Ve Artık Söz Bitti, Üç Nokta...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-06-2012

Ve Artık Söz Bitti, Üç Nokta

Uzun yoldan geliyorum

Kelimelerin bittiği, sözün tükendiği yerden

Kirpiklerimle göğün tozunu eliyorum

Geçmişim hem yârdan, hem serden

Uzun yoldan geliyorum

Bilsen nasıl yorgunum

Yüzüne bakmaya yüzüm yok!

Hani zaman en iyi ilaçtı?
Zamanın açtığı yaralara devâm yok!

Sırtımda yüklü yılların vebâli, Sana dokunmaya mecâlim yok!

Uzun yoldan geliyorum

Üstüm başım toz içinde

Karşında öyle necis kaldım ki

Sana dair, Senin içinde; kendime öyle yabancı bırakıldım ki

Unuttum herşeyi bir bir

Verdiğim sözleri, ettiğim o yeminleri, Seni bıraktığım o tozlu rafların yerini

Oysa Sen, hâlâ saklıyordun yaprak yaprak koynunda

Kuru bir salkım leylak çiçeğini

Uzun yoldan geliyorum

Geçmişim bir yığın siyah ve beyaz

Artık karanlık yanımdan aydınlıklar devşiremiyorum

Her mevsim ayaz

Ve ben Sen'sizlikten kırılıyorum

Ve döküntü duvarlarımda yankılanan bir ses duyuyorum

Ey nâs!

Gözlerinizden akan ne kan ve ne yaş

Bildiğin kir ve pas!

Uzun yoldan geliyorum

Karanlık, biçilesi bir renk değilmiş gönül libasıma

Gurbet neresi?

Bilemiyorum

Neresi sıla?

Varamadan menzile, gidiyorum ha gidiyorum

Bundan gayri bir âhım kalsın istiyorum, uzayan yollarıma

Uzun yoldan geliyorum

Kulaklarımda hâlâ o buğulu ses, o hüzünlü tını

Bir çocuğun minicik parmaklarıyla dokunurdum Sana

Yer gök maviye bulanırdı

Mavi, o günlerden hatıra kaldı, hatırlasana

Ama dur!

Unutan bendim öyle değil mi ya

Hani önce yaslardım yüzümü Sana, mis kokunu çekerdim içime ölesiye

Kalbim duracak gibi olurdu hani

Hâlâ bıraktığım yerdesin ve hâlâ aynı râyiha

Uzun yoldan geliyorum

Beni bir tek Sen anladın

Kalemimden kan damlarken

'Takdire şâyân' aclılarım alkışlanırken, bana bir tek Sen ağladın

Aynaların ardındaki sır Sen'din

Beni bana yalansız bir tek Sen anlattın

Uzun yoldan geliyorum

Son tâkatimde, elim kapının tokmağında

Bileklerimi kanatmış yılların prangaları

Yine Senin mekânındayım, yine Senin otağında

Bu Kelâmı öyle özlemişim ki

Işıl ışıl o sarı sayfalarda

Kovma kapından n'olur!

Öyle muhtacım ki Sana

Uzun yoldan geliyorum

Ey Muciz'ul Beyân

Ey Kelâm-ı Kebir

Ey Sultanım'ın sonsuzluğa uzanan mukaddes emaneti

Ey Rabbim'in sarsılmaz ve kopmaz ipi

Uzun yoldan geliyorum

Son durağındayım şimdi hayatın

Gözlerimdeki son pırıltı Sen ol istiyorum, kulaklarımdaki son tını

Aks-i sedân yankılansın istiyorum içimin şûristan yamaçlarında

Vefasızım, beni affet Ey Gül-i Rânâ

Ve artık SÖZ BİTTİ

/ ÜÇ NOKTA

Üç nokta nedir ki

Bütün yazılarımda kullanmaktan en çok haz ettiğim işarettir

Acaba daha çok sözüm var ama bu kadarı kafi demek mi?
Yoksa
Kelimeler duygularımı yansıtamıyor yazmayı bırakıyorum demek mi?
Ya da
Yazıdaki denildiği söz bitti demek mi?

