08-04-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Uzaktaki Sevgili...
Dinle böceğim, uzun bir seyehate çıkacağım
Hareketimden önce bazı şeyleri söylemek arzusundayım
Hayatta kimse kimseyi anlayamaz, kimse kimsenin yerini tutamaz; aşk dediğimiz ya vahim bir yanlış anlaşılmadır, ya da kötü bir hayal kurma tarzı
İki kişinin ikisi de öbürünün yerine hayal kurmaya çalıştığından, sukut-u hayaller eksik olmaz!
Sen dediğime kulak ver, kendimizden başkasını sevmiyoruz, sevdiğimiz şahsiyetimizin dışlaştırılmış bir başkasının üzerinde somutlaştırılmış hayali
O başkası da kendisini üçüncü bir şahıs üzerinde dışlaştırır, somutlaştırır; arada ahenk kurulamaz
Nasıl kurulsun? Sevdiğimizle sandığımız farklı!
Muvaffak bir çift yanlızlığa tahammülü yüksek iki insan manasını taşır
Çift demek, yanyana iki yalnızlık demek, beraber bile olamamış, kesişmesi bile zor!
Onun için böyle bir hayatı, içine girip kurbanı olmadan yaşayacaksın, yani uzaktan
Uzaktaki soyut, hemen hemen yok bir şahsı sevmekten güzelini tasavvur edemiyorum
Yakında olmayan sevgili, tahayyülde yaşatılır
Hayalde yaşamak az evvel açıkladığım kaideye uygun olarak, onu kendine benzetmektir; yanında bulunmayacağından, o buna ne itiraz edebilir, ne müdehale
Sevdiğini hayalinde değiştirdikçe, kendini benzettikçe daha çok seversin
Böylece denge korunmuş olur
Sevmek! Sevmek esasında alıp başını gitmektir
Sevgiliden uzaklaşan mutlaka aşka yaklaşır, sevdiğini gönlünde kendi bildiğince yeniden yaratarak
Atilla İlhan
|
|
|