|
Bir Darağacında Asılı Taş Kalbin!
Bir Darağacında Asılı Taş Kalbin
Hayatmıydı hayatı unutturan
Yokuşlarmıydı bu kadar insanı yoran
Yoksa gidişlerin arkasındaki vefasızlıklarmı
Yada taş kalpli olanlarmı
Dikenlerini deriyorum gül kurusu hatıraların
Vuruyorum vurgun yemiş hayata bir daha
Pınarlar süzüyorum yüreğimden
Sabahımı seçiyorum en siyah yerinden
Silinmiş varlığın, şimdi bakışlarım kördür kör hatıralara
Sana dair ne varsa yok olmuş
Hani yokluğun olduğu bir boşluk çizerdimya avuçlarıma
Sadece derdiğin güllerin kokusu sinmiş sineme
Birde gözyaşlarım
Birde taş kalbini astığım yanlarım
Şimdi şairin bahcesinden şiirler sersen önüme
Türkü diyarından türküler getirsen zümrüd kuşlarının kanatlarında
Bir masal dünyası kursan kaf dağının arkasına benim adımda
Okumaz
Yaşamaz
Artık kalp yumuşamaz
Sildiğim kadar pak
Beyazlar kadar ak yokluğun
Ve;
Bir darağacında asılı taş kalbin
|