Anne Serçenin Merhameti -

salih_x´isimli üyeden Alıntı

Bir gün Efendimiz (sav) arkadaşlarıyla sıcak soğuk demeden dağları tepeleri aşarak Allah’ın dinini yaymak için yolculuğa çıkmışlardı Bir kısmının binecek atı veya devesi bile yoktu Çoğunun giyecek elbisesi, yiyecek yemeği de bulunmuyordu
Suyu bol, ağaçlık bir yer görünce mola verdiler O sırada bazıları etrafı kolaçan ediyordu İçlerinden biri bir kuş yuvası gördü Anne kuş yuvada yoktu, sadece küçücük yavrular vardı Orada bulunan gençlerden biri kuş yavrularından birini tutup Efendimiz’e (sav) göstermek istedi Minik yavru eline alıp sevmeye başladı
Kuşun annesi az sonra geriye döndü Yavrusunu yuvasında bulamayınca ötmeye başladı Yürekleri sızlatan ötüşü dağları, taşları inletiyordu Herkesin hayretten ağzı açık kalmıştı Bu nasıl şefkat ve merhametti! Peygamberimiz ise uzaktan olanları izlemekteydi Arkadaşlarının yanına gelerek, “Siz bu kuşun yavrusunu kurtarmak için yaptıklarına şaşırıyorsunuz değil mi?” diye sordu Orada bulunanlar “Evet Ya Rasulallah” dediler Efendimiz (sav), “Şunu iyice bilin ki sizi yaratan Rabbiniz’in şefkat ve merhameti, şu kuşun yavrularına olan merhametinden kat kat fazladır” Dedi Sonra kuşun serbest bırakılmasını istedi

Alıntıdır…



Bugün Dost FM'deki sohbette dinlemiştim bu Hadis-i Şerifi, çok da hoşuma gitmişti, kardeşim kaç yıl önce paylaşmış, Allah razı olsun ondan

Allahım! Merhametine, Affına muhtacım Ne olur Affına mazhar eyle bizleri