08-13-2012
|
#1
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Babam Seyrediyor(Tüylerim Diken Diken Oldu)
Ortaokulda okuyan ve kısa bir süre önce annesini kaybeden genç,babasıyla
birlikte yaşıyordu
>Babasıyla aralarında çok güzel bir dostluk vardıGenç
>okulun futbol takımındaydıTakımdaydı ama, ufak-tefek yapısı ve
>tecrübesizliği sebebiyle hoca ona bir türlü maçlarda görev vermiyordu
Bu yüzden her zaman yedek kulübesinde otururdu
>Buna rağmen babası hiçbir maçını kaybetmez ve her zaman ayağa kalkar
tezahürat yapardı
>Liseye başladığında yine sınıfın en sıska öğrencisiydiFakat babası onu
hep
>futbol oynamaya
>teşvik etti;bununla birlikte,eğer istemezse oynamayabileceğini de
belirttiDelikanlı futbolu
>seviyordu ve takımda kalmaya karar verdiHer idmanda elinden geleni
yapıyor
>takımın as
>oyuncusu olmaya gayret ediyorduAma sürekli yedek kulübesinde
oturmaktan kurtulamadı
>İnançlı babası tribünde her zaman ki yerini alıp o?lunu
>desteklemek için tezahürat yapmaya devam ediyordu
>Genç üniversiteye başladışında futbol onun için önemini kaybetmeye yüz
tuttu,ama yine de
>elinden geleni yaptıHerkes onun okul takımına giremeyeceğinden emin olsa
>da
>o bunu başardı
>Takımın antrenörü onu listeye dahil ettiğini,Çünkü her idmana yüreğini
koyduğunu ve takımın
>diğer üyelerini de şevke getirdiğini itiraf etti
>Takıma girebildiği onu o kadar
>heyecanlandırdı ve sevindirdi ki ,soluğu en yakın telefon kulübesinde
aldı
>ve babasına müjdeyi
>verdiOnun bu başarısına sevinen baba mutluluğunu paylaştı ve kendine
maçların sezonluk
>biletlerini göndermesini istedi
>Üniversitede dört yıl boyunca hiçbir idmanı kaçırmayan genç,ne yazık
ki hiçbir maçta oynayamadı
>Futbol sezonunun sonlarına doğru,büyük bir eleme maçının idmanı için
sahaya
>çıkmaya hazırlanan
>gencin yanına, elinde telgrafla antrenörü geldiDelikanlı telgrafı
okuyunca
>ölüm sessizliğine
>büründüGüçlükle yutkunarak hocasına şunları söyledi
>"Bu sabah babam ölmü? izninizle bu gün idmana gelmesem?"
>Hocası onun şefkatle boynuna sarıldı ve"bu
>hafta dinlen evlat" dediVe cumartesi günkü maçada gelmeyi aklından
geçirme"
>Cumartesi geldi çattı,ama okul takımının durumu hiçde iyi
de?ildiMaçın sonlarına doğru sessizce bir
>kişi soyunma odasına girdi,formasını ve futbol ayakkabısını giyip
sahanın kenarına çıktı
>Babası ölen ufaklıktı bu!
>Antrenör ve oyuncular bu azimli arkadaşlarını bu kadar kısa sürede
tekrar aralarında görmekten son
>derece şaşkındılar
>Hocasının yanına giden genç "Lütfen izin verin oynayayım" dedi
>"Bu gün oynamak zorundayım"
>Hocası önce onu duymamış gibi davrandıBöylesine zor bir eleme
>maçında takımının en kötü oyuncusunu sahaya çıkarmasına imkan
olmadığını düşünüyorduAma genç o
>kadar ısrar etti ki,sonunda ona acıyan hocası razı oldu:"Peki,oyuna
girebilirsin"
>Gencin oyuna girmesinin üstünden çok geçmemişti ki,hem hoca,hem
oyuncular hem de arkadaşları
>gördüklerine inanamadılarDaha önce hiç oynamamış bu meçhul ufaklığın
her hareketi harika,attışı
>her pas isabetliydiKarşı takımın oyuncuları onu durduramıyorduKoşuyor
pas
>veriyor, savunmaya
>geçiyor ve maçın yıldızı gibi parlıyorduSonunda gencin takımı aradaki
farkı
>kapattı,nihayet atılan
>gollerle de beraberliği yakaladıVe son saniyelerde
>ufaklık topu tek ba?ına sürükleyip herkesi geçti ve galibiyet golünü
attıMaç bitmişti,okulun taraftarları sevinç çığlıkları
atıyor,arkadaşları
>ufaklığı omuzlarında taşıyordu
>Seyirciler stadyumu terk ettikten,oyuncular duşlarını alıp soyunma
odasına
>boşalttıktan sonra,takımın
>hocası ufaklığı bir köşede tek başına sessizce oturduğunu fark
etdiYanına
>gidip "Evlat,inanmıyorum
>Bu gün bir harikaydın" dedi"sana ne oldu bunu nasıl yaptın anlat bana
"dedi
>Hocasına bakan genç gözleri dolu dolu şunları anlattı:
>"Babamın öldüğünü biliyorsunuz
>Peki onun gözlerinin görmediğini de biliyor muydunuz?"
>Delikanlı güçlükle yutkundu,Gülümsemeye çalıştı
>"Babam bütün maçlara geldiÇünkü görmediği halde beni desteklemek
istiyordu
>Ve ilk defa
>bu gün beni görebilirdi
>Ben bu fırsatı kullanmak ve oynayabildiğimi ona
>göstermek istedim!!!!!"
alıntıdırrrr
|
|
|
|