sıcak ve samimiydiler ki insan kendini evinde gibi hissediyordu

Doğumdan korkmuyordum

Güvendiğim bir doktorum ve bana her şeyin iyi olacağına o kadar çok inandıran, huzur ve sakinlik hissi veren anestezistim vardı

Ameliyathaneye girdiğimde evet işte son durak az sonra yeni bir masal bağlayacak ve masalın kahramanı karnımdan çıkmayı bekliyor

O dünyaya gelene kadar bilemeyecektim anneliğin nasıl bir şey olduğunu

çünkü bu tahmin edilebilecek bir duygu

ancak –annemin de dediği gibi- anne olunduğunda hissedilen bir şey

ameliyat güle oynaya başlamışı

Her ne kadar korkmasam da gergindim ve tuhaf bir huzursuzluk kaplamıştı beni

gerçi insan ne hissedeceğini hiç bilemiyor ki o anda

Nezih Bey yanımda benimle konuşuyor ve oyalıyordu beni

bir an oldu ne Nezih Bey'in neden ameliyathanedeki diğer kişilerin seslerini duyamadım

garip bir heyecan bastı

İşte tam o anda sakin ve huzurlu bir el alnıma dokunup "merak etme her şey yolunda" dediği an oğlumu gördüm

Dünyaya gelmişti benim minik balığım Tibet Tuna

Anne olanlar bilir sonrasında neler hissedildiğini

İsteyen herkes yaşar umarım bu mutluğu

çünkü kelimelerin yeterliliği gidiyor bu mutluluğu anlatırken

3 gün hastanede kaldım ve eve gitmek istemedim

Herkes o kadar güzel ilgileniyor ve o kadar çok yardımcı olmaya çalışıyordu ki

doğumdan sonraki sabah Nezih Bey odanın kapısından yine o güleç ve huzurlu haliyle merhaba deyince sanki aileden biri gelmiş gibi sevindim

Ben doktorlara çok zor güvenen ve zor inanan biri olarak günün birinde bir doktora bu denli güveneceğime inanmazdım

Aradan 4 ay geçmiş olsa da Çapacıoğlu ailesi ve minik balıkları Tibet Tuna her şey için çok teşekkür ediyor Nezih Bey'e

Bilginize, kalbinize ve insanlığınıza sağlık

08-18-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Doğum Hikayeleri ,Anıları - Huzurlu Ve Güven Dolu Bir Doğum HUZURLU VE GÜVEN DOLU BİR DOĞUM Annemiz: GÜLNİHAL ÇAPACIOĞLU Bebeğimiz: TİBET TUNA Doğum Uzmanı: DRNT Doğum tarihi: 26032007 20 mart 2007 tarihinde hastaneye gittiğimde doktoruma sezaryenle doğum yapmak istediğimi ancak tam olarak bayılmak istemediğimi belirttiğimde bana bunun uygun olup olmayacağına karar verecek kişinin Nezih Bey olduğunu ve kendisiyle beni görüştüreceği söyledi Nezih Bey'le karşılaşacağımız ana kadar eşime eğer Nezih Bey bana güzel bir açıklama yapmaz ve kafamda soruları cevapsız bırakırsa ben burada doğum yapmam dedim Koridorda Nezih Beyi beklerken; güleç yüzlü, karşısındaki insana huzur ve güven veren bir bey bize doğru yaklaştı ve "Buyurun ben Dr Nezih, sizinle şu odada görüşeceğim" dedi Kısa, öz ve güven dolu bir konuşmadan sonra Nezih Bey bir takım sorular sordu ve doğumumu istediğim şekilde yapabilmem için bir sorun olmadığını belirtti Öyle mutlu olmuştum ki 26 Mart 2007 pazartesi günün anneanne,dede,babamız ve ben hastanedeydik içimde tuhaf bir bekleyiş vardı İlk çocuğumdu ve merak ediyordum; 9 ay boyunca beklediğimiz ufaklık nasıl bir şeydi Garip bir masalın içindeydim Şu ana kadar masalı okumuştum ama şimdi sonunu görecektim gökten düşen elma az sonra kollarımda olacaktı Hastane (Türkiye GazHastanesi) personeli o kadar içten, sıcak ve samimiydiler ki insan kendini evinde gibi hissediyordu Doğumdan korkmuyordumGüvendiğim bir doktorum ve bana her şeyin iyi olacağına o kadar çok inandıran, huzur ve sakinlik hissi veren anestezistim vardı Ameliyathaneye girdiğimde evet işte son durak az sonra yeni bir masal bağlayacak ve masalın kahramanı karnımdan çıkmayı bekliyorO dünyaya gelene kadar bilemeyecektim anneliğin nasıl bir şey olduğunu çünkü bu tahmin edilebilecek bir duygu ancak –annemin de dediği gibi- anne olunduğunda hissedilen bir şeyameliyat güle oynaya başlamışı Her ne kadar korkmasam da gergindim ve tuhaf bir huzursuzluk kaplamıştı beni gerçi insan ne hissedeceğini hiç bilemiyor ki o andaNezih Bey yanımda benimle konuşuyor ve oyalıyordu beni bir an oldu ne Nezih Bey'in neden ameliyathanedeki diğer kişilerin seslerini duyamadım garip bir heyecan bastı İşte tam o anda sakin ve huzurlu bir el alnıma dokunup "merak etme her şey yolunda" dediği an oğlumu gördümDünyaya gelmişti benim minik balığım Tibet Tuna Anne olanlar bilir sonrasında neler hissedildiğiniİsteyen herkes yaşar umarım bu mutluğu çünkü kelimelerin yeterliliği gidiyor bu mutluluğu anlatırken 3 gün hastanede kaldım ve eve gitmek istemedim Herkes o kadar güzel ilgileniyor ve o kadar çok yardımcı olmaya çalışıyordu ki doğumdan sonraki sabah Nezih Bey odanın kapısından yine o güleç ve huzurlu haliyle merhaba deyince sanki aileden biri gelmiş gibi sevindim Ben doktorlara çok zor güvenen ve zor inanan biri olarak günün birinde bir doktora bu denli güveneceğime inanmazdım Aradan 4 ay geçmiş olsa da Çapacıoğlu ailesi ve minik balıkları Tibet Tuna her şey için çok teşekkür ediyor Nezih Bey'e Bilginize, kalbinize ve insanlığınıza sağlık