Meğersem Ben Bir Hiçmişim....

Sen Beni Hep Rüyalarda Gör Annem,
Gör ki Kalbim Bir Mezarda Dinlenir,
Belki Yavrun Bir Tabuta Konulur,
Üzülme Annem
Belki Kalbim Bir Bayrağa Kan Olur ,
Gülümse Annem


Meğer ben bir hiçmişimMeğer yapayalnızmışım6 kişilik bir evde sahip olduğum tek şey dört duvar odasında bir tek penceresi olan bir odaymışTek varlığım buymuş meğer…
Oysa ne kadar zor bir ailenin içinde yapayalnız olmakkendini bir odaya hapsolmuş hissetmekÇocukken de böylemiydi diye düşünüyorum şimdiEvet;böyleydi…Hep yalnızlık kovaladı beniBen ise hep kaçtımVe işte en sonunda ona yakalandım…
Nedenini bilmediğim bir şekilde yalnızım…Ağlamak ta geçirmiyor ki bu acıyı…Bağırmak taZaten bağırsam da sesimi benden başka duyan yok…Hiç düşünmediğim şeyler takılıyor kafamaBazen kaçıp kurtulmak istiyorum düşüncelerden,yalnızlığımdan,kendimden…
Öyle zormuş ki bir ailenin içinde tek başına olmakHissetmek değil bu GERÇEKTEN yalnız olmakTek sığınağım dediğin insan da yoksa hele yanında hiç çekilmiyormuş bu kör kuyu
Acaba neyin bedeliydi buHangi günahın sonucuBen kimseyi yalnız bırakmamıştım oysa…
Şimdi yalnız olmak ta benim bedelim olmamalıydı…Haksızlık beklide buAma bu haksızlık kimsenin umurunda değilBelki de benim cezam buVe sadece ben yaşamalıyım…
Ama neden…Neden…
Oysa ne çok severdim yaşamayıHer yeni güne gülücüklerle başlamayıŞimdi hiç bir tat vermiyor bana güneşİçimi ısıtmıyorEskisi gibi parlamıyor da zaten…Anlaşılan o da terk etmek üzere beni…Peki ben??Ben ne olacağımNereye kadar sürer ki buNereye kadar dayanabilirim benYa vazgeçersem bir gün yalnızlıktan…Ya yaşamaktan vazgeçersem ben de çaresiz insanlar gibi…
Peki üzülen olur mu dersin??Ya da arkamdan ağlayanYa da beni bu hale getirdikleri için,yalnız bıraktıkları için vicdanı sızlayan…Olur mu ki??
Artık ürkek bakıyorum zaten hayataKorkuyorumNasılsa hep yalnız kalmaya mahkumum…Neyin bedeli peki buNeyin günahıHangi günahın bedelini ödüyorum bu yalnızlıkla
YALNIZIM…Tamam kabul ediyorum bunu…
Peki ama NEDEN…



KonuRAlp