Azrail, O'nun Söylediğinden De Güzelmiş

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-04-2012

S

A--

--------SERAP

AZRAİL ONUN SÖYLEDİĞİNDENDE GÜZELDİ

__Serap

Dünya hayatının en çetin imtihanlarından biri de, gerçeğe yaklaşmaktan çekilen zorluklardır

Çünkü beyinlerimiz maddi olaylarla yıkanmış, gözler görmediğine inanmaz olmuş, bu yüzden de duâlarımız bile samimiyetini kaybetmiştir

Aslında her insan, başta rüya gerçeği olmak üzere bir çok kere madde ötesindeki esintileri farkeder

Veya birçok kere madde ötesinden yansıyan mânâ gücünün varlığına şahit olur

Fakat kuvvetli bir imâna sahip olmayan insan, madde ötesi gerçekleri nefsin ve şeytanın tesiri ile ya görmezlikten gelir, ya da "tesadüf" der geçer

Ben, 40 yıllık bir kanser uzmanı olarak maddeyi aşan sayısız olayla karşılaştım ve bunları, o olaya şahit olanlarla birlikte belgeleyerek özel bir arşiv yaptım

Bunlardan 1976 yılında yaşanmış olan bir olayı size nakletmek istiyorum

Kanser hastanesinde başhekimken Serap adında genç bir hanım hastam vardı

Bu hastam göğüs kanserine yakalanmış ve tedavi için yurtdışına gitmek istemesine rağmen, bazı formaliteler sebebiyle o imkânı bulamamıştı

Serab&#39;ı özel bir ilgiyle bizzat ben tedavi altına aldım

Ve kısa bir süre sonra da Allah&#39;ın izniyle iyileştiğini gördüm

Ancak Serab&#39;ın da bütün diğer kanserliler gibi ilk 5 yıllık süreyi çok dikkatli geçirmesi gerekiyordu

Bir iş kadını olan Serap, 4 yıl kadar sonra bir ihale için İzmir&#39;e gitmek istedi

Kış aylarında olduğumuz için uçakla gitmesi şartıyla kabul ettim

Maalesef bilet bulamamış ve benden habersiz bindiği otobüsün kaza geçirmesi üzerine 6 saat karda mahsur kalmış

Dönüşünden kısa bir süre sonra kanser, kemik ve akciğerine yayıldı

Serap, bacak kemiklerindeki metaaz dolayısıyla yürüyemez hale gelirken, hastalığın akciğerindeki tezahürü sebebiyle de devamlı olarak oksijen hastalığın akciğerindeki tezahürü sebebiyle de devamlı olarak oksijen cihazı kullanıyor ve söylediği her kelimeden sonra ağzını o cihaza yapıştırarak nefes almak zorunda kalıyordu

Evine gittiğim gün, yine güçlükle konuşarak:

-"Doktor bey, dedi

Ben size

dargınım

"

-"Niçin?" diye sordum

-"Siz

dindar

bir

insanmışsınız

niçin

bana

da, Allah&#39;ı

ölümü

ve âhireti

anlatmıyorsunuz?"

Dini inançlarının çok zayıf olduğunu bildiğim için, bu teklifi karşısında oldukça şaşırmıştım

O&#39;nu üzmemeye çalışarak:

-"Doktorlara ulaşmak kolaydır dedim

Parayı bastırdın mı istediğine tedavi olursun

Ancak iman tedavisi için gönülden istek duymalısın

"

Konuşmaya mecâli olmadığından "Ben o isteği duyuyorum" mânâsında başını salladı

Artık ümitsiz bir tıbbi tedavinin yanısıra, ebedi hayatın ve saadetin reçetesi olan imân derslerimiz başlamış ve son günlerini yaşayan Serap için bu dersler "hızlandırılmış öğretime" dönmüştü

Anlattığı imân hakikatlerini bütün ruhuyla meczediyor ve arada bir soru soruyordu

Vefatına bir hafta kadar kala:

-"Doktor bey, dedi

Ben

ölürken

ne

söylemeliyimş"

-"Senin durumun çok özel" dedim

Kelime-i şehadet sana uzun gelir

O ânı farkedince Muhammed (s

a

s

) sana yeter"

O haliyle tebessüm ederek yine başını salladı

Çok ıstırabı olduğu için Serab&#39;a sürekli morfin yapıyor ve O&#39;nu uyutmaya çalışıyorduk

Ben, bir iş seyahati sebebiyle bir müddet ziyaretine gidemedim

Dönüşümde annesi telefon ederek:

-"Serap bir haftadır morfin yaptırmıyor

" dedi

""Sabahlara kadar inliyor ve çok ıstırap çekiyor

"

Hemen eve gittim ve iğne yaptırmamasının sebebini sordum

Aldığım cevabı hâlâ unutamıyor ve hatırladıkça ürperiyorum

-"Ya morfinin tesiriyle ölüme uykuda yakalanır ve son nefeste "Muhammed" diyemezsem?"

