Dertsiz İnsan Yavandir..Hamdır,Tatsızdır,Tuzsuzdur…

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-06-2012

Dertsiz insan yavandirHamdır,Tatsızdır,tuzsuzdur…

Gözleri görmeyen bir kisi, bu durumundan kurtulmak için çareler aramaya baslamis

Basvurmadigi hekim ve bilge kalmamis

Kimse ona yardimci olamamis

Günün birinde bir bilge, ona söyle bir öneride bulunmus:

“Eger hiç derdi tasasi olmayan birini bulur ve onun gömlegini gözlerine sürersen, gözlerin o an görmeye baslar” demis

Gözleri görmeyen kisi, yollara koyulmus

Dag, tepe dolasmis, fakat dertsiz tasasiz birini bulamamis

Tam umudunu kesmek üzereyken, bir köyde karsilastigi yasli bir adam, ona bir umut vermis

“Su dagin tepesinde bir çoban yasar” demis

Onun hiçbir derdi tasasi yok gibi gözükür

” Kör kisi, daga yönelmis ve zar zor tepeye dek çikarak çobana ulasmis

Bir derdi, tasasi var mi diye çobanla uzun uzun sohbet etmis

Çoban, huzurlu bir sekilde hiçbir derdi ve tasasi olmadigi için sükrediyormus

Onun bu durumuna çok sevinen yolcu, oraya kadar gelmesinin nedenini açiklamis ve çobana istegini bildirmis

“Su gömlegini ver de, ben de dünyayi bir seyredeyim” demis

Çoban bir süre sessiz kaldiktan sonra, su karsiligi vermis:

“Fakat benim gömlegim yok ki…”

Önem verdigimiz, bizim için degerli olduguna inandigimiz bir durum karsisinda, önümüze çikan engellerden ibarettir dert…
Ne kadar deger tasirsa bir yürek, o kadar de dertlidir

Yasam, degerlerimizle anlam bulduguna göre dertlerde onun bir parçasidir

Sonuçta ulasma çabamiz ölçüsünde degerlenir her sey

Dertsiz insan yoktur

Dertlerini dert etmeyen insan vardir

Degisen dertler vardir

Bir takim sorunlara karsi direnirken bile hayati kaçirmayanlar vardir

Yasadigimiz bu evrende; hangimiz çirpinislar yasamadik ki, çareler aramadik ki…
Eyvah! bu isin içinden de nasil çikacagiz demedik ki

?
Bizi nelerin bekledigini bilmedigimiz bir yolculuk halindeyiz

Hiçbir derdin, tasanin olmadigi sikinti ve zorlugun yasanmadigi bir durak da yok maalesef

Aslinda dert denen bu illet, sanildigi kadar da kötü bir sey degildir

Bazi durumlarda bize faydasi oldugu bile söylenebilir

Dertsiz insan yavandir

Hamdir

Tatsizdir, tuzsuzdur… Bireyin, yasam yolculugunda karsilasabilecegi bencilik çukurundan kurtulabilmesinin bir yolu da bir nebze dertli olmasiyla alakalidir

Dertlerle bas etmeye çalismak insani güçlü kilar

Bir baskasinin derdiyle dertlenme erdemini gösteren kisi kendine deger katar

Daha az bencil, daha çok merhametli olur

Her insanin bir degeri vardir, degerleri ölçüsünde de dertleri vardir

En nihayetinde; biraz et, biraz kemik, biraz can, biraz kandan ibaret ölüme ayarli varliklariz ve insanin oldugu yerde de dertleniriz

Tüm zorluklara ragmen; yüreginin ve iradenin gücünü son damlasina kadar kullanan insan dertler karsisinda küçülmez

“Büyük bir derdim var” demek yerine, derdine dönüp; “Büyük bir Rabbim var” diyerek büyümeli

