Dilini Kesemedim Aşkın... Fasl-İ Mai

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-03-2012

Unutmak "yazık" olur diye,
Boşluğunda hiç tutunmadan düşüyorum gönüllü

Kendimi duymuyorum nicedir,
Bu suskunluk senden sonra en sevdiğim

Sadece benim

Gölgeler arasından izliyorum insanları, sadece suretlerden ibaret sanki herkes

Öylesine bir boşvermişlik sarmış aslımı

"Yüreğin sahipsizdi, emanet bende gözüm gibi bakıyorum ona" demiştin,
Gözlerini aradım, yüreğimi bulmak için,
Bulamadım

Yüzüme çarptığın kapılarda, sessizliğine karışmış

Dört kapı, bir çift göz, iki yürek

Bir sensizlik, bin sessizlik

Hepsi bu

"Aç kapıları, bende sahipsiz izlerin kaldı"

En sancılı mavilerden geçtim, buz gibiydi dokunamadım
Siyaha gülümsedim, beni sevsin diye
Senin gibi

Avuçlarımda bir parça sen kalmış,
Parmaklarıma küstüm bu "bir parça" için

Masallarım, koşarken düşen bir çocuk gibi
Epeydir yaralı dizleri, yüzünde masum bir çamur

Öyle derin bakma aynaya, saklanamıyorum içime
İçim dışım sen doluyor, yüreğimde çiçek açıyor, gözlerimde yaz yağmuru
Ruhumla yüzleşemiyorum

"Kapat gözlerini, çözülüyorum"

Gittin, herşey bitti

Birşeye ağladım ben: Canıma

Nehirlerce kanadım, kör oldum, sağır oldum,
Görmedim, duymadım belki ama dilini kesemedim aşkın
Şimdi sessizliğin hangi harfindesin?
Bilmediğim bu alfabede hangi heceden sormalıyım seni?

Ellerim siyah bir gece,
Yüzümün coğrafyasında binbir deprem,
Enkazda mı kaldı şefkatinin izi?

Söylesene,
/E N S E V M E D İ Ğ İ N Y A L A N I N K A D A R B İ L E Ö Z L E M E D İ N M İ B E N İ/

ASKOZLEM
Fasl-i Mai

*

08-03-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Dilini Kesemedim Aşkın... Fasl-İ Mai Unutmak "yazık" olur diye, Boşluğunda hiç tutunmadan düşüyorum gönüllü Kendimi duymuyorum nicedir, Bu suskunluk senden sonra en sevdiğim Sadece benim Gölgeler arasından izliyorum insanları, sadece suretlerden ibaret sanki herkes Öylesine bir boşvermişlik sarmış aslımı "Yüreğin sahipsizdi, emanet bende gözüm gibi bakıyorum ona" demiştin, Gözlerini aradım, yüreğimi bulmak için, Bulamadım Yüzüme çarptığın kapılarda, sessizliğine karışmış Dört kapı, bir çift göz, iki yürek Bir sensizlik, bin sessizlik Hepsi bu "Aç kapıları, bende sahipsiz izlerin kaldı" En sancılı mavilerden geçtim, buz gibiydi dokunamadım Siyaha gülümsedim, beni sevsin diye Senin gibi Avuçlarımda bir parça sen kalmış, Parmaklarıma küstüm bu "bir parça" için Masallarım, koşarken düşen bir çocuk gibi Epeydir yaralı dizleri, yüzünde masum bir çamur Öyle derin bakma aynaya, saklanamıyorum içime İçim dışım sen doluyor, yüreğimde çiçek açıyor, gözlerimde yaz yağmuru Ruhumla yüzleşemiyorum "Kapat gözlerini, çözülüyorum" Gittin, herşey bitti Birşeye ağladım ben: Canıma Nehirlerce kanadım, kör oldum, sağır oldum, Görmedim, duymadım belki ama dilini kesemedim aşkın Şimdi sessizliğin hangi harfindesin? Bilmediğim bu alfabede hangi heceden sormalıyım seni? Ellerim siyah bir gece, Yüzümün coğrafyasında binbir deprem, Enkazda mı kaldı şefkatinin izi? Söylesene, /E N S E V M E D İ Ğ İ N Y A L A N I N K A D A R B İ L E Ö Z L E M E D İ N M İ B E N İ/ ASKOZLEM Fasl-i Mai *