Annemin Hiç Fotoğrafı Yoktu - Aziz Nesin

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-03-2012

Annemle ilgili bir anımı bir de annemin fotoğrafını istemişsiniz

Annemin hiç fotoğrafı yoktu

1926 yılında yirmi altı yaşındayken veremden ölen annem bütün yaşamında resim çektirmedi

Çünkü o zaman bizim ortamımızda - yeni kuşaklar pek şaşacaklar belki de - resim çektirmek günah sayılırdı

Yalnız

askerlik gibi resmi işleri için erkekler vesikalık resim çektirirlerdi

Annem ölüm döşeğindeyken ben okuduğum yatılı okuldan çoktan kaçmıştım; ama bunu annem de babam da bilmiyordu

Ölümünden üç gün öncesinden

beni annemin yanına sokmuyorlardı

Ölümünden bir gün önceydi

Annemi yattığı odanın kapısından içerde konuşulanları dinliyordum

Annemin şu sözlerini duydum;

— Oğlum yatılı okulda ya

artık gözlerim açık gitmeyeceğim… Oysa ben bir okul kaçağıydım

Parasız yatılı okuldan kaçmıştım

Annemin bu sözlerini duyunca

ağlayarak evden çıktım

O zaman on bir yaşındaydım

Ertesi gün de annem öldü

Sesi hep kulağımdaydı

— «Oğlum yatılı okulda ya

artık gözlerim açık gitmeyeceğim

»

Okumamın tek nedeni annemin bu sözleriydi

Bütün hayatımda annemin duyabildiğim bu sözleri kulağımdan hiç eksilmedi

Hep onun bu sözlerini düşündüm

Yalnız bunun için okudum

okula gitmenin yollarını aradım

Onun sözleri beni kamçıladı

Yoksa

okul kaçkını on bir yaşındaki ben

bir daha hiç okula gidecek değildim

Beni okula göndermeye zorlayacak kimse de yoktu

yoksulduk

Bugünkü kişiliğimi

anneme

özellikle annemin duyduğum son sözlerine borçluyum

Aziz NESİN

08-03-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Annemin Hiç Fotoğrafı Yoktu - Aziz Nesin Annemle ilgili bir anımı bir de annemin fotoğrafını istemişsiniz Annemin hiç fotoğrafı yoktu 1926 yılında yirmi altı yaşındayken veremden ölen annem bütün yaşamında resim çektirmedi Çünkü o zaman bizim ortamımızda - yeni kuşaklar pek şaşacaklar belki de - resim çektirmek günah sayılırdı Yalnız askerlik gibi resmi işleri için erkekler vesikalık resim çektirirlerdi Annem ölüm döşeğindeyken ben okuduğum yatılı okuldan çoktan kaçmıştım; ama bunu annem de babam da bilmiyordu Ölümünden üç gün öncesinden beni annemin yanına sokmuyorlardı Ölümünden bir gün önceydi Annemi yattığı odanın kapısından içerde konuşulanları dinliyordum Annemin şu sözlerini duydum; — Oğlum yatılı okulda ya artık gözlerim açık gitmeyeceğim… Oysa ben bir okul kaçağıydım Parasız yatılı okuldan kaçmıştım Annemin bu sözlerini duyunca ağlayarak evden çıktım O zaman on bir yaşındaydım Ertesi gün de annem öldü Sesi hep kulağımdaydı — «Oğlum yatılı okulda ya artık gözlerim açık gitmeyeceğim» Okumamın tek nedeni annemin bu sözleriydi Bütün hayatımda annemin duyabildiğim bu sözleri kulağımdan hiç eksilmedi Hep onun bu sözlerini düşündüm Yalnız bunun için okudum okula gitmenin yollarını aradım Onun sözleri beni kamçıladı Yoksa okul kaçkını on bir yaşındaki ben bir daha hiç okula gidecek değildim Beni okula göndermeye zorlayacak kimse de yoktu yoksulduk Bugünkü kişiliğimi anneme özellikle annemin duyduğum son sözlerine borçluyum Aziz NESİN