Türkülerimiz Ve Hikayeleri

Kirmizi Gül Demet Demet

kirmizi gül demet demet
sevda degil bir alamet
gitti gelmez o muhannet
sol Revan'da balam kaldi

kirmizi gül her dem olsa
yaralara merhem olsa
ol tabipten derman gelse
sol Revan'da balam kaldi

kirmizi gülün hazani
agaclar döker gazeli
kara yagizin güzeli
sol Revan'da balam kaldi

(Revan Erivan'in kisaltilmis seklidirErivan Ermenistan'da bir sehirdir)


hikayesi

Ali diye bi oglan varmis zamaninda savas patlak vermeden gönül vermis bir güzele, evlenmis ve evliliginin daha kirki cikmadan askere cagrilivermis Ali sevdigini anasiyla bir basina birakmis ve askere gitmis askere gitmesinden epey bi süre gectikten sonra savasin bittigi haber gelmis köye Ali'nin anasi ile sevdigi mutluluk sarhosu olmuslar Ali'nin köye dönecegi tarih belli olmus ve baslamislar hazirliga ve o gün geldiginde anasi demis ki:
''kizim ben gidip tren istasyonunda bekleyeyim oglumu, sende hazirliklarini tamamla evde'' Ali'nin anasi sabahin köründe tutmus yolunu tren istasyonunun, baslamis beklemeye bir tren gelir bir tren gider oglan gelmezmis, aksamin karanligina kadar beklemis ama gelmemis umudunu kesen ana evin yolunu tutmus

eve geldiginde gelinin odasinda sesler oldugunu duyup kapiya yaklastiginda iceride bir erkek oldugunu anlar bizim Anadolu'nun anasi namusunu kirli birakir mi icerden tüfegi kaptigi gibi odaya daliverir ve yorgana dogru bosaltir mermileri ortalik kan gölüne dönmüstür, bu arada yorgan siyrilir yatagin üstünden bir de ne görsün, iki yildir askerde olan ogulcugu ile ona gözü gibi bakan gelini yatagin icerisindedir meger anasi istasyonda beklerken görememistir oglunu, oglanda kostura kostura eve gitmis ve sevdicegini yalniz bulmusken dayanamamistir bundan sonra ana az olan aklini da yitirip yollara düser, agzinda bir türkü;

kirmizi gül demet demet