Dua’Nin Manasi Ve Hikmeti Nedir?

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-06-2012

[ı]dua konusunda üstad bediüzamanın şu tesbitleri çok önemlidir:

“hem dua bir ubudiyettir

Ubudiyet ise semereleri uhreviyedir

Dünyevî maksatlar ise o nevi dua ve ibadetin vakitleridir

O maksatlar gayeleri değil

Meselâ: Yağmur namazı ve duası bir ibadettir

Yağmursuzluk o ibadetin vaktidir

Yoksa o ibadet ve o dua yağmuru getirmek için değildir

Eğer sırf o niyet ile olsa; o dua o ibadet hâlis olmadığından kabule lâyık olmaz

Nasıl ki güneşin gurubu akşam namazının vaktidir

Hem güneş'in ve ay'ın tutulmaları küsuf ve husuf namazları denilen iki ibadet-i mahsusanın vakitleridir

Yani gece ve gündüzün nurani âyetlerinin perdelenmesiyle bir azamet-i ilahiyeyi ilâna medar olduğundan cenabı hak ibadını o vakitte bir nevi ibadete davet eder

Yoksa o namaz (açılması ve ne kadar devam etmesi müneccim hesabıyla muayyen olan) ay ve güneş'in husuf ve küsuflarının inkişafları için değildir

Aynı onun gibi; yağmursuzluk dahi yağmur namazının vaktidir

Ve belaların istilası ve muzır şeylerin tasallutu bazı duaların mahsus vakitleridir ki; insan o vakitlerde aczini anlar dua ile niyaz ile kadîr-i mutlak'ın dergâhına iltica eder

Eğer dua çok edildiği halde belalar def' olunmazsa denilmeyecek ki: "dua kabul olmadı

"

belki denilecek ki: "duanın vakti kaza olmadı

"

eğer cenab-ı hak fazl u keremiyle belayı ref' etse; nurun alâ nur

O vakit dua vakti biter kaza olur

Demek duâ bir sırr-ı azîm-i ubudiyettir

(dua kulluğun azim bir sırrıdır) belki ubudiyetin ruhu hükmündedir

Ubudiyet ise hâlisen livechillah olmalı

Yalnız aczini izhar edip dua ile ona iltica etmeli

Rububiyetine karışmamalı

Tedbiri ona bırakmalı

Hikmetine itimat etmeli

Rahmetini ittiham etmemeli

Evet hakikat-ı halde âyât-ı beyyinatın beyanıyla sabit olan: Bütün mevcudat her birisi birer mahsus tesbih ve birer hususî ibadet birer has secde ettikleri gibi;

bütün kâinattan dergâh-ı ilahiyeye giden bir duadır

Ya istidat lisanıyladır

(bütün nebatatın duaları gibi ki; her biri lisan-ı istidadıyla feyyaz-ı mutlaktan bir suret talep ediyorlar ve esmasına bir mazhariyet-i münkeşife istiyorlar

)

veya ihtiyacı fıtrî lisanıyladır

(bütün zîhayatın iktidarları dâhilinde olmayan zaruri ihtiyaçları için dualarıdır ki; her birisi o ihtiyacı fıtrî lisanıyla cevvad-ı mutlaktan idame-i hayatları için bir nevi rızk hükmünde bazı metalibi istiyorlar

)

veya lisan-ı ızdırarıyla bir duadır ki: Muztar kalan her bir zîruh; kat’î bir iltica ile dua eder bir hâmi-i meçhulüne iltica eder belki rabb-ı rahîmine teveccüh eder

Bu üç nevi dua bir mani olmazsa daima makbuldür

”[/ı]

08-06-2012	#3
Prof. Dr. Sinsi	Dua’Nin Manasi Ve Hikmeti Nedir? [ı]dua konusunda üstad bediüzamanın şu tesbitleri çok önemlidir: “hem dua bir ubudiyettir Ubudiyet ise semereleri uhreviyedir Dünyevî maksatlar ise o nevi dua ve ibadetin vakitleridir O maksatlar gayeleri değil Meselâ: Yağmur namazı ve duası bir ibadettir Yağmursuzluk o ibadetin vaktidir Yoksa o ibadet ve o dua yağmuru getirmek için değildir Eğer sırf o niyet ile olsa; o dua o ibadet hâlis olmadığından kabule lâyık olmaz Nasıl ki güneşin gurubu akşam namazının vaktidir Hem güneş'in ve ay'ın tutulmaları küsuf ve husuf namazları denilen iki ibadet-i mahsusanın vakitleridir Yani gece ve gündüzün nurani âyetlerinin perdelenmesiyle bir azamet-i ilahiyeyi ilâna medar olduğundan cenabı hak ibadını o vakitte bir nevi ibadete davet eder Yoksa o namaz (açılması ve ne kadar devam etmesi müneccim hesabıyla muayyen olan) ay ve güneş'in husuf ve küsuflarının inkişafları için değildir Aynı onun gibi; yağmursuzluk dahi yağmur namazının vaktidir Ve belaların istilası ve muzır şeylerin tasallutu bazı duaların mahsus vakitleridir ki; insan o vakitlerde aczini anlar dua ile niyaz ile kadîr-i mutlak'ın dergâhına iltica eder Eğer dua çok edildiği halde belalar def' olunmazsa denilmeyecek ki: "dua kabul olmadı" belki denilecek ki: "duanın vakti kaza olmadı" eğer cenab-ı hak fazl u keremiyle belayı ref' etse; nurun alâ nur O vakit dua vakti biter kaza olur Demek duâ bir sırr-ı azîm-i ubudiyettir (dua kulluğun azim bir sırrıdır) belki ubudiyetin ruhu hükmündedir Ubudiyet ise hâlisen livechillah olmalı Yalnız aczini izhar edip dua ile ona iltica etmeli Rububiyetine karışmamalı Tedbiri ona bırakmalı Hikmetine itimat etmeli Rahmetini ittiham etmemeli Evet hakikat-ı halde âyât-ı beyyinatın beyanıyla sabit olan: Bütün mevcudat her birisi birer mahsus tesbih ve birer hususî ibadet birer has secde ettikleri gibi; bütün kâinattan dergâh-ı ilahiyeye giden bir duadır Ya istidat lisanıyladır (bütün nebatatın duaları gibi ki; her biri lisan-ı istidadıyla feyyaz-ı mutlaktan bir suret talep ediyorlar ve esmasına bir mazhariyet-i münkeşife istiyorlar) veya ihtiyacı fıtrî lisanıyladır (bütün zîhayatın iktidarları dâhilinde olmayan zaruri ihtiyaçları için dualarıdır ki; her birisi o ihtiyacı fıtrî lisanıyla cevvad-ı mutlaktan idame-i hayatları için bir nevi rızk hükmünde bazı metalibi istiyorlar) veya lisan-ı ızdırarıyla bir duadır ki: Muztar kalan her bir zîruh; kat’î bir iltica ile dua eder bir hâmi-i meçhulüne iltica eder belki rabb-ı rahîmine teveccüh eder Bu üç nevi dua bir mani olmazsa daima makbuldür”[/ı]