22 Tane Güzellerinden Hikayeler

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-13-2012

Sevda Uğruna Ölüm

Kadın yirmi yedi yaşında

Yüreği, kar beyaz soğuklara terkedilmiş

ama inat bu ya hala sımsıcak

Düşünceleri kah hayatın gitgide

ağırlaşan gerçeklerinde kah aydınlık hayallerde dolaşıyor nefes

nefese

Elinde samur fırçası, geçmişi karalayıp bugünü

renklendiriyor hiç durmadan

Renkler kıpır,kıpır , içindeki çocuk

haşarı mı haşarı

Gözleri ise buğulu bakmakta hüzünlere yenik

Hayatı sorgulamaktan çoktan caymış

Omuzları bir küçük kız çocuğun

şımarıklığını sergilercesine “Bana ne” ifadesinde

Kıpır,kıpır ya

içi

Arayışları var kendisinden bile sakladığı

Bela da geliyorum

demez ya

İşte böyle bir anda; ruhu, sanal dünyanın kapısından

sızıverir içeri sessiz, habersiz

Hani şu chat canavarı var ya bu

günlerin belalısı

Orada kendisi gibi şaşkın yüreklerin arasında

buluverir kendini

Ve

olanlar olur o zaman

Hiç beklenmeyen anda buzda

kayar gibi “Hooop” havada bulur duygularını darmadağınık

Sanki

başında deli rüzgarlar hiç esmiyormuş,

esenler de yetmiyormuş gibi

Erkeğin yaşı otuz

Hırslı, kendinden emin

Kendisiyle

barışık ve yaşadığına memnun

Kahkahası ekrandan yüreklere taşan,

mutlu ve duygu dolu bir bulut adam

Eşi ve çocuğu için yaşamakta

olduğunu saklamadan kadını davet eder sanal dünyanın sanal aşk

oyununa

Acemidir kadın

Belki genç adam da öyle

Oynadıkları oyunun

tehlikesinden habersiz bir masalı yaşamaya başlarlar

Ekranın karşısında nefeslerini tutup beklerler sevdalının

gelmesini

Karşılaşmaları her defasında kahkahaları hatırlatırcasına

şen olur

Zamanın koordinatları buluşamadığında, birbirlerine teğet

geçtiklerinde, hüzün yayılır gecelere

Uyku tutmaz bekleyişlerde

ikisini de

Sabah yeni umutlara gebe başlar

Ve ekranda doğarlar her buluşmayla yeniden

Duyguların en fırtınalısına yakalanırlar

Birbirlerini gerçekten merak ederler

Bulut adam kadının açlığından, üşümesinden

bile sorumlu tutmaya başlar kendini

Kadınsa adamın yorgun hallerine dayanamaz

Elleri dokunmasa da ellerindedir artık

Birbirlerini el

üstünde tutarlar anlayacağınız

Günler, aylar geçer

Hayaller ekranlara sığmaz olur

Artık görmek isterler birbirlerini

Dokunmak

sarılmak isterler

Hatta çılgıncasına sevişmek

Kadın kıvranır onsuzluğun acılarında

Özlem şiddete

dönüşür

Acıtır

İşkencelere yatırır kadını

Oyun değildir artık

bu

AŞK ekranda değil hayatın ta içinde yaşamaktadır

Bulut adam sorar durmadan ;

-N’olacak şimdi

Kadın, adam kadar cevapsız

“Bilmiyorum” der

”Bilmiyorum”

Artık sorgulamalar başlar duyguları

”Bu nedir?

Bunun adı ne

?”

Kadın aşkı tanımlar ama çare değildir tanımlamak

Yaşananlardır gerçek olan

Hissedilenlerdir

Her sevdanın başını bir karabasan bekler ya

Beklemese

sevda denen şey olmaz zaten

İşte bu bir sevdadır ve başında karabasanlar

Kadın unuttuğu aşk gözyaşlarını hüzünlere, sancılara,

onulmaz ağrılara boyar, alaca bulaca

Artık her şeye gözlerindeki buğuların ardından

bakmaktadır

Ve ekrana şunları; buzların arasından aldığı yüreğinin

kalemiyle yazar

Yüreğini buzlara iade etmek üzere

“Beni ignore et*

Ne olur bunu yap

”

Bulut adam şaşkındır belki ama adı gibi bilir

Doğru olan

budur

Düşünür bir süre

Susar ekran

Susar kadının yüreği

Ölüm

anıdır bu

Verilen son nefestir sanki

“Sevdam HAYIR dese” “ Sensiz yapamam dese” diye bekler

nefes almak için

Bulut adamın suskunluğu bozduğu yerde ölecektir kadın

Bunu ikisi de bilirler

Bir yazı belirir ekranda çaresizce okunan

“Netten çıkıyorum o zaman” “Hoşçakal”

Mavi üzerine siyah yazılmış sözcükler kararlı ve kesindir

Titreyen ve cansızlaşan parmakları son bir kez tuşları

gezinir kadının

“Hoşçakal”

