Takdir Etmek

Sevgi yaradılış var oluş enerjisi, saygıysa bu oluşun değerlerini çiğnemeden (hatta çiğnemeye yeltenmeden) muhabbet etmek – tanışık olmak – varlığını, onda barınanları güzel çirkin iyi kötü ayırt etmeksizin seyretmek ve özgünlüğünü yitirmeden, yaşama alanını kısıtlamadan bir kabul hali

İnsan sevince saygı duymuyor, saydığını sevemiyor Sevginin davranış halinde, saygı olmuyor Saygının halindeyse sevgi yaşanmıyor İnsan ya kabul, ya da red(inkar) ettiği sürece bu devrediyor Saygı birleşmeye, akmaya perde oluyorsa sevgi yaşanmıyor
Sevgi muhattabının kendiliğini yok sayarcasına oldumu saygı yitiyor İlişkilerimize samimi olarak bir bakalım Biz ya sevgiyi ya da saygıyı tercih ediyoruz? Halbuki sevginin saygıyla, saygının sevgiyle, aklın kalp ile, kalbin akıl ile birbirine tamamlayıcı olduğunu fark edip hemhal olabilsek Bize ramen değilde bizdekilerle akabilsek Sahip olduğumuz değerlere hem sahip çıkıp hem de değerleri bozmadan- görmezden gelmeden yaşatabilsek- yaşayabilsek sanıyorumki yine noksan ama önceye nazaran daha tam hissedebilir, bu hissedişlerimize sahip çıkarak yaşarlığımızı canlı kılabiliriz kanaatindeyim