Candan Erçetin - Sensizlik

Candan Erçetin - Sensizlik


Bir garip hüzün çöker insana

El ayak çekilince

Tek başına kalırsın dünyada

Etraf sessizleşince


İnan bu ev alışamadı

Hiç bir zaman sensizliğe

Şimdi sensizlik oturyor

Kalkıp gittiğin yerde


Yanlızlığa elbet alışır bedenim

Yanlızlıkla belki de başa çıkabilirm

Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim

Sensizlik benim canımı acıtan


Bir derin korku düşer ruhuma

Duvarlar seslenince

Karanlık oyun oynar aklıma

Gölgeler dans edince


İnan bana alışamadım

Hiç bir zaman sensizliğe

Şimdi sensizlik dolaşıyor

Çıkıp gittiğin bu evde


Yanlızlığa elbet alışır bedenim

Yanlızlıkla belki de başa çıkabilirm

Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim

Sensizlik benim canımı acıtan