|
Prof. Dr. Sinsi
|
The Picture Of Dorian Gray - Dorian Gray'in Resmi Kitap Özeti...
Lord Henry Wotton, arkadaşı ressam Basil Hallward’ın atölyesinde, yirmi yaşında, çok güzel bir delikanlının portresini görür «Fildişinden ve gül yapraklarından yapılmış» «made out of ivory and rose leaves» izlenimini veren Dorian Gray’i tanımak ister Ama Lord Henry’nin Dorian üstüne kötü bir etkisi olacağından korkan ressam, buna razı değildir Çünkü modeline, sevginin sınırlarını aşan derin bir tutkuyla bağlıdır İleride göreceğimiz gibi, Oscar Wilde mahkemelere düşünce, bir erkeğin başka bir erkeğe böyle bir tutku duymasının normal olup olmadığını sorulmuştu ona Oysa Basil Hallward, erdemli bir insandır; tutkusunda hiçbir sapıklık yoktur Dorian Gray’in kişiliğinde güzellik kavramına tapar aslında
Basil Hallward’ın korktuğu olur Dorian, Lord Henry Wotton ile tanışır tanışmaz, kendinden on yaş büyük, çok pırıltılı bir kişiliği olan, ağzından çıkan nerdeyse her sözü nükteler ve çarpıcı özdeyişlerle süsleyen bu adamın hemen etkisine kapılır Lord Henry, delikanlıyı ressamın sevdiği gibi sevmez; çünkü başkalarına bağlanan bir adam değil, yaşamı uzaktan seyreden, insanlar üzerine deneyler yapmaktan hoşlanan biridir Henüz tertemiz ve saf olan Dorian’ın bilinçaltını kurcalar Onun kendi kendisinden bile gizlediği tutkularını, düşüncelerini; anımsanması bile yüzünü utançla kızartan düşlerini ortaya çıkarmak ister Lord Henry, gençliğin ve güzelliğin geçiciliği üstünde durarak, Dorian’ı zehirler Aşırı bireyciliği savunan bu adama göre, kişiliğinin tüm olasılıklarından tam anlamıyla yararlanmak, insanın başlıca amacı olmalıdır Doyasıya yaşamak için, Dorian’ın önünde ancak birkaç yıl vardır İnsanlardan da, Tanrı’dan da hiç çekinmeden, yaşamdan elinden geldiğince haz almalıdır Lord Henry, eşsiz güzelliği sayesinde, her isteğini gerçekleştirebileceği inancını da aşılar Dorian’a Portresine bakınca, zamanla yaşlanacağını, çirkinleşeceğini; bu resmin ise her zaman genç ve güzel kalacağını düşünen delikanlı, bunun tam tersinin olmasını, portrenin yaşlanıp çirkinleşmesini, kendisinin genç ve güzel kalmasını ister Böyle bir tansığın gerçekleşmesi uğruna, ruhunun cehennemlik olmasına bile razıdır
Lord Henry Wotton, Dorian Gray’i zehirlemesine zehirlemiş; ama kendinden başka hiç kimseyi sevmemeyi ona öğretememiştir henüz Delikanlı, üçüncü sınıf bir tiyatroda Shakespeare’in baş kadın kişilerini oynayan, olağanüstü yetenekli gencecik Sibyl Vane’e aşık olur Mutluluktan uçan Sibyl, Dorian Gray ile evleneceği haberini ailesine verir Ağabey gemici Jim Vane, yüksek sınıftan bu yakışıklı genç, kız kardeşine kötülük ederse, onu öldüreceğini söyler Ne var ki, Dorian, bu genç kıza değil, ancak tiyatro sanatçısı Sibyl Vane’e aşıktır Ona sarılınca, Rosalind’e sarıldığını sanır, onu öpünce Juliet’i öper
Lord Henry, bu tiyatro oyuncusunun ne zaman Sibyl Vane olduğunu sorar Dorian’ a Dorian da, onun hiçbir zaman Sibyl Vane olmadığını, her gece Shakespeare’in yarattığı değişik bir kadın olduğunu söyler Gelgelelim, Dorian, bu harika sanatçıyı seyretmeleri için Basil Hallward ile Lord Henry’yi tiyatroya götürünce, bundan böyle Sibyl Vane’in kimi gece Ophelia, kimi gece Imogen, kimi gece Desdemona olmayıp, ancak Sibyl Vane olacağını ve her zaman Sibyl Vane kalacağını anlar Çünkü genç kız, kendi açıkladığı gibi, gerçek aşkın ne olduğunu bildiğinden beri, aşk taklidi yapamıyordur ve artık hiçbir zaman yapamayacaktır Sesinin bütün tınıları, bütün el kol devinimleri yapay olan berbat bir oyuncuya dönüşmüştür O kadar ki, bu kenar mahallenin cahil seyircileri bile onu yuhalarlar Dorian’ın gözünde Sibyl, bir hiç olmuştur Aptalca yanılıp onu bir dahi sandığını kızın yüzüne karşı söyleyince, Sibyl, hemen o gece zehir içerek, tiyatronun kulisinde kendini öldürür
Dorian, bu olaydan sonra, portresinde bir değişiklik görür Dudaklarda acımasız kıvrımlar belirmiştir sanki Dileğini anımsayan delikanlıya bu bir uyarı olur Bu resim onun vicdanıdır Yaptığı kötülük resme yansımıştır Dorian, portresinin yüzündeki ifade görülmesin diye, önüne bir paravan çektikten sonra, iyi bir insan olmaya, Sibyl’ den özür dilemeye, onunla hemen evlenmeye, Lord Henry’yi de artık görmemeye karar verir Ama gelip geçici bir pişmanlıktır bu Sibyl’in intiharını sabah gazetelerinden öğrenip, onu görmeye gelen Lord Henry’ye, «I have murdered Sibyl Vane» (Sibyl Vane’i öldürdüm) demekle yetinir Zaten Lord Henry’ye kalırsa, gerçekten yaşayanlar, Cordelia’lar Desdemona’lar ve Shakespeare’in öteki kadınlarıdır Sibyl Vane gerçekten yaşamadığına göre, öldürülmüş de sayılamaz Bu sözlere kanıp, genç kızı hemen unutan Dorian’ın bencilliği ve yaşamdan haz alma hırsı büsbütün artar Ölüm haberini gazetelerden öğrenen Basil Hallward da o gün, büyük bir üzüntü içinde Dorian’a gelir Onun vurdumduymazlığı karşısında şok geçirir Yaptığı portreyi Paris’de sergilemeye niyetlendiği için, paravanı çekip kendi tablosuna bakmak isteyince, Dorian bunu öfkeyle engeller Ressamı öldürmek düşüncesi, ilkin o zaman aklına gelir belki de
alıntı
|