Bebeğimi Görebilir Miyim?

Bebeğimi görebilir miyim?




Bebeğimi görebilir miyim?"

dedi yeni anne

Kucağına yumuşak bir bohça verildi ve mutlu anne,

bebeğinin minik yüzünü görmek için kundağı açtı ve

şaşkınlıktan adeta nutku tutuldu! Anne ve bebeğini seyreden

doktor hızla arkasını döndü ve camdan bakmaya başladı Bebeğin kulakları

yoktu

Muayenelerde, bebeğin duyma yetisinin etkilenmediği, sadece

görünüşü bozan bir kulak yoksunluğu olduğu anlaşıldı

Aradan yıllar geçti, çocuk büyüdü ve okula başladı Bir gün okul

dönüşü eve koşarak geldi ve kendisini annesinin kollarına attı Hıçkırıyordu

Bu onun yaşadığı ilk büyük hayal kırıklığı idi

Ağlayarak: "Büyük bir çocuk bana ucube dedi"

Küçük çocuk bu kadersizliğiyle büyüdü

Arkadaşları tarafından seviliyordu ve oldukça da başarılı bir öğrenciydi Sınıf başkanı bile olabilirdi; eğer insanların arasına karışmış olsaydı

Annesi, her zaman ona "Genç insanların arasına karışmalısın" diyordu,

ancak aynı zamanda yüreğinde derin bir acıma ve şefkat hissediyordu Delikanlının babası, aile doktoruyla oğlunun sorunu ile ilgili görüştü;

- "Hiçbir şey yapılamaz mı?" ]diye sordu

Doktor : - "Eğer bir çift kulak bulunabilirse,organ nakli yapılabilir"

dedi

Böylece genç bir adam için kulaklarını feda edecek birisi aranmaya

başlandı

İki yıl geçti bir gün babası:

- "Hastaneye gidiyorsun oğlum, annen ve ben, sana kulaklarını verecek birini bulduk ancak unutma bu bir sır"dedi

Operasyon çok başarılı geçti ve adeta yeni bir insan yaratıldı Yeni

görünümüyle psikolojisi de düzelen genç,okulda ve sosyal hayatında büyük

başarılar elde etti Daha sonra evlendi ve diplomat oldu Yıllar geçti, bir gün babasına gidip sordu:

- "Bilmek zorundayım, bana

bu kadar iyilik yapan kişi kim? Ben o insan için hiçbir şey yapamadım"

Bir şey yapabileceğini sanmıyorum" dedi babası,

"Fakat anlaşma kesin, şu anda öğrenemezsin, henüz değil"

Bu derin sır yıllar boyunca gizlendi Ancak bir gün açığa çıkma zamanı

geldi

Hayatının en karanlık günlerinden birinde,annesinin cenazesı başında

babasıyla birlikte bekliyorduBabası yavaşça annesinin başına elini

uzattı; kızıl kahverengi saçlarını eliyle geriye doğru itti; annesinin kulakları yoktu

- "Annen hiçbir zaman saçını kestirmek zorunda kalmadığı için çok mutlu oldu" diye fısıldadı babası

- "ve hiç kimse, annenin daha az güzel olduğunu düşünmedi değil mi?"

GERÇEK GÜZELLİK FİZİKSEL GÖRÜNÜŞE BAĞLI DEĞİLDİR, ANCAK KALPTEDİR! GERÇEK MUTLULUK, GÖRDÜĞÜN ŞEYDE

DEĞİL, ASIL GÖRÜNMEYEN YERDEDİR