Dertler kurgulandiklari kadardir

Dertsiz insan olmadigi gibi, dermansiz dertte yoktur

Güzel bakan güzel görür

Güzel düsünen yasamindan keyif alir

Her insan derdine, devasina göre yasar

alıntı

08-06-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Dertsiz İnsan Yavandir..Hamdır,Tatsızdır,Tuzsuzdur… Dertsiz insan yavandirHamdır,Tatsızdır,tuzsuzdur… Gözleri görmeyen bir kisi, bu durumundan kurtulmak için çareler aramaya baslamis Basvurmadigi hekim ve bilge kalmamis Kimse ona yardimci olamamis Günün birinde bir bilge, ona söyle bir öneride bulunmus: “Eger hiç derdi tasasi olmayan birini bulur ve onun gömlegini gözlerine sürersen, gözlerin o an görmeye baslar” demis Gözleri görmeyen kisi, yollara koyulmus Dag, tepe dolasmis, fakat dertsiz tasasiz birini bulamamis Tam umudunu kesmek üzereyken, bir köyde karsilastigi yasli bir adam, ona bir umut vermis “Su dagin tepesinde bir çoban yasar” demis Onun hiçbir derdi tasasi yok gibi gözükür” Kör kisi, daga yönelmis ve zar zor tepeye dek çikarak çobana ulasmis Bir derdi, tasasi var mi diye çobanla uzun uzun sohbet etmis Çoban, huzurlu bir sekilde hiçbir derdi ve tasasi olmadigi için sükrediyormus Onun bu durumuna çok sevinen yolcu, oraya kadar gelmesinin nedenini açiklamis ve çobana istegini bildirmis “Su gömlegini ver de, ben de dünyayi bir seyredeyim” demis Çoban bir süre sessiz kaldiktan sonra, su karsiligi vermis: “Fakat benim gömlegim yok ki…” Önem verdigimiz, bizim için degerli olduguna inandigimiz bir durum karsisinda, önümüze çikan engellerden ibarettir dert… Ne kadar deger tasirsa bir yürek, o kadar de dertlidir Yasam, degerlerimizle anlam bulduguna göre dertlerde onun bir parçasidir Sonuçta ulasma çabamiz ölçüsünde degerlenir her sey Dertsiz insan yoktur Dertlerini dert etmeyen insan vardir Degisen dertler vardir Bir takim sorunlara karsi direnirken bile hayati kaçirmayanlar vardir Yasadigimiz bu evrende; hangimiz çirpinislar yasamadik ki, çareler aramadik ki… Eyvah! bu isin içinden de nasil çikacagiz demedik ki? Bizi nelerin bekledigini bilmedigimiz bir yolculuk halindeyiz Hiçbir derdin, tasanin olmadigi sikinti ve zorlugun yasanmadigi bir durak da yok maalesef Aslinda dert denen bu illet, sanildigi kadar da kötü bir sey degildir Bazi durumlarda bize faydasi oldugu bile söylenebilir Dertsiz insan yavandir Hamdir Tatsizdir, tuzsuzdur… Bireyin, yasam yolculugunda karsilasabilecegi bencilik çukurundan kurtulabilmesinin bir yolu da bir nebze dertli olmasiyla alakalidir Dertlerle bas etmeye çalismak insani güçlü kilar Bir baskasinin derdiyle dertlenme erdemini gösteren kisi kendine deger katar Daha az bencil, daha çok merhametli olur Her insanin bir degeri vardir, degerleri ölçüsünde de dertleri vardir En nihayetinde; biraz et, biraz kemik, biraz can, biraz kandan ibaret ölüme ayarli varliklariz ve insanin oldugu yerde de dertleniriz Tüm zorluklara ragmen; yüreginin ve iradenin gücünü son damlasina kadar kullanan insan dertler karsisinda küçülmez “Büyük bir derdim var” demek yerine, derdine dönüp; “Büyük bir Rabbim var” diyerek büyümeli Dertler kurgulandiklari kadardir Dertsiz insan olmadigi gibi, dermansiz dertte yoktur Güzel bakan güzel görür Güzel düsünen yasamindan keyif alir Her insan derdine, devasina göre yasar alıntı