İşte Serap, böyle bir hanımdı

Bu arada benden istihareye yatmamı ve eğer birkaç gün daha ömrü varsa, son günü uyanık kalacak şekilde morfin yaptırılmasını rica etti

Ben hiç âdetim olmadığı halde cuma gününe rastlayan o gece istihâreye yattım ve Serab&#39;ın âcizliği hürmetine olacak ki, salı gününe kadar yaşayacağına dair bir işaret sezdim

Ertesi gün O&#39;na:

-"Hiç korkmam!" dedim

"İğneyi vurdurabilirsin

"

Ve Serap, bir veda niteliği taşıyan bu görüşmemizde, son sorusunu sordu:

-"Doktor bey

Azrail

bana

nasıl

görü

necek?"

-"Kızım," dedim

"O bir melek değil miş Hiç merak etme, sana yakışıklı bir prens gibi gelecektir

"

Salı günü Serap&#39;ın ağırlaştığı haberini alınca hemen evine gittim

Ancak vefatına yetişememiştim

Ailesi tam mânâsıyla perişandı

Sadece kendisine uzun müddet bakan dindar bir hanım akrabası ayaktaydı ve beni görünce yanıma gelerek:

-"Doktor bey, biliyor musunuz, bu evde biraz önce bir mûcize yaşandı!" dedi ve devam etti:

- Serap, bir saat kadar önce oksijen cihazını attı ve "yataktan kalkması imkânsız" denmesine rağmen kalkarak abdest aldı, iki rekat namaz kıldı

Bütün ev halkı hayretten donup kaldık

Ve Kelime-i şehadet getirerek vefat etmeden biraz önce de:

-"Doktor bey&#39;e söyleyin, dedi

Azrail, O&#39;nun söylediğinden de güzelmiş!!!"

