Korkunç Hikayeler-Kurgular-Kabuslar-Kasırgalar

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-13-2012

KANLI GÖMLEK

Bu olay Marmara Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü 1993 yılında bitiren Dilek isimli bi kızın başından geçmiş

Dilek bi gün okuldan çıkmış durakta minibüs bekliyomuş

Yalnız korkunç da yağmur yağıyomuş bu arada

Kızın önüne bi araba yanaşmış

İyi giyimli temiz yüzlü bi genç ''Yanlış anlamayın n’olur

Ben de yakın zamana kadar öğrenciydim

Islanmayın gelin ben sizi uygun bi yere kadar bırakayı'' demiş

Dilek kız başta biraz tereddüt etmiş ama çocuğun iyiniyetine inanmış ve arabaya binmiş

Yolda sohbet filan etmişler

Hoşlanmışlar birbirlerinden

Çocuk''Lütfen izin verin sizi evinize bırakayım

Bakın yağmur da iyice hızland'' demiş Dilek kabul etmiş taabi

Sohbet iyice koyulaşmış

Kızın evine gelmişler bu arada telefon değiş tokuşu yapmayı da ihmal etmemişler

Dilek çok etkilenmiş çocuktan

O hafta her telefon çaldığında yüreği hop etmiş ''Ay benimki mi arıyo? '' diye telefona koşmuş

Ama arayan olmamış maalesef

Dilek yüzünü kızartıp çocuğu aramaya karar vermiş''Belki numaramı kaybetmiştir n’olucak ki ben arasa'' deyip kandırmış kendini

Telefonu ağlamaklı bi kadın sesi açmış

Meğer teyze bizim çocuğun annesiymiş ve hıçkıra hıçkıra oğlunun trafik kazasında öldüğünü söylemiş

Anlattıklarından Dilek anlamış ki çocuk onu bıraktıktan 5 dakika sonra yapmış kazayı

''Keşke eve bıraktırmasaydım

Benim bunun sorumlus'' diyerek hemen kendini suçlamaya başlamış

Suçluluk duygusundan kurtulmak için teyzeden adresi almış ''En azından başsağlığına gideyim bar'' diye düşünmüş

Ziyaret ağlamaklı ve de yaslı geçmiş

Ayrılma vakti geldiğinde iyice havaya giren kız ''Bana oğlunuzdan bi hatıra verir misiniz? Onu gerçekten çok sevmişti'' demiş

Bunun üzerine anne içeriye gitmiş döndüğünde elinde çocuğun kaza günü üzerinde olan gömlek varmış

Üstelik de hala kanlar içindeymiş gömlek

Dilek çok kötü olmuş gömleğin niye saklandığı ve niye ona verildiği anlamsızlığına rağmen yine de kadını kıramayıp almış kanlı gömleği

Ama eve gelir gelmez ilk işi gömleği yıkayıp ütülemek olmuş

Bütün gece gömleğe baka baka zır zır ağlamış

Sürekli de ''Onu ben öldürdüm onu ben öldürdü'' diye tekrar ediyomuş kendi kendine

Artık ağlamaktan bi’tap düştüğünde gömleği yastığının altına koymuş ve yatmış

Sabah uyandığında kendini daha iyi hissediyomuş

Ama yastığı kaldırdığında bi de görmüş ki gömlek yine kanlar içinde

İnanamamış bu duruma

''Heralde dün o kafayla iyi yıkayamadım'' diyerek yeniden yıkamış gömleği

Ama ertesi sabah da hiç bi değişiklik yokmuş gömlekte yine kanlar içindeymiş

08-13-2012	#12
Prof. Dr. Sinsi	Korkunç Hikayeler-Kurgular-Kabuslar-Kasırgalar KANLI GÖMLEK Bu olay Marmara Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü 1993 yılında bitiren Dilek isimli bi kızın başından geçmiş Dilek bi gün okuldan çıkmış durakta minibüs bekliyomuş Yalnız korkunç da yağmur yağıyomuş bu arada Kızın önüne bi araba yanaşmış İyi giyimli temiz yüzlü bi genç ''Yanlış anlamayın n’olur Ben de yakın zamana kadar öğrenciydim Islanmayın gelin ben sizi uygun bi yere kadar bırakayı'' demiş Dilek kız başta biraz tereddüt etmiş ama çocuğun iyiniyetine inanmış ve arabaya binmiş Yolda sohbet filan etmişler Hoşlanmışlar birbirlerinden Çocuk''Lütfen izin verin sizi evinize bırakayım Bakın yağmur da iyice hızland'' demiş Dilek kabul etmiş taabi Sohbet iyice koyulaşmış Kızın evine gelmişler bu arada telefon değiş tokuşu yapmayı da ihmal etmemişler Dilek çok etkilenmiş çocuktan O hafta her telefon çaldığında yüreği hop etmiş ''Ay benimki mi arıyo? '' diye telefona koşmuş Ama arayan olmamış maalesef Dilek yüzünü kızartıp çocuğu aramaya karar vermiş''Belki numaramı kaybetmiştir n’olucak ki ben arasa'' deyip kandırmış kendini Telefonu ağlamaklı bi kadın sesi açmış Meğer teyze bizim çocuğun annesiymiş ve hıçkıra hıçkıra oğlunun trafik kazasında öldüğünü söylemiş Anlattıklarından Dilek anlamış ki çocuk onu bıraktıktan 5 dakika sonra yapmış kazayı ''Keşke eve bıraktırmasaydım Benim bunun sorumlus'' diyerek hemen kendini suçlamaya başlamış Suçluluk duygusundan kurtulmak için teyzeden adresi almış ''En azından başsağlığına gideyim bar'' diye düşünmüş Ziyaret ağlamaklı ve de yaslı geçmiş Ayrılma vakti geldiğinde iyice havaya giren kız ''Bana oğlunuzdan bi hatıra verir misiniz? Onu gerçekten çok sevmişti'' demiş Bunun üzerine anne içeriye gitmiş döndüğünde elinde çocuğun kaza günü üzerinde olan gömlek varmış Üstelik de hala kanlar içindeymiş gömlek Dilek çok kötü olmuş gömleğin niye saklandığı ve niye ona verildiği anlamsızlığına rağmen yine de kadını kıramayıp almış kanlı gömleği Ama eve gelir gelmez ilk işi gömleği yıkayıp ütülemek olmuş Bütün gece gömleğe baka baka zır zır ağlamış Sürekli de ''Onu ben öldürdüm onu ben öldürdü'' diye tekrar ediyomuş kendi kendine Artık ağlamaktan bi’tap düştüğünde gömleği yastığının altına koymuş ve yatmış Sabah uyandığında kendini daha iyi hissediyomuş Ama yastığı kaldırdığında bi de görmüş ki gömlek yine kanlar içinde İnanamamış bu duruma ''Heralde dün o kafayla iyi yıkayamadım'' diyerek yeniden yıkamış gömleği Ama ertesi sabah da hiç bi değişiklik yokmuş gömlekte yine kanlar içindeymiş