‘Senin Hayrın Buysa...’

Ne Ekersen Onu Biçersin


Şeyh Sadi Şirâzî “Bostan” adlı meşhur kitabında şöyle anlatıyor:


Gaddarlığıyla ünlü bir köy ağası bir kuyuya düşmüştü Sabahlara kadar yalvarıp yakardı, inleyip sızladı


Derken, adamın biri gelip tepesine bir taş yükledi ve şöyle dedi:


– Sen kaç kişinin feryadına yetiştin ki can kurtaracak adam arıyorsun? Sürekli alçaklık, namertlik tohumları ektin, bugün harman vakti geldi Bak bakalım eline ne geçti Senin elinden yaralı gönüller inlerken senin yarana kim merhem olur? Bizim için sürekli kuyu kazıyordun, sonunda kazdığın kuyuya kendin düştün


Halk içinde kuyu kazan iki tip insan vardır Biri güzel huyludur, hayır sahibidir, insanların içini serinletmek ister Öbürü kötü nam salmıştır, insanların oraya yuvarlanmasını ister


Yaramaz kişiler iyilik ummasın Ilgın ağacının meyvesi asla üzüm olmaz


Güzün tarlasına arpa eken, hasat zamanı buğday çekeceğini ummasın Ne kadar da emek çeksen zakkum ağacından meyve alamazsın Kardeşim, ne ekersen onu biçersin”