Sevmek Giderken Belli Olur

Sevmek Giderken Belli Olur


Sevmek giderken belli olur
Yangınlar düşer yüreğine
Söndüremezsin sönmesini istemezsin
Yalnız başına kaldığında
Adını bile sayıklayamazsın
Onu sana sorduklarında
Yoksa unuttum mu diyorsun?
Gözlerini kapama bilen biliyor
Geceler bitmek bilmez
İnat eder sabah gün yüzünü göstermez
Yaşamak zorundasın
Ama unutamazsın
Eline kalem alırsın
Adını karalarsın
Sonra çizersin
Ama kalbinde aynıdır yeri
Söküp atamazsın
Ağlarsın ağlarsın ama ne çare
Kalem elinden düşer
Başın yere eğilir
Sevmenin anlamını daha yeni biliyorsun
O gider sen ardından bakakalırsın
Sevmek giderken belli olur
O gitti ve sen onu seviyorsun

Erdal BABÜR