Sana Yüzümü Her Döndüğümde Yatağın Soğuk Tarafına Düşer Yalnızlığım!

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-04-2012

Gecelerin sabaha kavuştuğu anları hatırlamak yetiyor aslında…

Gülüşmeler, dertleşmeler hatta kavuşmalar gün gibi aklımda; Kadıköy iskelesi ağlıyor şimdi, kara bulanmış donuyor sensizlikten, yalvarırcasına yolunu bekliyor

Bana kimse bir şey soramıyor ve ben verebileceğim cevaplara hazır değilim

Ne söyleyeceğimi bilemiyorum

Sebepsizdir hep ayrılıklar aslında, sadece o anlık uydurulur mazereti…

Bir şapkaya gizlenmişti güzelliğin, kaçarcasına saklanıyordun

Ben buldum çıkardım tavşan misali, sardım sarmaladım

Birazcık ısırıldım

Korkutmuştum anlaşılan…

Yıllar, aylar, haftalar, günler sadece isimdir sensizliğim karşısında; en büyük ad sensizliğime koyduğum isimlerimdir

Ne oldu da böyle oldu diye sormak yerine, yeniden baştan saracağım bu yarayı…

İçimde tarif edilmez bir uçurum, düştükçe düşüyorum sevgilim

Ne kurtaran var, ne de “ dur yapma” diyen

Çok uzaklarda da değilsin, uzaklığın kendi içindeki gerçeklerden saklanmak değil mi?

Gel kavuşalım be sevgilim

Gel kavuşalım yeniden…

Seni incitmekten korktuğum kadar, kendi incinmişliğimi fark etmedim bile, acın acımdır dedim

Ama mutluluğuna şahit gösteremedim kendimi…

Başka limanlara sığındıkça sen, ben battım derinliklerinde; sığınacak bir kuytu bile aramadım

Hiçbir liman sığmadı içime!

Kaçarcasına kovaladık birbirimizi, gözlerimizi yumarken bile birbirimizde gördük sevgimizi, ellerimizi kuytularda tuttuk

Yalnızlığımızda seviştik hayallerde, sen rüya gördükçe ben gerçeğe uyandırdım seni, sırf “yaşadıklarım bir rüyaydı” deme diye

Ben seni kendimden bile çok gördüm

Ne günüm gündüz, ne de gecem gece, karmakarışık yaşayıp gidiyorum

Uyuduğumu sanırsın, kıvrılıp gözlerimi yumuyorum sadece…

Ağlamadım ama, mutlu değilim

Tonlarca yükün altında gibiyim

Ağırdır ayrılığın yükü

Kamburlaştım, güçsüzüm sevgilim

Herşey yerlerde, darmadağın

Yüzüm asık, kuru dudağım;

Perdem kapalı, görünmez sokağım

Yalnız başıma soğuktur yatağım

Sana yüzümü her döndüğümde Yatağın soğuk tarafına düşer yalnızlığım

Sarılmak isterim

Boşluktayım sevdiğim

Uçurum kenarında gibiyim

Kurtarılmayı beklerim!!!

Erdal BABÜR

08-04-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sana Yüzümü Her Döndüğümde Yatağın Soğuk Tarafına Düşer Yalnızlığım! Gecelerin sabaha kavuştuğu anları hatırlamak yetiyor aslında… Gülüşmeler, dertleşmeler hatta kavuşmalar gün gibi aklımda; Kadıköy iskelesi ağlıyor şimdi, kara bulanmış donuyor sensizlikten, yalvarırcasına yolunu bekliyor Bana kimse bir şey soramıyor ve ben verebileceğim cevaplara hazır değilim Ne söyleyeceğimi bilemiyorum Sebepsizdir hep ayrılıklar aslında, sadece o anlık uydurulur mazereti… Bir şapkaya gizlenmişti güzelliğin, kaçarcasına saklanıyordun Ben buldum çıkardım tavşan misali, sardım sarmaladım Birazcık ısırıldım Korkutmuştum anlaşılan… Yıllar, aylar, haftalar, günler sadece isimdir sensizliğim karşısında; en büyük ad sensizliğime koyduğum isimlerimdir Ne oldu da böyle oldu diye sormak yerine, yeniden baştan saracağım bu yarayı… İçimde tarif edilmez bir uçurum, düştükçe düşüyorum sevgilim Ne kurtaran var, ne de “ dur yapma” diyen Çok uzaklarda da değilsin, uzaklığın kendi içindeki gerçeklerden saklanmak değil mi? Gel kavuşalım be sevgilim Gel kavuşalım yeniden… Seni incitmekten korktuğum kadar, kendi incinmişliğimi fark etmedim bile, acın acımdır dedim Ama mutluluğuna şahit gösteremedim kendimi… Başka limanlara sığındıkça sen, ben battım derinliklerinde; sığınacak bir kuytu bile aramadım Hiçbir liman sığmadı içime! Kaçarcasına kovaladık birbirimizi, gözlerimizi yumarken bile birbirimizde gördük sevgimizi, ellerimizi kuytularda tuttuk Yalnızlığımızda seviştik hayallerde, sen rüya gördükçe ben gerçeğe uyandırdım seni, sırf “yaşadıklarım bir rüyaydı” deme diye Ben seni kendimden bile çok gördüm Ne günüm gündüz, ne de gecem gece, karmakarışık yaşayıp gidiyorum Uyuduğumu sanırsın, kıvrılıp gözlerimi yumuyorum sadece… Ağlamadım ama, mutlu değilim Tonlarca yükün altında gibiyim Ağırdır ayrılığın yükü Kamburlaştım, güçsüzüm sevgilim Herşey yerlerde, darmadağın Yüzüm asık, kuru dudağım; Perdem kapalı, görünmez sokağım Yalnız başıma soğuktur yatağım Sana yüzümü her döndüğümde Yatağın soğuk tarafına düşer yalnızlığım Sarılmak isterim Boşluktayım sevdiğim Uçurum kenarında gibiyim Kurtarılmayı beklerim!!! Erdal BABÜR