ﷲ... Vesile-İ Âşk' Tır İnsan, Gaye-İ Âşk' Tır Allah ...ﷲ

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-06-2012

ﷲ Vesile-i ÂŞK' tır insan, Gaye-i ÂşK' tır ALLAH ﷲ

Vesile-i Aşk

Aşk ne zaman, ne de mekân arar

İlle de mekân derseniz kalbim derim Zaman ise; geldiği andır

O gelmeden hissettirir kendini, olaylarla belli eder geleceğini

Sanki geleceğini bilir gibi beklerim onu
Bir hassasiyet bir durgunluk başlar yüreğimde, fırtına öncesindeki sessizlik gibi bir sükûn kaplar etrafımı
Sanki bir şeyleri hisseder ama ne olduğunu kestiremem bir türlü İşte o an aşk kapıdadır, içeri girmek için davet bekler benden

Ben aşkı bilsem de O’nun kadar aşkı hiç kimse bilemez
O sevenlerin en sevenidir, çünkü aşkı yaratan O’dur
O aşkın ta kendisidir Sevmeseydi zaten yaratmazdı beni

O, istenmeyi istemeseydi, istemeyi içime vermezdi
O sevilmeyi ister, o istenmeyi bekler Ve yine insanla ayna tutar insana

Aslında aynada o dur, sevgide o dur, aşk da odur O benim kapıma gelen deli sevdamdır

“İnsan benim sırrımdır Ben insanın sırrıyım ”der

Sır nedir?
Aslında aşktır kâinattaki en büyük sır
Sev der, çok sev ama en çok beni sev
Sevdirir birleştirmez, gösterir yaklaştırmaz, özletir hasret bırakır, âşık eder kavuşturmaz

Zaten kavuşsa adı aşk olmaz Yan ama tutuşma der, tutuşacaksan sadece benim için tutuş

Bir baş eğmezliktir insanın hayata karşı hırçınlığı
Ve kendini bildiği andan itibaren aşkı arar
Kâinattaki her şey onu arayıştır aslında, onu keşfetmek üzere programlanmıştır hayat

Her şeye rağmen AŞK tektir

Gecelerce yıldızların parıltısını seyredersiniz, ne güzel, ne ulaşılmazdır onların ışığı
Ama onlarda güneşten alırlar parlaklıklarını Güneşi seyredemezsiniz gözleriniz kamaşır

Gaye-i ışıktır güneş, vesile-i ışıktır yıldızlar, güneşi yansıtırlar
Vesile-i aşktır insan, gaye-i aşktır ALLAH

Ve perde-i aşktır insanı sevmek İnsanla perdeler kendini hasret bırakır, özletir, göstermez

Aşk-ı dünyevidir insan ve Aşk-ı uhrevidir ALLAH

O kulunun kalbine nazar etmeye görsün, kıvılcımı yaktı mı artık hiç kurtuluşunuz yoktur
O yarattığı kulunu sevdirerek yaklaştırır kendine
Sevgilinin zatında aslında kendi nuru vardır

Seven O’nu sever, isteyen O’nu ister, özleyen O’nu özler Peşinden koştuğumuz da O, kavuşmak istediğimizde O, sarılmak istediğimizde O’dur

AŞK; tekdir Aslında en büyük lütuftur bu kulunun kalbine koyduğu ateş

“Her göz etmez fark, İşitmez her kulak,
Saklı olmaz birbirinden CAN ve TEN

Canı görmek için izin yok ki bil ki sen

Bir ateştir, yel değildir ney sesi;
Kim ki ateşsizdir; Yok olsun böylesi ” der Mevlana

İşte bu yangınla gelir kul O’na
Mucibince amel ederse dünyevi aşktan uhrevi aşka geçiverir
Aslında Mecnun’a Leyla’dan tecelli eden de O’nun aşkının nurudur

Ama O kalbe kendi sevgisinden daha şiddetli bir sevginin girmesine müsaade eder mi hiç?

Kulunu kullanır, gönlüne lezzet tat verir
Güllerin kokusunu gül kokusuyla duyurur, bülbüllerin sesini dinletir, şakayıkların renklerini gösterir, fark ettirir hayatı, aldığı soluğu hissettirir

Sonsuz sevgi pınarından su içirir Sevmeyi böyle öğretir kuluna Sevince İlkbahar olur Sonbaharlar âşıklara
Ve aşkı insana insanla efsane eder ve aşığı aşka müptela eder

Leylalar Mecnunlar, Yusuflar Züleyhalar, Ferhatlar Şirinler ve daha nice efsaneler bu aşkla ona erdiler Anne sevgisi, eş sevgisi, kardeş sevgisi, evlat sevgisi, sevgili sevgisi hepsi birdir Hepsi tek pınardan beslenir

Çünkü sevgi tektir Bilmeden Allah’ı sevmektir âşık olmak, işte budur aşka mecaz katmak O zatını kulunda gizler görünmez, ama O kulunu görür O bilir, o çok sevdiği kulunun bir gün kendine âşık olacağını da bilir

Bu aşkla Mahmut Hüdai-ye kadılığı bıraktırır İbrahim Ethem’i atlas yorganından çıkartır Bişr-i Hafî’ye bütün varlığını tükettirir Niyazi-i Mısri’ye mum yaptırıp sattırır Ferhat’a dağları deldirir, aşığa acı çektirir

Âşık sadece sever, o sevmeyi sever ve “Seni seviyorum” demeyi sever

Âşık aşka âşıktır, âşık aslında Sana âşıktır
Aşk tektir, bende tek Seni sevdim kulun zatında
alıntı

