Yüz Dinar

Yüz dinardan başka bir şeyi olmayan bir adam vardı Bayram yaklaştığında, dostlarından biri ona mektub yazıp:


“Bayram geldi, ama çocukların ihtiyâcını görecek hiçbir şeyimiz yok” diyerek bir şeyler istedi Bunun üzerine o zât, yanında bulunan yüz dinarı bir keseye koyup ağzını da mühürleyerek arkadaşına gönderdi Kese adama ulaştıktan bir müddet sonra, ona da başka bir dostundan yazı geldi O da elinin daraldığını ifadeyle bayramdaki ihtiyaçları için kendisine yardım etmesini istiyordu Adam kendisine gelen keseyi olduğu gibi bu arkadaşına gönderdi


Keseyi ilk gönderen kişi, elinde bir şey kalmadığından, o da başka bir arkadaşına mektup yazdı Bu zât ise, dinarların ulaştığı üçüncü kişiydi O da elindeki keseyi mührüyle birlikte dostuna gönderdi Para kesesini alan adam, bunun kendi gönderdiği kese olduğunu görünce çok şaşırdı Paraları yanına alarak dostuna gitti:


“–Bana gönderdiğin bu kesenin durumu nedir?” diye sordu


O da durumu anlattı Meselenin anlaşılması üzerine adam:


“–Haydi, diğer arkadaşımızın yanına gidiyoruz” dedi


Keseyi alıp beraberce diğer arkadaşlarının yanına gittiler, aralarında konuştular ve keseyi açarak içindeki parayı paylaştılar

(Hatîb Bağdâdî, Târihu Bağdâd, XIV, 282)