Baba,Kız Diyaloğu

Baba - kız diyalogu
Baba ve kızı arasındaki yıllar geçtikçe farklılaşan diyalog ilginizi çekecek

0 yaşında

Baba :
Ne kadar da güzel Şimdi bu küçücük şey benim kızım mı¿
Gözleri de bana ne kadar çok benziyor

Kızı :
Bu gözlerini benden hiç ayirmayan adam babam olsa gerek

5 yaşında

Baba :
Prensesim benim, güzel kızım
Söyle bakalım baban sana ne alsın¿

Kızı :
En çok babamı seviyorum
Babam, niye annemle uyuyor¿
Hep benimle uyusun, başkasını sevmesin

10 yaşında

Baba :
Gittikçe yaramaz oluyor, kime çekti bu kız¿

Kızı :
Ben babama aşığım
Büyüyünce babam gibi erkekle evlenecegim
Babam bu ay harçlığımı arttırır mı¿

15 yaşında

Baba :
Ne kadar da çabuk büyüdü
Eve de gittikçe geç kalmaya basladı, bu gidişle başına kötü bir şey gelecek Sanırım daha sert konuşmalıyım

Kızı :
Babam yüzünden arkadaşlarımla istediğim kadar vakit geçiremiyorum
Bana baskı uygulamasından nefret ediyorum
Ne zaman özgür olacağım¿

20 yaşında

Baba :
Artık sözümü dinlemiyor, benden giderek uzaklaşıyor
Kendi parasını da kazanmaya basladı ya, bana ihtiyacı kalmadı tabii
Uzun zamandır tatlı bir-iki laf geçmedi aramızda zaten
Evi de sürekli erkekler arıyor Galiba kızım elden gidiyor

Kızı :
Her dediğime alınıyor, beni bir türlü anlamıyor
Hele geçen gün giydiğim mini eteğe karışmasına ne demeli¿
Evden ayrılıp, kendi hayatımı kurmalıyım
Çocuk muamelesi görmekten bıktım artık!

25 yaşında

Baba :
Bir gün bunun olacağını biliyordum
İşte evleniyor
Zaten aramız eskisi gibi değildi
Şimdi bir de kocası var
Prensesim beni terkediyor

Kızı :
Böyle bir günde bile o mutsuz ifadeyi takınmasının ne lüzumu var ki¿
Biliyorum, onu bir türlü içine sindiremedi Bu yüzden yapıyor
Kendi hayalindeki damat degil ya!
Sanki birlikte yaşayacak olan o

30 yaşında

Baba :
Çok az görüşüyoruz Daha sık biraraya gelsek ne iyi olur
Hem torunlarımı da özlüyorum
Kendi arkadaş çevrelerinden fırsat bulup da bize gelemiyorlar ki

Kızı :
Babamları da çok ihmal ediyorum galiba
Yine telefonda çok üzgün geldi sesi
Haftasonu onlara süpriz yapmak en iyisi

40 yaşında

Baba :
Kızım, benim entellektüel düzeyimi yeterli bulmuyor
Ona göre çağın gerisinde düşünüyormuşum
Oysa küçükken derslerine hep ben yardım ederdim
Anlayamadığı bütün problemleri bana sorardı
Şimdi beni beğenmiyor
Bir daha onunla asla politik tartışmalara girmeyecegim

Kızı :
Babam giderek daha da çocuk gibi davranıyor
Sürekli bir şeylerden yakınıyor
Gerçi son zamanlarda sağlığı da iyi değil ama
Ya ona bir şey olursa¿
Zaten hiçbir zaman dilediği gibi bir evlat da olamadım

45 yaşında

Baba :
Kızımın mutlu bir yuvası olması ne güzel
Gözüm arkada gitmeyecegim Her şeyi kendi başardı
Onunla gurur duyuyorum

Kızı :
Babam için çok endişeleniyorum Onu kaybetmeye hazır değilim
İlaçlarını da hep ihmal ediyor zaten
Allah'ım onu benden alma!

50 yaşında

Baba :
Dünyada mutlu kal kızım !

Kızı :
Seni çok özleyecegim ve arayacağım babacığım
Şimdi ben kime danışacağım, kim yardım edecek bana¿
Ne olur gittiğin yerde çok mutlu ol
Ve hep yanımda olduğunu hissettir,
Ne bileyim ben, arada sırada işaretler yolla mesela
Ah babacığım! Sensiz nasıl yaşayacağım¿

55 yaşında

Kadın :
Sen gideli, seni daha iyi anlıyorum babacığım
Keşke seni hiç üzmeseydim demeyeceğim,
Çünkü "keşke"lerin hiçbir şeyi değiştiremeyeceğini biliyorum
Yine de beni duyuyorsan, lütfen seni
üzdüğüm her gün için çok ama çok pişman olduğumu bil olur mu