Şeyh Şâmil'in Yaralanması

Kafkasya'da, Gimri Muharebesi'nde, bağrına zâlim bir Rus süngüsü saplanan Kafkas Kartalı Şeyh Şâmil,
büyük bir soğukkanlılıkla bir ucu sırtından görünen süngüyü çıkarıp attı Bir yanda canından çok sevdiği İmam Gazi Muhammed'in şehâdeti,
bir yanda da bağrına saplanan süngü, Şeyh Şâmil'i yaralı bir arslan hâline getirmişti
Sol elindeki kılıç her vuruşunda birkaç Rus kâfirini yere seriyordu
Korkudan gözleri yuvalarından fırlayan Ruslar, kaçacak delik arıyorlardı
Şâmil, akşamın karanlığına karışıp gitmişti Şâmil'in yaralandığını gören Gimri Câmiî müezzini Şâmil'i takip edip,
karanlık iyice bastırdığında onu bir mağaraya götürdü
Müezzin Mehmet Ali'den durumu öğrenen Şeyh Şamil'in kayınpederi Abdülaziz Efendi hemen yola çıktı
Dağıstan'ın en meşhur cerrahlarından birisi idi Birkaç gün mağarada kalarak Şeyh Şâmil'i şifalı otlardan hazırladığı ilâçlarla tedâvi etti
Ancak bu tedâvinin daha uzun bir süre devam etmesi lâzımdı
Şeyh Şâmil'i, Unsokul Köyü'ne getirdiler
Tedâviler aralıksız sürüyordu
Tam 25 gün sonra Şeyh Şâmil komadan çıktı
Gözlerini ilk açtığı an başucundan hiç ayrılmayan annesini gördü
Annesine ilk sözleri şu oldu:

"Anacığım! Namazımın vakti geçti mi?"