Diyabet Tedavisi

Tip 2 Diyabet Tedavisi


Diyabet tedavisinin hedefleri:


Diyabet semptomlerını gidermek

Hiperglisemi ve hipoglisemi epizodlerını önlemek

Uzun dönem komplikasyonları engellemektir


Tip 2 diyabetin ideal tedavisi, hastalığın ilerlemesini erteleyeceği ve kardiyovasküler riskleri azaltabileceği için, insülin direncini azaltarak ve b-hücresi fonksiyonunu düzelterek, diyabetin altta yatan patofizyolojisine yönelik etki göstermelidir


Tip 2 Diyabet Tedavisinde Kullanılan İlaçlar


Tip 2 diyabetin ilk tedavisi genellikle diyet ve egzersizi içermektedir Ancak, hastaların büyük çoğunluğunda bu yaklaşım uzun sürede hiperglisemiyi yeterli derecede düşüremez ve sonuçta ilaç müdahalesi gerekir Geleneksel oral antidiyabetik ajanlarla monoterapi, uzun süreli glisemi kontrolü sağlamadığı için, hastaların çoğuna kombinasyon tedavisi uygulanmaktadır ve sonuçta insüline ihtiyaç duyulabilmektedir


Günümüzde, plazma glukoz düzeylerini düşüren farklı oral antidiyabetik ilaç sınıfları vardır: Sulfonilüreler, biguanidler, alfa-glukozidaz inhibitörleri, meglitinidler ve tiazolidindionlar (TZD) Bu ilaç sınıfları, glukoz düşürücü etkilerini farklı etki mekanizmalarıyla göstermektedirler


Mevcut Tedaviler


Sülfonilüreler


Sulfonilüreler ve meglitinidler, primer olarak pankreastan insülin salınımını arttırarak etki ederler


Biguanidler (metformin)


Metformin, karaciğerde glukoz üretimini azaltarak etki eder


Alfa-glukozidaz İnhibitörleri (akarboz)


Alfa-glukozidaz inhibitörleri, karbonhidrat emilimini geciktirerek etki ederler


Yeni Seçenekler


Tip 2 diyabet tedavisinde kullanılan birçok mevcut ilaç olmasına rağmen, mevcut tedaviler, uzun süreli glisemi kontrolünü sağlayamamakta ve beta-hücresi yetmezliği gelişimini engelleyememektedir


Tip 2 diyabetteki başlıca erken patolojik bozukluğun insülin direnci olduğu görülmektedir İnsülin direncinin kırılması, tip 2 diyabet tedavisinin en önemli hedefidir


Tiazolidindion sınıfı (TZD�ler) veya glitazonlar, direkt olarak tip 2 diyabetin patofizyolojisinde önemli bir defekt olan insülin direncini hedefleyen yeni bir ilaç sınıfıdır Hastalığın ilerlemesini önleme potansiyeline sahip olduğundan, tip 2 diyabet tedavisinde önemli bir gelişme sunmaktadır TZD�ler, çeşitli hedef organlarda (karaciğer, iskelet kası ve yağ dokusu) insülin duyarlılığını arttırarak glisemi kontrolünü düzeltir ve pankreastaki b-hücrelerinden artmış üretim olmadan,dokuların endojen insüline yanıt vermesini sağlarlar


TZD sınıfının 3 üyesi vardır: troglitazon, roziglitazon ve pioglitazon TZD sınıfı üyelerinin kimyasal yapılarındaki değişiklikler troglitazon, roziglitazon ve pioglitazonun profilleri arasında saptanmış farklılıkların temelini oluşturmaktadır