08-06-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Dil Susunca Kalp Konuşur...
Dil susunca kalp konuşur  

DIL SUSUNCA KALP KONUSUR
Hulasatü’l-Ahbar isimli eserinde Aziz Mahmud Hüdayi Hazretleri zikir ile ilgili su tespitlerde bulunur:
“Allah’i anan kisinin kalbi, zikir nurlariyla arinip piril piril olunca, o kimse, kalbinde kendisi için bir konusan bulur
Seyh-i Ekber Muhiyiddin Ibnü’l-Arabi Hazretleri, ‘O konusan varlik, Allah’in kendisini zikredenin zikrinden yarattigi bir melektir Allah o melegi, zikreden kulun kalbine yerlestirir Zikreden gafil oldugu zamanlarda o kimse adina melek zikreder Eger gaflet, o kimseden hiç çikmaz ve kisi zikri birakirsa o melek de yitip gider ’ buyurur
Büyüklerden bazisi ise o melek için, ‘Allah’in kendinden gayri olandan uzaklastirdigi, zikreden kulunun kalbidir ’ buyurmustur
Bundan dolayi, ‘Dil susunca kalp konusur ’ denmistir
Kiyamet günü insanin organlarinin konusacagina inanci artsin diye, bir lütuf olarak kalbinin sesini ona duyurulur ”
|
|
|