Yalnız Mesajı Göster

Yunus Emre Ve Mevlananın Karşılıklı Konuşmaları

Eski 08-06-2012   #1
Prof. Dr. Sinsi
Varsayılan

Yunus Emre Ve Mevlananın Karşılıklı Konuşmaları




Yunus Emre ve Mevlananın Karşılıklı Konuşmaları





Mevlana dervişleriyle yaptığı sohbeti bitirdikten sonrabir derviş telaşla odaya girdi ve heyecanlauzaklardan gelen genç birisinin kendisini ısrarla görmek istediğini haber verdi

Mevlana '' Buyursun bakalım '' diye izin verdi

İçeriye orta boylucübbesizkülahsız ve sakalsızçok sade giyinimli bir delikanlı girdi

Mevlana yerinden adeta bir ok gibi fırladıBu zatı mana aleminden tanıyorduBukendisi gibi çağlara damgasını vuracak yiğit bir HAKK aşığı olan Yunus Emre idi

Heyecan ve hasretle kucaklaştılar

Odadaki dervişler bu samimi karşılamaya bir anlam verememiştiama ortamın manevi yükünün yoğunlaştığını anlamakta zorlanmadılar


Daha sonra Mevlana ve Yunus Emre Karşılıklı Dini Şiirler SöyledilerBir Mevlana SöylüyorBir Yunus Emre Söylüyor Dervişlerde onları hayranlıkla izliyordu


Yunus Emre ve Mevlana birbirini özleyen iki kardeş gibi yan yana oturdularMevlana sordu ;

- Pek güzel Pek Sade giyinmişsinizÜzerinizde hırkanız bile yok üşümezmisiniz ?

Yunus Emre şiirle karşılık verdi ;

Dervişlik dedikleri hırka ile taç değil
Gönlün derviş eyleyenhırkaya muhtaç değil


Mevlana beğendiğini belli eden bir hareket yaptıVe yine sordu ;

- Pek doğru söylersinizNasılsınız iyimisiniz ? Nelerle meşgulsünüz ? Ne yapar ne eylersiniz ?

Yunus Emre yine şiirle karşılık verdi ;

Adımız miskindir bizimdüşmanımız kindir bizim
Biz kimseye kin tutmazuzkamu alem birdir bize
Ben gelmedüm dava içinbenim işum sevi içün
Dostun evi gönüllerdirgönüller yapmağa geldüm !

Mevlana Yunus Emre'ye Sordu;
-Biz dervişlerimize Tevhid'i öğretirken '' Bir elma iki ayna '' demiştikSiz ne dersiniz ?

Yunus Emre cevap verdi;

Tevhid imiş cümle alem
Tevhidi bilendir adem
Bu tevhidi inkar eden
Öz canına düşman imiş

MevlanaYunus Emre'nin bir süre dergahta kalmasını istiyordu

-'' Evet davetimizi kabul buyurursanızçok memnun kalacağızHemde size yazdığımız 6 ciltlik Mesneviyi okurduk'' dedi

Yunus Emre kalktı kapıya doğru yönelirken ilk kez şiirsiz konuştu;

-Ne kadar uzun yazmışsınız ! Çok emek ve gayret sarfetmişsinizBize kalsaydı aynen şunu söylerdik ;

'' Ete Kemiğe BüründümYunus Diye Göründüm ''

Yunus Emre Kapıdan hızla çıkıp gözden kayboldu

Alıntı Yaparak Cevapla