Sevmeden Evlenmek...???

SEVMEDEN EVLENMEK???


Lafa nerden girip, kime açılsa?

Annesi desen; kalbi var

Söyleyeceği şeyden kadına inme iner herhalde

Babasına hiç açılamaz, ortalığı birbirine katar

"Sen bizimle dalga mı geçiyorsun" olabilir en hafif tepkisi


Utana sıkıla kardeşine çıtlatıyor durumu:

"Ben atacağım bu nişanı"

Haber bomba gibi düşüyor aileye


Annesi, babası, kardeşleri, herkes pek bir beğenip seviyor nişanlısını

Birlik olup adama yükleniyorlar

"Nasıl olur da sevemezsin sen bu kızı?" diye çıkışıyorlar

"Onun kadar iyi, onun kadar güzel, onun kadar sana uygun başka birini nasıl bulacağız? Sen önüne gelen nimeti tepiyorsun"


Adam sus pus

Gerçekten önüne gelen nimeti tepiyor mu?

Karışık olan kafası iyiden iyiye karışıyor

Nişanı atarsa nişanlısına haksızlık yapmış olur mu?

Ama kalbinde zerre kadar bir sevgi hissedemiyor

Nişanlısı güzel mi güzel bir kadın olduğu halde

Kendisini çok sevdiğini gördüğü halde

Daha geçenlerde nişanlısının ona aldığı kravata gözü ilişiyor

Onu alırken nişanlısının hayallerini hayal ediyor

Bir kez bile kendini incitmedi nişanlısı


Bir iyilik meleği olan, insanlığından, safiyetinden hiç şüphe taşımadığı nişanlısını ne özlüyor ne de görünce en ufak bir heyecan duyuyor

Bir kere bile arayası gelmiyor

Elinde telefon, kendini zorluyor

Olmuyor

Bir kere daha zorluyor

Arıyor nihayet

Birkaç laf edip kapatmak istiyor bir an önce

Nişanlısıysa uzun uzadıya düğün hazırlıklarını anlatıyor


Adam en sonunda "nikâhta keramet vardır" darbı meselinden keramet umuyor

Ailesi adamın arkadaşlarını devreye sokuyor

Onlar da söz birliği etmiş gibi, evlenince her şeyin düzeleceğini telkin ediyor

Adam bu umuda sarılarak "gönülsüzce" evleniyor


Kurguladığım bu hikâye üç aşağı beş yukarı şöyle devam ediyor:

Bir yıldır beklediği keramet bir türlü gerçekleşmiyor

Adamın kendine yönelik kızgınlığı içinde birikip patlamalara dönüşüyor

Kendini suçlaya suçlaya yiyip bitiriyor

Kalbi bir türlü ısınmıyor karısına adamın

Yalvarıyor, yakarıyor Yaratıcı'ya

Ağlıyor, sızlıyor

Olmuyor


Karısına içinden ne sarılası geliyor, ne şefkat gösteresi

Yanına yaklaşmasından bile hazzetmiyor

Yatakta sırtını dönüp yatıyor


Karısı ağlıyor, ağlıyor, ağlıyor

"Ben sana ne yaptım, aramızda hiçbir sorun yok Neden bana böyle davranıyorsun?" Adam yutkunuyor

"Sana içimde hiç muhabbet yok Hiç olmadı" diyemiyor

Tüm soruları cevapsız bırakıp önüne bakıyor

Bu hikâyede adamın karısına sevgi hissetmeye gayret edip bunu başaramaması normal mi?

Normal, çünkü kadın erkek arasında olan muhabbet iradi değil

Kalpleri birbirine telif eden, kalpleri birbirine açan yalnızca O

Kimse iradesiyle ben şu kadının ya da erkeğin sevgisini kalbime koyacağım diyemez Adamın "Neden karımı sevemiyorum?" diye kendini yiyip bitirmesi bu yüzden kendine yaptığı büyük bir haksızlık

Adamın bir diğer haksızlığı da karısını sevememesi değil, muhabbet beslemediği halde onunla evlenmiş olması

Evlilikte, iki ayrı insanı bir arada tutacak en önemli bağ, kalplerdeki muhabbet ve kişiliğin içine gömülü olan şefkattir

Kadın ya da erkeğin birbirine şefkatini harekete geçirecek olan da kalpteki muhabbettir İnsan başka varlıklara derin bir sevgi hissedemeden şefkat gösterebilir ama iş karı-koca ilişkisine gelince; şefkati üreten muhabbettir


Adamın muhabbeti olmadığından karısına şefkatini de ortaya koyamamaktadır

Adamın ailesi ve arkadaşları "evlenince düzelir" diyerek, onu evliliğe zorlamakla büyük bir hata yapmışlardır

Bu coğrafyada bu hata çok sık işleniyor

Hâlbuki evliliğin sorunları ne düzeltme gücü var ne kuvveti

Evlilik bizatihi sorunlar yumağıdır (bu evliliğin kötü olduğu anlamına gelmez)

Evlilik kadın ve erkeğin kalbine muhabbet koyamaz

Aksine evlilik muhabbetle kaimdir

Sevmeden evlenen kadın ve erkeklerin evlilikten sonra eşlerini sevmeleri çok çok çok düşük bir ihtimaldir

İhtimallere göre hüküm bina edilmez

Bu yazı, bu tür evlilikler yapmış kadın ve erkeklerin ne yapması gerektiğine dair yazılmadı Buna ancak kişilerin kendileri karar verebilir

Ben sadece kadın ve erkeklerin neden eşimi sevemiyorum suçlamalarıyla kendilerine haksızlık ettiklerinin altını çizmek istedim
Bir de "evlenince seversin"in ne boş bir umut olduğunun

Alıntı: Mustafa Ulusoy