Leyla Mecnun'u Sınar

Mecnun bir gün fırsat buldu, Leyla ile oturmaya muvaffak oldu Leyla, onu sınamak için bir dilekte bulundu:

- Ey âşık! Neyin varsa getir

- A ay yüzlü, dedi Mecnun, aşkınla ne suyum kaldı, ne kuyum Ne ciğerimde azıcık kan, ne gözümde bir nebze yaş Aklımı yağma ettin, uykumu çaldın Artık bir canım var, emreyle onu vereyim

- Ben onu senden ne vakit istesem alırım, başka neyin var, sen ondan bahset
Mecnun o vakit arandı, yakasında sakladığı bir iğnesi vardı, onu çıkarıp sevgiliye sundu

- İşte varlık aleminde sahip olduğum tek şey bu iğnedir Bunu da neden taşıyorum bilmek istersen, çölde, ovada seni izlerken çok düşüyorum, kendimden geçiyorum; oralarda ayağıma, bedenime dikenler batıyor; bu iğneyle o dikenleri çıkarıyorum

- İşte bunu istiyordum ben senden Eğer aşkında gerçek isen bu iğne nasıl layık oluyor sana? Dikeni çıkarırsan buna vefa mı derler?!

İskender Pala