Uzun yoldan geliyorum

Kelimelerin bittiği, sözün tükendiği yerden

Kirpiklerimle göğün tozunu eliyorum

Geçmişim hem yârdan, hem serden

alıntı

08-06-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ve Artık Söz Bitti, Üç Nokta... Ve Artık Söz Bitti, Üç Nokta Uzun yoldan geliyorum Kelimelerin bittiği, sözün tükendiği yerden Kirpiklerimle göğün tozunu eliyorum Geçmişim hem yârdan, hem serden Uzun yoldan geliyorum Bilsen nasıl yorgunum Yüzüne bakmaya yüzüm yok! Hani zaman en iyi ilaçtı? Zamanın açtığı yaralara devâm yok! Sırtımda yüklü yılların vebâli, Sana dokunmaya mecâlim yok! Uzun yoldan geliyorum Üstüm başım toz içinde Karşında öyle necis kaldım ki Sana dair, Senin içinde; kendime öyle yabancı bırakıldım ki Unuttum herşeyi bir bir Verdiğim sözleri, ettiğim o yeminleri, Seni bıraktığım o tozlu rafların yerini Oysa Sen, hâlâ saklıyordun yaprak yaprak koynunda Kuru bir salkım leylak çiçeğini Uzun yoldan geliyorum Geçmişim bir yığın siyah ve beyaz Artık karanlık yanımdan aydınlıklar devşiremiyorum Her mevsim ayaz Ve ben Sen'sizlikten kırılıyorum Ve döküntü duvarlarımda yankılanan bir ses duyuyorum Ey nâs! Gözlerinizden akan ne kan ve ne yaş Bildiğin kir ve pas! Uzun yoldan geliyorum Karanlık, biçilesi bir renk değilmiş gönül libasıma Gurbet neresi? Bilemiyorum Neresi sıla? Varamadan menzile, gidiyorum ha gidiyorum Bundan gayri bir âhım kalsın istiyorum, uzayan yollarıma Uzun yoldan geliyorum Kulaklarımda hâlâ o buğulu ses, o hüzünlü tını Bir çocuğun minicik parmaklarıyla dokunurdum Sana Yer gök maviye bulanırdı Mavi, o günlerden hatıra kaldı, hatırlasana Ama dur! Unutan bendim öyle değil mi ya Hani önce yaslardım yüzümü Sana, mis kokunu çekerdim içime ölesiye Kalbim duracak gibi olurdu hani Hâlâ bıraktığım yerdesin ve hâlâ aynı râyiha Uzun yoldan geliyorum Beni bir tek Sen anladın Kalemimden kan damlarken 'Takdire şâyân' aclılarım alkışlanırken, bana bir tek Sen ağladın Aynaların ardındaki sır Sen'din Beni bana yalansız bir tek Sen anlattın Uzun yoldan geliyorum Son tâkatimde, elim kapının tokmağında Bileklerimi kanatmış yılların prangaları Yine Senin mekânındayım, yine Senin otağında Bu Kelâmı öyle özlemişim ki Işıl ışıl o sarı sayfalarda Kovma kapından n'olur! Öyle muhtacım ki Sana Uzun yoldan geliyorum Ey Muciz'ul Beyân Ey Kelâm-ı Kebir Ey Sultanım'ın sonsuzluğa uzanan mukaddes emaneti Ey Rabbim'in sarsılmaz ve kopmaz ipi Uzun yoldan geliyorum Son durağındayım şimdi hayatın Gözlerimdeki son pırıltı Sen ol istiyorum, kulaklarımdaki son tını Aks-i sedân yankılansın istiyorum içimin şûristan yamaçlarında Vefasızım, beni affet Ey Gül-i Rânâ Ve artık SÖZ BİTTİ / ÜÇ NOKTA Üç nokta nedir ki Bütün yazılarımda kullanmaktan en çok haz ettiğim işarettir Acaba daha çok sözüm var ama bu kadarı kafi demek mi? Yoksa Kelimeler duygularımı yansıtamıyor yazmayı bırakıyorum demek mi? Ya da Yazıdaki denildiği söz bitti demek mi? Uzun yoldan geliyorum Kelimelerin bittiği, sözün tükendiği yerden Kirpiklerimle göğün tozunu eliyorum Geçmişim hem yârdan, hem serden alıntı