|| Çocuğunuzla Arkadaş Olmak ||

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-18-2012

Okul çağı çocuklarının ve ergenlerin,

Sosyal yaşamda yaşanılan sevinç, hüzün, hayal kırıklığı, başarısızlık ya da zaferlerin değerlendirildiği korunaktır anne baba kucağı

Yaraların sarıldığı, gözyaşlarının akıtıldığı limandır

Çocuk sosyal yaşamında tökezleyerek de olsa, sonunda arkadaş edinmeyi öğrenecektir

Bu arkadaşlarıyla, yaşına göre pek çok paylaşım gerçekleştirecektir

Anne, baba; arada bir belki gözden düşecek ama her oyunun sonunda çocuğun değişmez şampiyonu olmayı başaracaklardır

Çocuğumuzla arkadaş olduğumuzu “sanmamız” tüm bu nedenlerden dolayı bir yanılsamadır

Çocuğumuz zannettiğimiz gibi her şeyini bize anlatmaz

Anlatmamalıdır da

Ama bize ihtiyacı olduğunda yanında olacağımızı; onaylamadığımız pek çok şey yapsa da kabul göreceğini bilmesi önemlidir

Yaşamın en zor anlarında bir dosttan bile önce, anne babanın varlığının ayrıcalığına ulaşmasını sağlamak görevimizdir

Çocuğunuz ona duyduğunuz ihtiyacı da fark etmelidir

Onun anne babası olarak kendinizi şanslı gördüğünüzü bilmelidir

Derslerdeki ya da spordaki başarısı veya okuldaki popülaritesi sayesinde değil; çocuğumuz olduğu için onu sevdiğimizi ve ona ihtiyaç duyduğumuzu bilmeli

Yaşının kaldırabileceği bazı sorun ve kaygılarımızı da paylaşabilmeli ve fikir ileri sürebilmelidir

Bununla birlikte çocuk olduğu unutulmamalı ve yetişkin sorunlarının içine çekilmemelidir

Çocuklar ana babadan; en önce ana baba olmalarını beklerler Çocukların arkadaşa değil; ana babaya ihtiyaçları vardır

Alıntı

08-18-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	\|\| Çocuğunuzla Arkadaş Olmak \|\| Okul çağı çocuklarının ve ergenlerin, Sosyal yaşamda yaşanılan sevinç, hüzün, hayal kırıklığı, başarısızlık ya da zaferlerin değerlendirildiği korunaktır anne baba kucağı Yaraların sarıldığı, gözyaşlarının akıtıldığı limandır Çocuk sosyal yaşamında tökezleyerek de olsa, sonunda arkadaş edinmeyi öğrenecektir Bu arkadaşlarıyla, yaşına göre pek çok paylaşım gerçekleştirecektir Anne, baba; arada bir belki gözden düşecek ama her oyunun sonunda çocuğun değişmez şampiyonu olmayı başaracaklardır Çocuğumuzla arkadaş olduğumuzu “sanmamız” tüm bu nedenlerden dolayı bir yanılsamadır Çocuğumuz zannettiğimiz gibi her şeyini bize anlatmaz Anlatmamalıdır da Ama bize ihtiyacı olduğunda yanında olacağımızı; onaylamadığımız pek çok şey yapsa da kabul göreceğini bilmesi önemlidir Yaşamın en zor anlarında bir dosttan bile önce, anne babanın varlığının ayrıcalığına ulaşmasını sağlamak görevimizdir Çocuğunuz ona duyduğunuz ihtiyacı da fark etmelidir Onun anne babası olarak kendinizi şanslı gördüğünüzü bilmelidir Derslerdeki ya da spordaki başarısı veya okuldaki popülaritesi sayesinde değil; çocuğumuz olduğu için onu sevdiğimizi ve ona ihtiyaç duyduğumuzu bilmeli Yaşının kaldırabileceği bazı sorun ve kaygılarımızı da paylaşabilmeli ve fikir ileri sürebilmelidir Bununla birlikte çocuk olduğu unutulmamalı ve yetişkin sorunlarının içine çekilmemelidir Çocuklar ana babadan; en önce ana baba olmalarını beklerler Çocukların arkadaşa değil; ana babaya ihtiyaçları vardır Alıntı