Kurtuluş Savaşı İle İlgili Kısa Hikayeler Anılar -Kurtuluş Savaşı İle İlgili Anılar

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-16-2012

Gazi Mehmet Aşkının Anlattıkları
“İngiliz donanması Saroz’dan top atışları ile bize son derece ağır kayıplar verdiriyordu

Böyle bir atıştan sonra, aynı, birlikte silah arkadaşım Recep Eniştemin iki ayağı kopmuş çalıların üzerinde gördüm, henüz sağ idi

Yanına kadar gidebildim

Onu o vaziyette görünce ağlamaya başladım

Henüz ruhunu teslim etmeyen Recep Eniştem:

“Kardeşim niçin böyle ah edip aglarsin, benim cigerimi daglarsin! Allah’ in verdigine merhaba! Takbir- i Rabbani böyle imiş! Onun kazasi geri çevrilmez ve hükmüne mani yoktur

Elimizden ne gelir

Arzuladigim savaş yolunda oldu

O saadet bana yeter! Sen sag kalirsan, anamin elini benim içinde öp! Emzirdigi sütleri helal etsin!” dedikten sonra:

“Başimi kibleye dogru çevir!” diye bildi

Ruhu çoktan uçmuştu

“Halil, bölükte süngü hücumuna kalkmıştı, ağır bir yara alarak yanıma yıkıldı

Bir mütted sessiz kaldı ve sonra: “Ahiretlik ölümüm yaklaştı, öldükten sonra cesedimi geriye götürtme, buraya ellerinle göm! Üzerimde harbediniz! Ta ki Gazilerin ayak seslerini Allah! Allah! Nidalarını rahatlıkla duyayım!” dedi ve gülerek ruhunu teslim etmişti

“Karayürek deresi’ne doğru iniyorduk: Bir akşam beni keşif kolu çıkardılar bu derenin yatağında geziniyordum

Çok susamış idim

Dere şırıldıyordu, mataramı doldurdum

Birkaç yudum içtiğimde, içtiğim suyun tadı çok başka idi avucuma mataradan su aldığımda, matarama doğdurduğum suyun kan olduğunu anladım

”

Kocadere köyünde büyük bir sargı yeri kuruluyor

Kimi Urfalı, Kimi
Bosnalı, Kimi
Azerbaycanlı, Kimi Adıyamanlı, Kimi Gürünlü, Kimi Halepli çok sayıda
yaralı getiriliyor…

Bunlardan biri Lapsekinin Beybaş Köyündendir ve yarası oldukça ağırdır

Zor nefes
alıp vermektedir

Alçalıp yükselen göğsünü biraz daha tutabilmek için
komutanının elbisesine yapışır

Nefes alıp vermesi oldukça zorlaşır ama
tane tane kelimeler dökülür dudaklarından

‘Ölme ihtimalim çok fazla… Ben bir pusula yazdım… Arkadaşıma
ulaştırın…’
Tekrar derin nefes alıp, defalarca yutkunur: ‘Ben…Ben köylüm Lapseki’li
İbrahim Onbaşından 1 Mecidiye borç aldıydım… Kendisini göremedim

Belki
ölürüm

Ölürsem söyleyin hakkını helal etsin’

‘Sen merak etme evladım’ der Komutanı, kanıyla kırmızıya boyanmış alnını
eliyle
okşar

Az sonra komutanının kollarında şehit olur ve son sözü de
’söyleyin hakkını helal etsin’ olur…

Aradan fazla zaman geçmez

Oraya sürekli yaralılar getiriliyor

Bunlardan çoğu
daha sargı yerine ulaştırılmadan şehit düşüyor

Şehitlerin üzerinden
çıkan eşyalar, künyeler komutana ulaştırılıyor

İşte yine bir künye ve yine bir pusula

Komutan göz yaşlarını silmeye
daha
fırsat bulamamıştır

Pusulayı açar, hıçkırarak okur ve olduğu yere
yığılır kalır

Ellerini yüzüne kapatır, ne titremesine ne de göz
yaşlarına engel olamaz…

Pusuladaki Not
‘Ben Beybaş Köyünden arkadaşım Halil’e 1 mecit borç verdiydim

Kendisi beni
göremedi

Biraz sonra taarruza kalkacağız

Belki ben dönemem

Arkadaşıma
söyleyin ben hakkımı helal ettim

’

Siz bu olayın neresindesiniz?

