Erkin Koray Devlerin Nefesi Şarkısı Sözleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-13-2012

Devlerin Nefesi Sarkı Sözleri lyric - Erkin Koray Devlerin Nefesi Şarkısı

Çın çın
Çınlıyor kafamda
Kurbağaların sesi
Yok!
Kurbağaların değil,
Bu devlerin nefesi

Çın çın
Çınlıyor kafamda
Kurbağaların sesi
Doğmuyor içime ötesi
Şiir
Devlerin işi
Benim gibi bir cüce kişi
Yeltenmesin sakın
Devlerle boy ölçüşmeye
Ne o?
Nedir o?
Birden bire karşımda beliren

Arka ayakları üstünde duran
Garip yaratık?
Nasıl da bakıyor
Toparlak gözleriyle
Hiç kıpırdamadan bana

Bak

!
Titremeye başladı şimdi
Bu cumcuma

O titredikçe,
Görünmez teller havada
Çarpıyor suratıma

Dur diyorum sana!
Ne oluyor bu titremek?
Dinlemiyorsun,
Dinlemek istemiyorsun demek
Öyleyse seni
Gebertmek gerek

!
Uzatarak elimi yanımda yanan muma,
Ateşini tuttum yaratığın başına

Ve ateş

Büyüdü
Büyüdü
Ikiye bölündü
Bir parçası
Top top
Uçtu havaya
Ve bu ateşten top havalarda dolaştı
Geldi,
Yuvarlandı,
Düştü önüme

Erimiş demirden sıcak,
Cam gibi parlaktı bu yuvarlak

Yaratığın başındaki ateş ise
Yandı
Yandı
Ve söndü

Yaratığı deliye döndürdü
Başladı sıçramaya
Yüzünü yerelere sürüp
Öteye beriye koşuşmaya

Ağzı burnu şişmişti
Gelip tam karşıma dikildi
Parlak gözlerini gözlerime dikti
Ve bekledi

Bak

!
Şimdi karşımda
Bir şair de belirdi
Şair bağırıyor,çağırıyor
'kalem! Kalem! '
Diye haykırıyor

Doğdu demek içine

!
Kalem arıyorsun demek
Döktürmek için kağıdın üzerine

Kalem ha

!
Yazacaksın
Yazacaksın da,
Yazılarımı bir yana atarak
Yazılarını okuyacaklar
Bana cüce deyip
Seni dev sanacaklar

Yok sana kalem!
Yok

!
Nafile yere bağırıp çağırma
Kim koşar imdadına

?
Ne o?
Karşımdaki yaratık sallandı
Bir o yana
Bir bu yana

Ve bir kalem atarak
Şairin kucağına
Sessiz bir kahkaha salıverdi
Bakarak suratıma

Çın çın
Çınlıyor kafamda
Kurbağaların sesi
Yok!
Kurbağaların değil,
Bu devlerin nefesi

08-13-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Erkin Koray Devlerin Nefesi Şarkısı Sözleri Devlerin Nefesi Sarkı Sözleri lyric - Erkin Koray Devlerin Nefesi Şarkısı Çın çın Çınlıyor kafamda Kurbağaların sesi Yok! Kurbağaların değil, Bu devlerin nefesi Çın çın Çınlıyor kafamda Kurbağaların sesi Doğmuyor içime ötesi Şiir Devlerin işi Benim gibi bir cüce kişi Yeltenmesin sakın Devlerle boy ölçüşmeye Ne o? Nedir o? Birden bire karşımda beliren Arka ayakları üstünde duran Garip yaratık? Nasıl da bakıyor Toparlak gözleriyle Hiç kıpırdamadan bana Bak! Titremeye başladı şimdi Bu cumcuma O titredikçe, Görünmez teller havada Çarpıyor suratıma Dur diyorum sana! Ne oluyor bu titremek? Dinlemiyorsun, Dinlemek istemiyorsun demek Öyleyse seni Gebertmek gerek! Uzatarak elimi yanımda yanan muma, Ateşini tuttum yaratığın başına Ve ateş Büyüdü Büyüdü Ikiye bölündü Bir parçası Top top Uçtu havaya Ve bu ateşten top havalarda dolaştı Geldi, Yuvarlandı, Düştü önüme Erimiş demirden sıcak, Cam gibi parlaktı bu yuvarlak Yaratığın başındaki ateş ise Yandı Yandı Ve söndü Yaratığı deliye döndürdü Başladı sıçramaya Yüzünü yerelere sürüp Öteye beriye koşuşmaya Ağzı burnu şişmişti Gelip tam karşıma dikildi Parlak gözlerini gözlerime dikti Ve bekledi Bak! Şimdi karşımda Bir şair de belirdi Şair bağırıyor,çağırıyor 'kalem! Kalem! ' Diye haykırıyor Doğdu demek içine! Kalem arıyorsun demek Döktürmek için kağıdın üzerine Kalem ha! Yazacaksın Yazacaksın da, Yazılarımı bir yana atarak Yazılarını okuyacaklar Bana cüce deyip Seni dev sanacaklar Yok sana kalem! Yok! Nafile yere bağırıp çağırma Kim koşar imdadına? Ne o? Karşımdaki yaratık sallandı Bir o yana Bir bu yana Ve bir kalem atarak Şairin kucağına Sessiz bir kahkaha salıverdi Bakarak suratıma Çın çın Çınlıyor kafamda Kurbağaların sesi Yok! Kurbağaların değil, Bu devlerin nefesi