Beyitler

Aynaya bakın




Seyyid Muhammed Salih, âlim ve evliya zat


Bir gün, talebesine şöyle etti nasihat:




(Biliniz ki müslüman, ekmek ve su gibidir


Yani o, herkes için, her an faidelidir




Kâmil bir müslümandan, kötülük sadır olmaz


Zira onun içinde, hiç fenalık bulunmaz




Öyle olmalıdır ki hakiki bir müslüman,


Hiç kimse görmemeli ondan zarar ve ziyan




Öyle uzuvlardır ki, yani bu (el) ve (dil)ler,


Hem hayr'a, hem de şerre alet olabilirler




Dil ile, kimi eder faideli nasihat


Kimi de, aynı dille kulları eder ifsat




Kimi el, yazı yazıp, islama kuvvet verir


Kimi el de, yazıyla, küfrü kuvvetlendirir




Çok mühim uzuvdur ki, hele dil, yani lisan,


Ona, diğer uzuvlar yalvarırlar her zaman




Derler ki: Ne olursun, bulunma günah işte


Biz de, senin yüzünden yanmayalım ateşte)




Bir gün de buyurdu ki: (Yapmayın asla şunu


Sorup araştırmayın, kimsenin kusurunu




Gayriyi bırakın da, dönün siz kendinize


Bir aynaya bakın da, iğrençlik gelsin size




Ayna’dan kastettiğim, bu aynalar değildir


Bize, iç halimizi gösteren (âlimler)dir




Zira onlar, islama uydurur ef’alini


Görür, onlara bakan, kendi bozuk halini




Onların işlerinde, olmaz hem hata, kusur


Ona bakan, kendini çirkin ve iğrenç bulur




Böyle kâmil bir kişi, bulunmuyorsa eğer,


Onların kitabı da, ayna’dır hepsi birer




Bir islam âliminin, okuyan eserini,


Görür açık olarak, kötü fiillerini




Bakar ki çoğu işi, uzak islam dininden


O hallerini görüp, nefret eder kendinden




Yani bu din, kendini beğenmemek dinidir


Gerçek mümin, kendini günahkâr, kötü bilir




Diğer müslümanları, üstün bilir kendinden


Kurtulmaya uğraşır, o kötü hallerinden




Zira iyi bilir ki, bir nefis var içinde


Onu yakmak istiyor, Cehennem ateşinde




O, en büyük düşmandır, ilahlık dava eder


Yoktur bu yeryüzünde bir mahluk ondan beter




İzzet-i nefis sözü, çok yanlıştır malesef


Böyle alçak nefiste, ne arar izzet, şeref




Bu babta buyurdu ki Allahü azimüşşan:


(Nefsine düşmanlık et, çünkü o, bana düşman)




Hepimizin içinde mevcut iken bu nefis,


Biz, nasıl kendimizi üstün görebiliriz?




Onun, iman etmesi lazımdır ki evvela,


İnsan, ancak o zaman olur üstün ve a’la
)