08-04-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Biz Üç Kadını Adam Gibi Sevmesini Beceremedik
Biz erkekler bu üç kadını adam gibi sevmesini beceremedik,
Ne anamıza candan bir evlat,
Ne eşimize candan bir koca,
Ne de kızımıza candan bir baba olduk
Yıllarca üzerimizde emeği olan, her an her yaşta üzerimize titreyen, gözünde her zaman bebeği olduğumuz, Eve geç geldiğimizde uyumadığını gördüğümüz, okuldan dönerken sokak ortasında gözleri bizi arayan, her davranışımıza sabır gösteren ve kırılmayan, bizim dertlerimize bizden daha çok üzülen, bizim için hiçbir fedakârlıktan kaçınmayan ANNELERİMİZ  
Ve annelerimizin elinden devralıp hayatımıza anlam katan hayattaki en güzel dostumuz ve en tatlı arkadaşımız, helalimiz, hayat ortağımız, Çocuklarımızın annesi  Sıkıntılı anımızda başucumuzda gördüğümüz tek yardımcımız, Mutlulukta ve sıkıntılarda tek paylaşıcımız, hayatımızın rengi, en güzel şiirimiz, hayatımızın olmazsa olmazı, en büyük destekçimiz EŞİMİZ  
Birde prensesimiz  Bize sevdalı bir yürek  Hayatında ilk erkeği olduğumuz gülümüz  Akşamları bizi sabırsızlıkla bekleyen ellerimize bakan sevgi dolu bir çift göz  Her zaman ve her yaşta yanında olacağımızı bilen bize güvenen ve bununla gurur duyan bir tanemiz  Öcülerden ve cadılardan koruyan kahramanı olduğumuz, bize koruyucu melek gözü ile bakan; onun bize, bizimde ona âşık olduğumuz KIZIMIZ  
Bunlar can, bunlar canan, bunlar hayatın bizzat kendi, hayatın anlamı, bizleri yüreklerine baş tacı yapan, değerleri dünyalık ölçülerle tartılmayan üç güzel insan 
Bu üç kadını sevgilerin en yoğunu ile sevmek için düşünmeye gerek yok, bir neden aramaya gerek yok,
Sevmemiz için annemiz eşimiz ve kızımız olması yeterli 
Ama biz bizi herkesten çok seven bu kadınları adam gibi sevmesini beceremedik
Hep erkek rolünü oynadık  Belki de çok sevdik ama bir türlü sevgimizi ifade edemedik utandık, yakışmaz dedik  Masmavi düşlerinin altındaki sandalyeye tekme vurduk
Yüreğimizden çıkan sevgi sözcüklerini dudaklarımızı kapayarak ağzımızın içine hapsettik söylemedik erkekliğe sığdıramadık Bal aldığımız çiçeğimizin kıymetini bilemedik
Üzerimizde emeği olan bizim biz olmamızı sağlayan yegâne varlıklara, her şeyimiz olan kadınlara bize verdikleri sevginin yarısı kadar dahi sevgi veremedik 
Neden eşimize küçücük bir hediye almak bize ağır geldi
Annemizin hatırını sormak ve gönlünü almak için telefon açmamızı neydi engelleyen,
Kızımıza içten sarılıp öpüp koklamamıza hangi güç karşı çıkıyordu 
Neden herkesten fazla onlara güler yüz göstermedik
Neden seni seviyorum demedik,
Ellerimizden kayıp gitmeden,
Hayal dünyamızın üç tane nadide yaprağı düşmeden 
Sorguladıkça nedenini bizde bilemedik 
Onlarda bilemedi yüreğimizdeki sevginin bağbozumu zamanını
Bazen de sevdik ama orantı kuramadık yüzümüze gözümüze bulaştırdık  Ya annemizi çok sevip eşimizi boşladık  Ya eşimizi çok sevip annemize ilgisiz kaldık  Bilemedik sevginin soyut bir kavram olduğunu,
Herkesi sevmeye yetecek kadar bir yüreğimiz olduğunu
Ve tonlarca ağırlıkta sevgiyi taşıyabileceğini 
Ruhumuzdaki dalgalarda gemilerini alabora etsek de,
Onlar bizi karşılıksız hiçbir menfaat gözetmeden seviyorlar
Oğlu olduğumuz için,
Eşi olduğumuz için,
Babası olduğumuz için,
Eğer onların bu sevgilerine karşılık birazcık emek harcasaydık, bakışlarımıza bahar mevsimlerini getirseydik,
Yani demem o ki sevgilerini hak etseydik 
Bu üç kadında bizim için canını verirdi  
Aslında hayatımızın riyasız melodisini onlar bize çalıyor 
Dedim ya; Biz bu üç kadını adam gibi sevmesini beceremedik  
bana gelen bır mailı sizlerle paylasmak istedim
|
|
|