Deniz Kabuklarının Yolculuğu..

GERÇEKTEN DOĞRUYA,
DENİZ KABUKLARININ YOLCULUĞU

Uzun uzun yıllar evveldi
Uzak sahillerin, nemi yaprağı üzerinde, yemyeşil ormanlarında
güzeller güzeli bir kız yaşarmış
Adı yokmuş
Bir isme de, ihtiyacı yokmuş zaten
Duyamaz ve konuşamazmış, O
Tüm gün topladığı deniz kabuklarıyla uğraşırmış sadece
Her sabah uyandığında,
“acaba bugün, hangi deniz kabukları bulma şansına sahibim” diye merak duyarmış
Kime sorsanız, tüm deniz kabuklarının birbirine benzediği o uzun sahillerde, o aylardır yıllardır hep mutlu ve
her günü ayrı bir umut ve güzellik içinde, heyecanla yaşamaktaymış
Çünkü O
zamanın,
sevenler için sonsuz olduğuna inanırmış
Çünkü O,
zamanın,
sevinenler için kısa
üzülenler için çok uzun,
korkanlar için çok hızlı ,
bekleyenler içinse çok yavaş olduğunu, bilirmiş
O, sonsuzu seçen, seven , ama çok seven bir yüreğe sahipmiş
Topladığı ve dokunduğu her deniz kabuğu ile, yüreğine bir parça daha sevgi biriktirmekteymiş
O, deniz kabuklarında, kulaklarıyla duyamadığı, bilinmez nice sesleri dinlemekteymiş aslında
Yüreğinin kumsalları ve suları, ona hiç gitmediği, hiç görmediği kıyıların, nice hikayelerini anlatır durularmış
Dünya, onun yüreğinde atarmış
Dünya, onun yüreğinde ses verirmiş evrene
O, dünyayı yüreğinden işitir, bilir ve yaşarmış

Bazen işittiklerimiz, yeter sanırızbildiklerimiz gerçek sanırız
Ve bunlar mutlu etmez bizi
Çünkü mutluluk;
duyamadıklarımızda, gidemediklerimizde,
fark edemediklerimizdedir
Oysa, görebildiklerimizden, daha fazlasıdır gerçekler
Günlük döngüler içinde, Sevdiklerimizle ve kendimizle paylaşabileceğimiz şeylerden uzak kalarak yaşıyoruz hayatlarımızı maalesef
Hayat bu olmamalı Işler hiç bir zaman durulmayacaktır ki, hep yoğun, hep çok olacaktır
Ama sular bile durulur
Durulur ve durulanır o zaman su; sedeflenir, sakinliğin, dinginliğin tatlı huzuru , derinliği aks olur kumsallarda
Bu hayattır işte Hayat oradadır
Dinlerken, beklerken, izlerken, durulanırken
Hayat orada yaşanır gerçel anlamda
Oysa bizler mekanik ve elektronik bir dünyaya hapis vaziyette şuursuz yaşıyoruz, “hayat, bu” diye
Yaşamımızı, hayata ve kendimize endeksleyebilmeliyiz
Ggerçekle, doğru arasındaki farkı görebilmeliyiz
Hepimiz
Gerçekten mutlu olmak,
sadece yüreğin işidir
Yüreklerimize fırsat vermeliyiz
Her yeni güne başlarken,
hangi deniz kabuğuna dokunarak,
bilinmedik hangi yaşama katılacağımız şansına gülümseyerek,
umutla uyanmalıyız
Var olmanın güzelliği bu olsa gerek
Acaba, bugüne kadar,
yüreğinizde kaç deniz kabuğu biriktirmişsinizdir ?
Sen,
bugün hangi deniz kabuğunu dinledin,
ve bugün kaç deniz kabuğu topladın?
Insanın yüreği, belki de, deniz kabuklarından örülü olmalı
Her yürek, bir kumsal olmalı belki de
Kumsal gibi sonsuz olmalı
Kum tanelerinin kristallerinde, nice deniz çiçekleri, sedefleri açtırmalı her gün için
Ve, her mevsimde ebruli olmalı o kumsal,
her koşulda kumsalda olmalı varlığımız
Mesela, yazı, kumsal mevsimi biliriz sadece Fakat, kışın da, oradayızdır Insanlar nedense, kumsalları, sadece yazın fark ederler
Ne talihsizlik!
Tıpkı, yüreklerimizi de, aynı talihsizliklerle fark edemediğimiz gibi
Belki de, maviyi görmek değildir önemli olan
Belki, bakışlarımız gökyüzüne yöneldiğinde,
Önce, uçurtmayı görebilmeli gözlerimiz
Önce uçurtmayı görebilirsek, mavileri de yakalarız zaten
Uçurtma, mavidedir nihayetinde
Eğer her gün, yeni bir var olma çiçeği açıyorsa gözlerimizde ve
Yüreğimizin ebruli kumsallarından, yepyeni deniz kabukları, sedefler toplayabiliyorsak,
Yokluk yok demektir, değil mi?

VE, her sabah ya da akşam üstleri,
Sulanmalı mutlak o var oluş çiçeklerimiz
Güne ya da akşama başlarken
Yürek su isterÇiy ister Şebnem ister
Insanın en yalnız olduğu zaman dilimlerdir, sabahın eri ve akşamüstleri
Insanın en çok kendi olduğu, kendinde ve kendiyle olduğu vakitlerdir onlar
Doğrularımızdan, gerçeğe yönelik yolculuğun başladığı vakitlerdir
Sonsuza uzanan, uzanması gereken yürekler yollarını çiçeklendirme ve deniz kabuklarını sevgilendirme vakitleridir
Doğrularınıza sahip çıkın Kendinizi yakalayın
Sonsuzluğu, kendinizden esirgemeyin
Bakın, dinleyin, dokunun, deniz kabuklarının size söyleyecekleri var
Yüreğinizin, ebruli kumsalından ayrılmayın