|  08-14-2012 | #1 | 
	| 
Prof. Dr. Sinsi
 | 
				  Ateşkes Filmi 
 
            [/b] Dram
 
 
 Süre: 115 dakika
 
 
 Yönetmen: Christian Carion
 
 Senaryo: Christian Carion
 
 Görüntü Yönetmeni: Walther van den Ende
 
 Oyuncular: Diane Kruger, Benno Fürmann, Guillaume Canet, Gary Lewis, Dany Boon, Daniel Brühl
 
 Yapım: 2005, Fransa,  Almanya, İngiltere, Belçika, Romanya
 
 Dağıtımcı: Bir Film
 
 
 Filmin Orijinal Sitesi
 Filmin Fragmanı
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 Vizyona Giriş Tarihi: 7 Nisan 2006
 
 
 Gerçek Bir Hikaye: Christian Carionun senaryosunu yazdığı "Ateşkes" gerçek olaylara dayanıyor
  1914 Yeni Yıl arifesinde savaşın ortasında olan askerler kendiliğinden oluşuveren bir ateşkesle yeni yılı birlikte karşıladılar  O günlere dair birçok mektup, günlük ve yeni yıl tebrik kartı günümüze kadar gelmiş ve bu film gibi bir başyapıta kaynaklık etmişlerdir   
 
 Tek bir yerde değil bir hat boyu birçok noktada görülen bu kendiliğinden gelişen ateşkes tekil bir olay değil genel bir eğilim olarak kendini göstermişti
   
 
 Her iki tarafın komutanları "düşman"ın beklenmeyen bir saldırısından korkuyordu
  Böyle bir yakınlaşma yaşanmadan merkez karargahlardan gelen emirler o gece için daha da temkinli olunması yönündeydi  Bu emir aslında askerlerin yakınlaşması konusunda duyulan kaygıyı da içermekteydi  Bu emirlere rağmen neden orada olduklarını bile anlamadan birbirlerini öldürmek zorunda olan insanlar aslında aynı olduklarını fark edip bu emirleri yağdıranlara ***** ederek birlikte yeni yılı karşıladılar  Günümüze ulaşan mektuplardan bu yaşananları okuyabiliyoruz   
 Savaşın karar mevkiinde olan subay ve din adamları bile "düşmanıyla" bu kadar sıcak bir ilişki kurduktan sonra her şey anlamsızlaşmış ve bu sayede herkes savaşı sorgulamıştır
  Bunun üzerine cephede ateşkes sona ermesine rağmen birbirine ateş etmeyen askerler dağıtılmışlar  Otoriteler 1914 yeni yılından sonra savaşlarda böyle bir şey olmaması için yoğun çaba harcamışlardır   
 Savaşın Anlamsızlığına Dair Bir Film: ATEŞKES
 
 "Ateşkes" savaşların devletin eğitim, din ve ordu gibi kurumlarıyla tüm hayatımızı sarmış bir tahakküm zincirinin sonucu olduğunu açılış sahnesinden itibaren vurucu şekilde anlatıyor
  Çocukluğumuzda ezberletilen şiirler ve savaşın gerekliliği için yapılan dini göndermeler gibi tüm şekillendirmeler aslında aynı olduğumuz insanlara "düşman" edilmemize hizmet ediyor  Filmde bu kurumların suiistimali akıllardan kolay çıkamayacak şekilde yansıtılmış  "Ateşkes" savaşa rağmen aşık olduğu kocasıyla birlikte olmak isteyen bir kadın (Diane Krüger) ve savaşı terk etme lüksü olmadığını düşünen bir tenorun (Benno Fürmann) cephede estirdikleri yumuşama rüzgarı sayesinde dost olan askerlerin tüm insani duygularını yansıtmayı başarıyor  Askerlerin bir araya gelmesinde dini bir geceyi kullanılsa da bu birlik duygusunu dinle temellendirmiyor  Yahudi bir Alman subayın da Hıristiyanlar için önemli olan bir gecede aynı heyecanı duyduğunu vurgulaması insan olarak birlik olma duygusunu hissettirmek açısından önemli bir nokta  
 | 
	|  |   |