Kanatları Kırılmış Kelebek

KANATLARI KIRILMIŞ KELEBEK

En uzak mesafe
iki kafa arasındaki mesafedir

birbirini anlamayan

Çoğunlukla kaçırdığımız bir aşk ihtimalinin ya da biten bir ilişkinin ardından gelir,
“her şey başka türlü olabilirdi” Hem kadere boyun eğiş, hem pişmanlık
İkisi birbiriyle çelişiyor gibi görünse de, ikisi de birbirinden kuşkulu aslında
Ama ikisinin varlığı da fazlasıyla hissediliyor Satır aralarında fısıltılar dolaşıyor sanki,
“evet bu kader, ama değişemez miydi acaba ?”

İhtimal ya, duygularımızdaki buzlanma herhangi bir nedenle çözülmeye başlarsa bir gün,
“değişemez miydi acaba?” sorusu, “değiştiremez miydim acaba?”ya dönüşür ağır ağır
Ve hala yeteri kadar gücümüz kaldıysa şayet, kendimizi izledikçe, yaşamaktan alıkoymuyorsak artık kendimizi
Bu, bizim kurtuluşumuzu sağlayabilir belki
O zaman her şey başka türlü olabilir gerçekten, hiç değilse bundan sonra

Bizi saran kozanın çatırdamaya başladığını duyarız
Bulduğumuz ilk taze çatlaktan dışarıya süzülürüz usulca
Ve bir kelebeğin ömrü, insanların gözüyle bakıldığında çok kısa görünse de,
bir kelebek hayatında zamanın hiçbir anlamı olmadığını öğreniriz
Aslında sadece bir kelebeğe dönüşebilme kabiliyeti taşımayanlar için
‘kısa’ ve ‘yetersiz’ olduğunu anlarız hayatın
Ve ayrıcalıklı anların tadını çıkarırken,
hayatın bize nasıl da cömert davranmaya başladığını fark ederiz

Aksi halde
Aksi halde, nasılsak öyle devam ederiz işte

Ara sıra sonsuz bir sıkıntı kaplar içimizi, bilhassa kaçırdığımız hayatları düşündüğümüzde
Ve ne kadar uzun zamandır “aşk”ın denetimsiz ve keyfi mutluluğuyla uyanmadığımızı hatırladığımızda
Hayatımıza değip geçen en son aşk ihtimali gelir aklımıza
Her şey başka türlü olabilirdi diye düşünürüz

alıntı