Rabb’E Sığınıp Da Çıktık Yola...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-03-2012

RABBE SIĞINIP ÇIKTIK YOLA

Heybeye yegâne yol azığımız, kullanma kılavuzumuz, doğruyu yanlıştan ayıran Furkanımızı attık ve düştük yola, sığındık Vedûd ve Hâdi olana

Güçlüydük, azimliydik; ant içmiştik sonuca yüreklerimizi ve fikirlerimizi temiz ****ürmeye

Mücadeleden hiç vazgeçmeyecektik

Üstelik alemlerin efendisinin yoldan çıkmamış olanlara

sonsuz mutluluk vaadi vardı

Söz vermişti bize yardım edeceğine dair,

ve alışverişin en güzelini, malımızı ve

canımızı cennet karşılığında satarak yapmıştık

Ve O buyurmuştu: sevinin

Bu alışverişinizden ötürü sevinin

Yola çıkan yorulmaz mı? Eğer sevgi yoluysa yorulmaz;

biz yorulmadık ve yorulmayacağız

Andımız var çünkü,

hem azığımız Furkan’da bize inşirah vardı

Henüz acemi bir yolcuyken dahi şeytanlar acımasızca saldırdılar

dört bir yanımızdan, dünyanın en güzel nimetlerini sundular,

serdiler eteklerimize

Oysa biz biliyorduk ki dünya

hayatı bir oyun ve eğlenceden ibarettir

Eğer inanır ve korunursak Allah bize mükafatımızı verecektir

Kimimiz vahye gözlerimizi yumdu; iradesiz/itaatsiz davrandı;

azığı durakların birinde unuttuk

Evet, bu bir tavizdi ama toparlandık;

açtık gözlerimizi ve saptığımız yönden doğru yola döndük

Sonuçta azığımız vardı ve korunuyordu, üstelik her sorunu da çözüyordu

Biraz daha yürüdüğümüzde gördük ki müstekbir sistem bizi

ve dünyayı tamamen kuşatmış; Kudüs’e tanklarını,

Grozni’ye helikopterlerini, Keşmir’e askerlerini,

bize de çikolatasını gönderiyormuş; içinde kardeş kanı

Yaşadık ve direnişi öğrendik

Zeyd olup Taif’te taşlanmayı, Çeçenistan dağlarından uçaklara mermi sıkmayı,

Beyazıt’ta Allahuekber! Diye haykırabilmeyi,

Filistinli bir ana olup ağlamayı, tanklara taş atmayı,

İsmailî teslimiyet gösterebilmeyi ve şehadeti öğrendik

Düşmeyi ve kalkmayı; tevbe etmeyi öğrendik

Yaşıyoruz

Ve zulüm tüm hızıyla devam ediyor korku salmaya

Ama biz artık korkmuyoruz, üstelik ilk yola çıkışımızdaki kadar güçlüyüz hâlâ

Dedim ya; azığımız Kur’an

Biz azığımızı terketmedikçe yürekler ve fikirler zarar görmeyecek

Hani, Rasul de demişti: “Mü’minler!

Size bir emanet bırakıyorum ki ona sıkı sarıldıkça

yolunuzu hiç şaşırmazsınız

O emanet Allah kitabı Kur’an’dır

”

O’nun adıyla, O’nun rızasını hedefleyip de başladığımız

zorlu yolculuk olanca hızıyla devam etmekte

Ümitliyiz, zira kafirlerden ve zalimlerden başkası Allah’ın rahmetinden ümit kesmez

Üstelik biz Rabb’e sığınıp da çıktık yola

08-03-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Rabb’E Sığınıp Da Çıktık Yola... RABBE SIĞINIP ÇIKTIK YOLA Heybeye yegâne yol azığımız, kullanma kılavuzumuz, doğruyu yanlıştan ayıran Furkanımızı attık ve düştük yola, sığındık Vedûd ve Hâdi olana Güçlüydük, azimliydik; ant içmiştik sonuca yüreklerimizi ve fikirlerimizi temiz ****ürmeye Mücadeleden hiç vazgeçmeyecektik Üstelik alemlerin efendisinin yoldan çıkmamış olanlara sonsuz mutluluk vaadi vardı Söz vermişti bize yardım edeceğine dair, ve alışverişin en güzelini, malımızı ve canımızı cennet karşılığında satarak yapmıştık Ve O buyurmuştu: sevinin Bu alışverişinizden ötürü sevinin Yola çıkan yorulmaz mı? Eğer sevgi yoluysa yorulmaz; biz yorulmadık ve yorulmayacağız Andımız var çünkü, hem azığımız Furkan’da bize inşirah vardı Henüz acemi bir yolcuyken dahi şeytanlar acımasızca saldırdılar dört bir yanımızdan, dünyanın en güzel nimetlerini sundular, serdiler eteklerimize Oysa biz biliyorduk ki dünya hayatı bir oyun ve eğlenceden ibarettir Eğer inanır ve korunursak Allah bize mükafatımızı verecektir Kimimiz vahye gözlerimizi yumdu; iradesiz/itaatsiz davrandı; azığı durakların birinde unuttuk Evet, bu bir tavizdi ama toparlandık; açtık gözlerimizi ve saptığımız yönden doğru yola döndük Sonuçta azığımız vardı ve korunuyordu, üstelik her sorunu da çözüyordu Biraz daha yürüdüğümüzde gördük ki müstekbir sistem bizi ve dünyayı tamamen kuşatmış; Kudüs’e tanklarını, Grozni’ye helikopterlerini, Keşmir’e askerlerini, bize de çikolatasını gönderiyormuş; içinde kardeş kanı Yaşadık ve direnişi öğrendik Zeyd olup Taif’te taşlanmayı, Çeçenistan dağlarından uçaklara mermi sıkmayı, Beyazıt’ta Allahuekber! Diye haykırabilmeyi, Filistinli bir ana olup ağlamayı, tanklara taş atmayı, İsmailî teslimiyet gösterebilmeyi ve şehadeti öğrendik Düşmeyi ve kalkmayı; tevbe etmeyi öğrendik Yaşıyoruz Ve zulüm tüm hızıyla devam ediyor korku salmaya Ama biz artık korkmuyoruz, üstelik ilk yola çıkışımızdaki kadar güçlüyüz hâlâ Dedim ya; azığımız Kur’an Biz azığımızı terketmedikçe yürekler ve fikirler zarar görmeyecek Hani, Rasul de demişti: “Mü’minler! Size bir emanet bırakıyorum ki ona sıkı sarıldıkça yolunuzu hiç şaşırmazsınız O emanet Allah kitabı Kur’an’dır” O’nun adıyla, O’nun rızasını hedefleyip de başladığımız zorlu yolculuk olanca hızıyla devam etmekte Ümitliyiz, zira kafirlerden ve zalimlerden başkası Allah’ın rahmetinden ümit kesmez Üstelik biz Rabb’e sığınıp da çıktık yola