Eyvallah Üzerine..

“Eyvallah”ın yukarıda geçen manasıyla beraber tasavvuftaki ıstılâhî sahasını mülahaza edersek bu gerçek daha bariz bir hal alacaktır ‘Hakla kabul ettik, haktandır’ manasını ihtiva ettiğinden eyvallah, sufîyyede hemen hemen her halde zikredilir, bir virddir adeta “Her tecelli eden, mademki Cenab-ı Hakk’ın takdiri ve muradıyladır, o halde hakla kabul ettik, eyvallah Şu anda anlayabildiğime, yahut sonra idrak edeceğim irfana şimdiden eyvallah Güzel-çirkin diye tavsif ettiğimiz velakin hepsinde gizli ve aşikar olan hikmete gördüğüm görmediğim esrar-ı ilahiyeye eyvallah”

Eyvallah çok sevdiğim bir söz ve sıkda kullanırım çok güzel bir anlamı varmış tassavvufende


“Eyvallah”ın ruhuna nüfuz edebilirsek içinde samimi bir tasdik havası barındığını fark edebiliriz Samimi, içten kabulleniş ancak muhabbetle olur Zaten din de bu muhabbetin tesiri içindir