Onk

Dr

Haluk Nur Baki

08-04-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Azrail, O'nun Söylediğinden De Güzelmiş SA-- --------SERAP AZRAİL ONUN SÖYLEDİĞİNDENDE GÜZELDİ __Serap Dünya hayatının en çetin imtihanlarından biri de, gerçeğe yaklaşmaktan çekilen zorluklardır Çünkü beyinlerimiz maddi olaylarla yıkanmış, gözler görmediğine inanmaz olmuş, bu yüzden de duâlarımız bile samimiyetini kaybetmiştir Aslında her insan, başta rüya gerçeği olmak üzere bir çok kere madde ötesindeki esintileri farkeder Veya birçok kere madde ötesinden yansıyan mânâ gücünün varlığına şahit olur Fakat kuvvetli bir imâna sahip olmayan insan, madde ötesi gerçekleri nefsin ve şeytanın tesiri ile ya görmezlikten gelir, ya da "tesadüf" der geçer Ben, 40 yıllık bir kanser uzmanı olarak maddeyi aşan sayısız olayla karşılaştım ve bunları, o olaya şahit olanlarla birlikte belgeleyerek özel bir arşiv yaptım Bunlardan 1976 yılında yaşanmış olan bir olayı size nakletmek istiyorum Kanser hastanesinde başhekimken Serap adında genç bir hanım hastam vardı Bu hastam göğüs kanserine yakalanmış ve tedavi için yurtdışına gitmek istemesine rağmen, bazı formaliteler sebebiyle o imkânı bulamamıştı Serab&#39;ı özel bir ilgiyle bizzat ben tedavi altına aldım Ve kısa bir süre sonra da Allah&#39;ın izniyle iyileştiğini gördüm Ancak Serab&#39;ın da bütün diğer kanserliler gibi ilk 5 yıllık süreyi çok dikkatli geçirmesi gerekiyordu Bir iş kadını olan Serap, 4 yıl kadar sonra bir ihale için İzmir&#39;e gitmek istedi Kış aylarında olduğumuz için uçakla gitmesi şartıyla kabul ettim Maalesef bilet bulamamış ve benden habersiz bindiği otobüsün kaza geçirmesi üzerine 6 saat karda mahsur kalmış Dönüşünden kısa bir süre sonra kanser, kemik ve akciğerine yayıldı Serap, bacak kemiklerindeki metaaz dolayısıyla yürüyemez hale gelirken, hastalığın akciğerindeki tezahürü sebebiyle de devamlı olarak oksijen hastalığın akciğerindeki tezahürü sebebiyle de devamlı olarak oksijen cihazı kullanıyor ve söylediği her kelimeden sonra ağzını o cihaza yapıştırarak nefes almak zorunda kalıyordu Evine gittiğim gün, yine güçlükle konuşarak: -"Doktor bey, dedi Ben size dargınım" -"Niçin?" diye sordum -"Siz dindar bir insanmışsınız niçin bana da, Allah&#39;ı ölümü ve âhireti anlatmıyorsunuz?" Dini inançlarının çok zayıf olduğunu bildiğim için, bu teklifi karşısında oldukça şaşırmıştım O&#39;nu üzmemeye çalışarak: -"Doktorlara ulaşmak kolaydır dedim Parayı bastırdın mı istediğine tedavi olursun Ancak iman tedavisi için gönülden istek duymalısın" Konuşmaya mecâli olmadığından "Ben o isteği duyuyorum" mânâsında başını salladı Artık ümitsiz bir tıbbi tedavinin yanısıra, ebedi hayatın ve saadetin reçetesi olan imân derslerimiz başlamış ve son günlerini yaşayan Serap için bu dersler "hızlandırılmış öğretime" dönmüştü Anlattığı imân hakikatlerini bütün ruhuyla meczediyor ve arada bir soru soruyordu Vefatına bir hafta kadar kala: -"Doktor bey, dedi Ben ölürken ne söylemeliyimş" -"Senin durumun çok özel" dedim Kelime-i şehadet sana uzun gelir O ânı farkedince Muhammed (sas) sana yeter" O haliyle tebessüm ederek yine başını salladı Çok ıstırabı olduğu için Serab&#39;a sürekli morfin yapıyor ve O&#39;nu uyutmaya çalışıyorduk Ben, bir iş seyahati sebebiyle bir müddet ziyaretine gidemedim Dönüşümde annesi telefon ederek: -"Serap bir haftadır morfin yaptırmıyor" dedi ""Sabahlara kadar inliyor ve çok ıstırap çekiyor" Hemen eve gittim ve iğne yaptırmamasının sebebini sordum Aldığım cevabı hâlâ unutamıyor ve hatırladıkça ürperiyorum -"Ya morfinin tesiriyle ölüme uykuda yakalanır ve son nefeste "Muhammed" diyemezsem?" İşte Serap, böyle bir hanımdı Bu arada benden istihareye yatmamı ve eğer birkaç gün daha ömrü varsa, son günü uyanık kalacak şekilde morfin yaptırılmasını rica etti Ben hiç âdetim olmadığı halde cuma gününe rastlayan o gece istihâreye yattım ve Serab&#39;ın âcizliği hürmetine olacak ki, salı gününe kadar yaşayacağına dair bir işaret sezdim Ertesi gün O&#39;na: -"Hiç korkmam!" dedim "İğneyi vurdurabilirsin" Ve Serap, bir veda niteliği taşıyan bu görüşmemizde, son sorusunu sordu: -"Doktor bey Azrail bana nasıl görünecek?" -"Kızım," dedim "O bir melek değil miş Hiç merak etme, sana yakışıklı bir prens gibi gelecektir" Salı günü Serap&#39;ın ağırlaştığı haberini alınca hemen evine gittim Ancak vefatına yetişememiştim Ailesi tam mânâsıyla perişandı Sadece kendisine uzun müddet bakan dindar bir hanım akrabası ayaktaydı ve beni görünce yanıma gelerek: -"Doktor bey, biliyor musunuz, bu evde biraz önce bir mûcize yaşandı!" dedi ve devam etti: - Serap, bir saat kadar önce oksijen cihazını attı ve "yataktan kalkması imkânsız" denmesine rağmen kalkarak abdest aldı, iki rekat namaz kıldı Bütün ev halkı hayretten donup kaldık Ve Kelime-i şehadet getirerek vefat etmeden biraz önce de: -"Doktor bey&#39;e söyleyin, dedi Azrail, O&#39;nun söylediğinden de güzelmiş!!!" Onk Dr Haluk Nur Baki