08-16-2012	#5
Prof. Dr. Sinsi	Kurtuluş Savaşı İle İlgili Kısa Hikayeler Anılar -Kurtuluş Savaşı İle İlgili Anılar Gazi Mehmet Aşkının Anlattıkları “İngiliz donanması Saroz’dan top atışları ile bize son derece ağır kayıplar verdiriyorduBöyle bir atıştan sonra, aynı, birlikte silah arkadaşım Recep Eniştemin iki ayağı kopmuş çalıların üzerinde gördüm, henüz sağ idiYanına kadar gidebildimOnu o vaziyette görünce ağlamaya başladım Henüz ruhunu teslim etmeyen Recep Eniştem: “Kardeşim niçin böyle ah edip aglarsin, benim cigerimi daglarsin! Allah’ in verdigine merhaba! Takbir- i Rabbani böyle imiş! Onun kazasi geri çevrilmez ve hükmüne mani yoktur Elimizden ne gelirArzuladigim savaş yolunda olduO saadet bana yeter! Sen sag kalirsan, anamin elini benim içinde öp! Emzirdigi sütleri helal etsin!” dedikten sonra: “Başimi kibleye dogru çevir!” diye bildi Ruhu çoktan uçmuştu “Halil, bölükte süngü hücumuna kalkmıştı, ağır bir yara alarak yanıma yıkıldıBir mütted sessiz kaldı ve sonra: “Ahiretlik ölümüm yaklaştı, öldükten sonra cesedimi geriye götürtme, buraya ellerinle göm! Üzerimde harbediniz! Ta ki Gazilerin ayak seslerini Allah! Allah! Nidalarını rahatlıkla duyayım!” dedi ve gülerek ruhunu teslim etmişti “Karayürek deresi’ne doğru iniyorduk: Bir akşam beni keşif kolu çıkardılar bu derenin yatağında geziniyordumÇok susamış idim Dere şırıldıyordu, mataramı doldurdum Birkaç yudum içtiğimde, içtiğim suyun tadı çok başka idi avucuma mataradan su aldığımda, matarama doğdurduğum suyun kan olduğunu anladım” Kocadere köyünde büyük bir sargı yeri kuruluyor Kimi Urfalı, Kimi Bosnalı, Kimi Azerbaycanlı, Kimi Adıyamanlı, Kimi Gürünlü, Kimi Halepli çok sayıda yaralı getiriliyor… Bunlardan biri Lapsekinin Beybaş Köyündendir ve yarası oldukça ağırdır Zor nefes alıp vermektedir Alçalıp yükselen göğsünü biraz daha tutabilmek için komutanının elbisesine yapışır Nefes alıp vermesi oldukça zorlaşır ama tane tane kelimeler dökülür dudaklarından ‘Ölme ihtimalim çok fazla… Ben bir pusula yazdım… Arkadaşıma ulaştırın…’ Tekrar derin nefes alıp, defalarca yutkunur: ‘Ben…Ben köylüm Lapseki’li İbrahim Onbaşından 1 Mecidiye borç aldıydım… Kendisini göremedim Belki ölürüm Ölürsem söyleyin hakkını helal etsin’ ‘Sen merak etme evladım’ der Komutanı, kanıyla kırmızıya boyanmış alnını eliyle okşar Az sonra komutanının kollarında şehit olur ve son sözü de ’söyleyin hakkını helal etsin’ olur… Aradan fazla zaman geçmez Oraya sürekli yaralılar getiriliyor Bunlardan çoğu daha sargı yerine ulaştırılmadan şehit düşüyor Şehitlerin üzerinden çıkan eşyalar, künyeler komutana ulaştırılıyor İşte yine bir künye ve yine bir pusula Komutan göz yaşlarını silmeye daha fırsat bulamamıştır Pusulayı açar, hıçkırarak okur ve olduğu yere yığılır kalır Ellerini yüzüne kapatır, ne titremesine ne de göz yaşlarına engel olamaz… Pusuladaki Not ‘Ben Beybaş Köyünden arkadaşım Halil’e 1 mecit borç verdiydim Kendisi beni göremedi Biraz sonra taarruza kalkacağız Belki ben dönemem Arkadaşıma söyleyin ben hakkımı helal ettim’ Siz bu olayın neresindesiniz?