08-06-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	ﷲ... Vesile-İ Âşk' Tır İnsan, Gaye-İ Âşk' Tır Allah ...ﷲ ﷲ Vesile-i ÂŞK' tır insan, Gaye-i ÂşK' tır ALLAH ﷲ Vesile-i Aşk Aşk ne zaman, ne de mekân arar İlle de mekân derseniz kalbim derim Zaman ise; geldiği andır O gelmeden hissettirir kendini, olaylarla belli eder geleceğini Sanki geleceğini bilir gibi beklerim onu Bir hassasiyet bir durgunluk başlar yüreğimde, fırtına öncesindeki sessizlik gibi bir sükûn kaplar etrafımı Sanki bir şeyleri hisseder ama ne olduğunu kestiremem bir türlü İşte o an aşk kapıdadır, içeri girmek için davet bekler benden Ben aşkı bilsem de O’nun kadar aşkı hiç kimse bilemez O sevenlerin en sevenidir, çünkü aşkı yaratan O’dur O aşkın ta kendisidir Sevmeseydi zaten yaratmazdı beni O, istenmeyi istemeseydi, istemeyi içime vermezdi O sevilmeyi ister, o istenmeyi bekler Ve yine insanla ayna tutar insana Aslında aynada o dur, sevgide o dur, aşk da odur O benim kapıma gelen deli sevdamdır “İnsan benim sırrımdır Ben insanın sırrıyım ”der Sır nedir? Aslında aşktır kâinattaki en büyük sır Sev der, çok sev ama en çok beni sev Sevdirir birleştirmez, gösterir yaklaştırmaz, özletir hasret bırakır, âşık eder kavuşturmaz Zaten kavuşsa adı aşk olmaz Yan ama tutuşma der, tutuşacaksan sadece benim için tutuş Bir baş eğmezliktir insanın hayata karşı hırçınlığı Ve kendini bildiği andan itibaren aşkı arar Kâinattaki her şey onu arayıştır aslında, onu keşfetmek üzere programlanmıştır hayat Her şeye rağmen AŞK tektir Gecelerce yıldızların parıltısını seyredersiniz, ne güzel, ne ulaşılmazdır onların ışığı Ama onlarda güneşten alırlar parlaklıklarını Güneşi seyredemezsiniz gözleriniz kamaşır Gaye-i ışıktır güneş, vesile-i ışıktır yıldızlar, güneşi yansıtırlar Vesile-i aşktır insan, gaye-i aşktır ALLAH Ve perde-i aşktır insanı sevmek İnsanla perdeler kendini hasret bırakır, özletir, göstermez Aşk-ı dünyevidir insan ve Aşk-ı uhrevidir ALLAH O kulunun kalbine nazar etmeye görsün, kıvılcımı yaktı mı artık hiç kurtuluşunuz yoktur O yarattığı kulunu sevdirerek yaklaştırır kendine Sevgilinin zatında aslında kendi nuru vardır Seven O’nu sever, isteyen O’nu ister, özleyen O’nu özler Peşinden koştuğumuz da O, kavuşmak istediğimizde O, sarılmak istediğimizde O’dur AŞK; tekdir Aslında en büyük lütuftur bu kulunun kalbine koyduğu ateş “Her göz etmez fark, İşitmez her kulak, Saklı olmaz birbirinden CAN ve TEN Canı görmek için izin yok ki bil ki sen Bir ateştir, yel değildir ney sesi; Kim ki ateşsizdir; Yok olsun böylesi ” der Mevlana İşte bu yangınla gelir kul O’na Mucibince amel ederse dünyevi aşktan uhrevi aşka geçiverir Aslında Mecnun’a Leyla’dan tecelli eden de O’nun aşkının nurudur Ama O kalbe kendi sevgisinden daha şiddetli bir sevginin girmesine müsaade eder mi hiç? Kulunu kullanır, gönlüne lezzet tat verir Güllerin kokusunu gül kokusuyla duyurur, bülbüllerin sesini dinletir, şakayıkların renklerini gösterir, fark ettirir hayatı, aldığı soluğu hissettirir Sonsuz sevgi pınarından su içirir Sevmeyi böyle öğretir kuluna Sevince İlkbahar olur Sonbaharlar âşıklara Ve aşkı insana insanla efsane eder ve aşığı aşka müptela eder Leylalar Mecnunlar, Yusuflar Züleyhalar, Ferhatlar Şirinler ve daha nice efsaneler bu aşkla ona erdiler Anne sevgisi, eş sevgisi, kardeş sevgisi, evlat sevgisi, sevgili sevgisi hepsi birdir Hepsi tek pınardan beslenir Çünkü sevgi tektir Bilmeden Allah’ı sevmektir âşık olmak, işte budur aşka mecaz katmak O zatını kulunda gizler görünmez, ama O kulunu görür O bilir, o çok sevdiği kulunun bir gün kendine âşık olacağını da bilir Bu aşkla Mahmut Hüdai-ye kadılığı bıraktırır İbrahim Ethem’i atlas yorganından çıkartır Bişr-i Hafî’ye bütün varlığını tükettirir Niyazi-i Mısri’ye mum yaptırıp sattırır Ferhat’a dağları deldirir, aşığa acı çektirir Âşık sadece sever, o sevmeyi sever ve “Seni seviyorum” demeyi sever Âşık aşka âşıktır, âşık aslında Sana âşıktır Aşk tektir, bende tek Seni sevdim kulun zatında alıntı