Babaya Mektup

Sen gittin Sırtımı yaslayacak dağ bulamadım
Sen gittin, direğim gitti babam! Omuzlarım dik durmuyor artık
Sen yanımdayken, ruhumun her acıdığında, merhemim olurdun
Sen gittin ilacım da gitti babam Ruhum hep acılarla dolu
Meğer Baba demek, dağ demekmiş Baba demek dayanak demekmiş
Sen yanımdayken ALLAH’tan gayrı korku bilmezdim
Sen gittin… İnsanlar beni korkutuyor artık babam…
Sen varken, dünyam koskocamandı,
Sen gittin dünyaya sığamaz oldum babam
Sen saçlarımı okşadığında, bahar yağmurları yağardı
Şimdi karlar erimez oldu babam
Sen gittin dünya değişti babam