Düşer Bulut adamın gülen yüzü ekrandan

Ve

KADIN ÖLÜR

08-13-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	22 Tane Güzellerinden Hikayeler Sevda Uğruna Ölüm Kadın yirmi yedi yaşında Yüreği, kar beyaz soğuklara terkedilmiş ama inat bu ya hala sımsıcak Düşünceleri kah hayatın gitgide ağırlaşan gerçeklerinde kah aydınlık hayallerde dolaşıyor nefes nefese Elinde samur fırçası, geçmişi karalayıp bugünü renklendiriyor hiç durmadan Renkler kıpır,kıpır , içindeki çocuk haşarı mı haşarı Gözleri ise buğulu bakmakta hüzünlere yenik Hayatı sorgulamaktan çoktan caymış Omuzları bir küçük kız çocuğun şımarıklığını sergilercesine “Bana ne” ifadesinde Kıpır,kıpır ya içi Arayışları var kendisinden bile sakladığı Bela da geliyorum demez ya İşte böyle bir anda; ruhu, sanal dünyanın kapısından sızıverir içeri sessiz, habersiz Hani şu chat canavarı var ya bu günlerin belalısı Orada kendisi gibi şaşkın yüreklerin arasında buluverir kendini Ve olanlar olur o zaman Hiç beklenmeyen anda buzda kayar gibi “Hooop” havada bulur duygularını darmadağınık Sanki başında deli rüzgarlar hiç esmiyormuş, esenler de yetmiyormuş gibi Erkeğin yaşı otuz Hırslı, kendinden emin Kendisiyle barışık ve yaşadığına memnun Kahkahası ekrandan yüreklere taşan, mutlu ve duygu dolu bir bulut adam Eşi ve çocuğu için yaşamakta olduğunu saklamadan kadını davet eder sanal dünyanın sanal aşk oyununa Acemidir kadın Belki genç adam da öyle Oynadıkları oyunun tehlikesinden habersiz bir masalı yaşamaya başlarlar Ekranın karşısında nefeslerini tutup beklerler sevdalının gelmesini Karşılaşmaları her defasında kahkahaları hatırlatırcasına şen olur Zamanın koordinatları buluşamadığında, birbirlerine teğet geçtiklerinde, hüzün yayılır gecelere Uyku tutmaz bekleyişlerde ikisini de Sabah yeni umutlara gebe başlar Ve ekranda doğarlar her buluşmayla yeniden Duyguların en fırtınalısına yakalanırlar Birbirlerini gerçekten merak ederler Bulut adam kadının açlığından, üşümesinden bile sorumlu tutmaya başlar kendini Kadınsa adamın yorgun hallerine dayanamaz Elleri dokunmasa da ellerindedir artık Birbirlerini el üstünde tutarlar anlayacağınız Günler, aylar geçer Hayaller ekranlara sığmaz olur Artık görmek isterler birbirlerini Dokunmak sarılmak isterler Hatta çılgıncasına sevişmek Kadın kıvranır onsuzluğun acılarında Özlem şiddete dönüşür Acıtır İşkencelere yatırır kadını Oyun değildir artık bu AŞK ekranda değil hayatın ta içinde yaşamaktadır Bulut adam sorar durmadan ; -N’olacak şimdi Kadın, adam kadar cevapsız “Bilmiyorum” der”Bilmiyorum” Artık sorgulamalar başlar duyguları ”Bu nedir?Bunun adı ne?” Kadın aşkı tanımlar ama çare değildir tanımlamak Yaşananlardır gerçek olan Hissedilenlerdir Her sevdanın başını bir karabasan bekler yaBeklemese sevda denen şey olmaz zaten İşte bu bir sevdadır ve başında karabasanlar Kadın unuttuğu aşk gözyaşlarını hüzünlere, sancılara, onulmaz ağrılara boyar, alaca bulaca Artık her şeye gözlerindeki buğuların ardından bakmaktadır Ve ekrana şunları; buzların arasından aldığı yüreğinin kalemiyle yazar Yüreğini buzlara iade etmek üzere “Beni ignore et*Ne olur bunu yap” Bulut adam şaşkındır belki ama adı gibi bilir Doğru olan budur Düşünür bir süreSusar ekran Susar kadının yüreğiÖlüm anıdır buVerilen son nefestir sanki “Sevdam HAYIR dese” “ Sensiz yapamam dese” diye bekler nefes almak için Bulut adamın suskunluğu bozduğu yerde ölecektir kadın Bunu ikisi de bilirler Bir yazı belirir ekranda çaresizce okunan “Netten çıkıyorum o zaman” “Hoşçakal” Mavi üzerine siyah yazılmış sözcükler kararlı ve kesindir Titreyen ve cansızlaşan parmakları son bir kez tuşları gezinir kadının “Hoşçakal” Düşer Bulut adamın gülen yüzü ekrandan Ve KADIN ÖLÜR