Zikir Ve Adabı - Zikrin Fazileti ...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-15-2012

Zikrin Kabul Edilmesinin Şartı

Namazda ve namazın dışında meşru olan zikirler, ister vacib olsunlar, ister müstahab olsunlar, kendi nefsine duyuracak kadar bir sesle telâffuz edilmedikçe, bunlar sayılmaz ve hesab edilmezler; ancak zikredenin kulağı sağlam olup bir arızası bulunmamalıdır

Belli Bir Vakte Bağlı Olmaksızın Yapılan Zikrin Fazileti Hakkındaki Deliller

Allah Tealâ şöyle buyurmuştur:

"Kulun Allah´ı zikretmesi, diğer her şeyden daha büyüktür

"[19]

"İbâdetle beni zikredin, ben de size sevabım vereyim

"[20]

"O Yûnus (peygamber) eğer tesbîh edenlerden olmasaydı, insanların öldükten sonra dirileceği (kıyamet) gününe kadar balığın karnında bekliyecekti

"[21]

"(Melekler) gece gündüz (Allah´ı) tesbîh ederler, bıkmazlar

"[22]

"Allah´ı zikir her şeyden daha büyüktür

" mealindeki âyeti kerimeyi, müfessirler şu manalarla tefsir etmişlerdir:

1- "Kulun Allah´ı zikretmesi, diğer bütün şeylerden daha büyüktür ve daha faziletlidir

"

2- Katâde (Radıyallahu Anh) demiştir ki, bunun mânâsı "Allah"m zikrinde daha faziletli bir şey yoktur

" demektir

3- İmam Ferra´ ve İbni Kuteybe şu manayı vermişlerdir

"Allah´ı zikir, tesbîh ve tehlîldir

Bu da, kötü ve çirkin işlerden alı-

koyma bakımından en büyük şeydir

"

4- İmam Vakıdî´nin naklettiğine göre, İbni Abbas (Radıyallahu An-hüma) şu mana ile tefsîr etmiştir: "Allah´ın seni zikretmesi (mükâfatlandırması), senin onu zikretmenden daha büyüktür

"

Bu tefsirlerden anlaşılıyor ki, zikrin iki yönü vardır

Birisi kulluk görevi bakımından esas olan zikirdir

Kul için, gerçek manada Allah´ı anıp onu yüceltmesinden daha büyük bir fazilet olamaz

Diğeri de, yapılan bu zikir karşısında Allah´ın vereceği mükâfattır ki, bundan daha büyük bir şey olamaz

Nitekim bir kudsî hadîste şöyle varid olmuştur:

"Kulum beni, kendi nefsinde zikredince, ben de onu zâtımda zikrederim (onu, mükâfatlandırırım)

Beni bir topluluk içinde zikrederse, ben de onu, kendilerinden daha hayırlı olan toplulukta (melekler topluluğunda) anarım

" (Sarih ibni Allân´dan özet)

08-15-2012	#10
Prof. Dr. Sinsi	Zikir Ve Adabı - Zikrin Fazileti ... Zikrin Kabul Edilmesinin Şartı Namazda ve namazın dışında meşru olan zikirler, ister vacib olsunlar, ister müstahab olsunlar, kendi nefsine duyuracak kadar bir sesle telâffuz edilmedikçe, bunlar sayılmaz ve hesab edilmezler; ancak zikredenin kulağı sağlam olup bir arızası bulunmamalıdır Belli Bir Vakte Bağlı Olmaksızın Yapılan Zikrin Fazileti Hakkındaki Deliller Allah Tealâ şöyle buyurmuştur: "Kulun Allah´ı zikretmesi, diğer her şeyden daha büyüktür "[19] "İbâdetle beni zikredin, ben de size sevabım vereyim"[20] "O Yûnus (peygamber) eğer tesbîh edenlerden olmasaydı, insanların öldükten sonra dirileceği (kıyamet) gününe kadar balığın karnında bekliyecekti"[21] "(Melekler) gece gündüz (Allah´ı) tesbîh ederler, bıkmazlar "[22] "Allah´ı zikir her şeyden daha büyüktür" mealindeki âyeti kerimeyi, müfessirler şu manalarla tefsir etmişlerdir: 1- "Kulun Allah´ı zikretmesi, diğer bütün şeylerden daha büyüktür ve daha faziletlidir" 2- Katâde (Radıyallahu Anh) demiştir ki, bunun mânâsı "Allah"m zikrinde daha faziletli bir şey yoktur" demektir 3- İmam Ferra´ ve İbni Kuteybe şu manayı vermişlerdir "Allah´ı zikir, tesbîh ve tehlîldir Bu da, kötü ve çirkin işlerden alı- koyma bakımından en büyük şeydir" 4- İmam Vakıdî´nin naklettiğine göre, İbni Abbas (Radıyallahu An-hüma) şu mana ile tefsîr etmiştir: "Allah´ın seni zikretmesi (mükâfatlandırması), senin onu zikretmenden daha büyüktür" Bu tefsirlerden anlaşılıyor ki, zikrin iki yönü vardır Birisi kulluk görevi bakımından esas olan zikirdir Kul için, gerçek manada Allah´ı anıp onu yüceltmesinden daha büyük bir fazilet olamaz Diğeri de, yapılan bu zikir karşısında Allah´ın vereceği mükâfattır ki, bundan daha büyük bir şey olamaz Nitekim bir kudsî hadîste şöyle varid olmuştur: "Kulum beni, kendi nefsinde zikredince, ben de onu zâtımda zikrederim (onu, mükâfatlandırırım) Beni bir topluluk içinde zikrederse, ben de onu, kendilerinden daha hayırlı olan toplulukta (melekler topluluğunda) anarım" (Sarih ibni Allân´dan özet)