08-06-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Hiddet..
Hiddet 
Adam yeni otomobiline bakmak için evinden çıktığında, 3 yaşındaki oğlunun gayet mutlu bir biçimde elindeki çekiçle, kamyonunun kaportasını mahvettiğini görmüş Pat pat cekici vurup duruyor kaportaya  
Hemen oğlunun yanına koşmuş ve çocuğun elinden cekici alıp o hiddetle oğlunun eline çekiçle vurmaya başlamış
3 -4 defa vurduktan sonra kendine gelip bırakmış çekici ve oğlunu hemen hastaneye götürmüş
Doktor çocuğun kırılan kemiklerini kurtarmaya çalıştıysa da, elinden birşey gelmemiş ve çocuğun iki elinin parmaklannı kesmek zorunda kalmış
Çocuk ameliyattan çıkıp, gözlerini açtığında, bandajlı ellerini farketmiş ve gayet masum bir ifadeyle,
"Babacığım, arabana zarar verdiğim için çok üzgünüm" demiş ve sonra babasına şu soruyu sormuş:
"Parmaklanm ne zaman yeniden çıkacak?"
Babası eve dönmüş ve o gün intihar etmiş
  
Bu gercek bir olaydır Yaşanmış ve belki de bizlerinde yaşayabileceği bi durum Verilen tepki çok düşüncesizce ve sert
Ama sertliği, olayın geri dönülmez noktaya geldigi sonradan anlaşılıyor
Birisi masaya süt döktüğünde ya da bir bebeğin ağladığını işittiğinizde bu öyküyü anımsayın Çok sevdiğiniz birine karşı sabrınızı yitirdiğinizi anladığınızda, önce biraz düşünün Otomobiller onarılabilir, ama kırılan kemikler ve
incinen duygular hiçbir zaman onarılamaz ;
Genellikle kişiyle performansı arasındaki farkı göremeyiz İnsan hata yapar
Hepimiz hata yaparız Fakat öfkeyle ve düşünmeden yapılan şeyler, insanı sonsuza kadar rahatsız eder Durun ve düşünün
Harekete geçmeden önce düşünün Sabırlı olun
Anlayış gösterin ve sevin Alıntı a hulusi
|
|
|