08-13-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Hayattan Neler Öğrendim....
- Çocukluğumda bana paranın amaç değil araç olduğu, para konuşmanın ayıp olduğu öğretilmişti Yıllarca para saymayı, biriktirmeyi, tutumlu olmayı ve soyulmamayı beceremedim Son yıllarda ne yazık ki para ve güce tapıldığı,
- Soğuk savaş sırasında silahlanmaya günde 50 000 000 dolar harcandığını, bugünkü yoksullukların daha çok bundan kaynaklandığını,
- İnsanın daha iyi yaşama isteği ve hırsı yüzünden yapılan araştırmaların, başka canlıların kendi istemleri dışında acımasızca katledilmesi sayesinde olduğunu,
- Bu dünya’nın erkekler dünyası olduğunu,
- Kadınların da her zaman masum ve mazlum olmadıklarını, bazılarının erkeklerden daha fazla şiddet yanlısı olabildikleri,
- Yine kadınların bedenlerindeki kıllardan kurtulmak için her yolu denediklerini ancak bir başka canlının derisini giymeyi statü saydıklarını,
- Sevgi, dostluk, barış sözcüklerinin içlerinin boşaltıldığını,
- Aşkın en güzel hastalık olduğunu,
- Annesiz ve babasız büyümüş bir çocuk olarak bu yaşımda bile hâlâ mutlu aile ortamında büyüyen insanlara öykündüğümü,
- Diğer taraftan, böyle büyüdüğüm için hayata daha kuvvetli başlayıp, sahip olduğum her şeyin kendi emeğim ve çabamla kazanılmış olması dolayısıyla başım dik gezebildiğimi,
- Benden asla siyasetçi olmayacağını,
- İçinden bir kuşun fırlayıp guguk diyenler hariç tüm saatlerden nefret ettiğimi, zamanın geçmediğini, geçip gidenin ben olduğumu,
- Yahudi, Ermeni, Rum, Kürt, Çerkez, Laz komşularımızla akraba gibi yaşamanın, gürül gürül yanan soba başında kestane ve çay sohbetleri yapmanın bir ayrıcalık olduğunu,
- Yarışmalar ve kumar oynamaktan hoşlanmamamın nedeninin kaybetme korkusu olduğunu,
- Çocuklarım olduktan sonra başkalarının çocuklarına daha incelikli davranmayı,
- En bilge öğretmenin doğa olduğunu,
- Batıdan teknoloji ithal ederken, sahip olduğumuz birçok hasleti kaybettiğimizi,
- Töre denilen şeyin bir cinayet kılıfı olduğunu,
- Bazen kendime yalan söylediğimi,
- Büyükannemin şikayet ettiği sırt ağrılarının bir gün benim de başıma gelebileceğini,
- Çalışan her organıma, her gün teşekkür etmeyi,
- Ve öğrendiklerimin bu sütunlara sığmayacak denli çok ama bir o kadar da eksik olduğunu öğrendim  
Leman Sam
(02 08 2002)
|
|
|